Περί Αγγέλων

• Δόγμα
• 26 Ιουλίου 2025
• 9:05

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Και ξαφ­νι­κά, βλέ­πω στον δε­ξιό ώμο τον Φύ­λα­κα Άγ­γε­λό μου. Ήταν ίσα με δώ­δε­κα χρο­νών παι­δά­κι. Είχε ένα όμορ­φο στρογ­γυ­λό προ­σω­πά­κι με στρογ­γυ­λά μα­τά­κια. Ένα προ­σω­πά­κι! Φεγ­γο­βο­λού­σε! Και μόνο με την πα­ρου­σία του, μου έφυ­γε και ο πό­νος και όλα· όχι από την χαρά, αλλά από την Θεία Χάρη. Η χαρά δεν διώ­χνει τον πόνο, έχεις τον πόνο και χαί­ρε­σαι συγ­χρό­νως, ενώ η Θεία Χά­ρις!… Με­γά­λη υπό­θε­ση! Δεν πε­ρι­γρά­φε­ται!

«Αν εί­ναι έτσι, είπα, όχι με σμί­λη, αλλά με βα­ριο­πού­λα ας με χτυ­πούν στο κε­φά­λι!». Άξι­ζε να μου σπά­σουν το κε­φά­λι, και μόνο γι’ αυτό. Μετά βρέ­θη­κε και η λύση, που αν­θρω­πί­νως δεν υπήρ­χε.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης