Περί του Άδου

• Δόγμα
• 15 Σεπτεμβρίου 2025
• 16:05

Στον Άδη δεν μπο­ρεί κα­νείς να με­τα­νο­ή­σει. Διό­τι η ψυχή χω­ρίς το σώμα δεν μπο­ρεί να κά­νει ούτε καλό, ούτε κακό και εί­ναι »α­κί­νη­τη» τόσο στο αγα­θό όσο και στο πο­νη­ρό. Η αμαρ­τία στον κό­σμο έγι­νε με το σώμα και την ψυχή του αν­θρώ­που και η με­τά­νοια γί­νε­ται επί­σης με το σώμα και την ψυχή. […]

Στον Άδη δεν μπο­ρεί κα­νείς να με­τα­νο­ή­σει. Διό­τι η ψυχή χω­ρίς το σώμα δεν μπο­ρεί να κά­νει ούτε καλό, ούτε κακό και εί­ναι »α­κί­νη­τη» τόσο στο αγα­θό όσο και στο πο­νη­ρό. Η αμαρ­τία στον κό­σμο έγι­νε με το σώμα και την ψυχή του αν­θρώ­που και η με­τά­νοια γί­νε­ται επί­σης με το σώμα και την ψυχή. Όμως στον Άδη, οι ψυ­χές εί­ναι χω­ρίς το σώμα και επο­μέ­νως η με­τά­νοια δεν εί­ναι εφι­κτή. Η ψυχή σε όποια κα­τά­στα­ση βρί­σκε­ται την ώρα του θα­νά­του, σε όποια »βαθ­μο­λο­γί­α» βρί­σκε­ται, σε αυ­τήν θα πα­ρα­μεί­νει αιω­νί­ως στην άλλη ζωή.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης