Περί νοεράς προσευχής

Καρ­ποί της νο­ε­ράς προ­σευ­χής εί­ναι: η ει­ρή­νη της συ­νει­δή­σε­ως, η πη­γαία και αυ­θόρ­μη­τος χαρά, η τα­κτο­ποί­η­ση των 5 σω­μα­τι­κών αι­σθή­σε­ων (παίρ­νουν την φυ­σιο­λο­γι­κή λει­τουρ­γία τους), η συγ­κέν­τρω­ση του νου κατά την προ­σευ­χή, η αί­σθη­ση της κα­τά­νυ­ξης που μα­λα­κώ­νει την ψυχή του αν­θρώ­που σαν ζυ­μά­ρι, με απο­τέ­λε­σμα ο άν­θρω­πος να αλ­λοιώ­νε­ται. Επί­σης αρ­χί­ζει να αι­σθά­νε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο πό­λε­μο από τα δαι­μό­νια και ο πιο με­γά­λος καρ­πός εί­ναι η πα­ρου­σία και η θέα του Ακτί­στου Φω­τός, που θε­ώ­νει τον άν­θρω­πο.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης