Περί καταφρονήσεως

• Δόγμα
• 16 Σεπτεμβρίου 2025
• 16:31

Ιστορίες της Ερήμου

Από τα μι­κρά και ασή­μαντα, όπως λένε (οι Πα­τέ­ρες), φτά­νου­με να κα­τα­φρο­νού­με και τα με­γά­λα. Για­τί όταν αρ­χί­σει κα­νείς να λέει: «Τί ση­μα­σία έχει, αν πω αυτό το λόγο;

Τί ση­μα­σία έχει αν φάω λι­γά­κι; Τί ση­μα­σία έχει αν δώσω προ­σο­χή σ’ αυτό εδώ το πράγ­μα»; Από το «τί ση­μα­σία έχει αυτό και τί ση­μα­σία έχει εκεί­νο», απο­κτά­ει κα­νείς κακή και διε­στραμ­μέ­νη διά­θε­ση και αρ­χί­ζει να κα­τα­φρο­νεί και τα με­γά­λα και βα­ρύ­τε­ρα, και να κα­τα­πα­τεί την ίδια την συ­νεί­δη­σή του.

Και έτσι προ­χω­ρών­τας σιγά-σιγά, κιν­δυ­νεύ­ει να πέ­σει και σε τέ­λεια αναι­σθη­σία…

Αββάς Δωρόθεος