Περί ζήλειας

• Δόγμα
• 14 Δεκεμβρίου 2025
• 17:30

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Με την ζή­λεια απο­δυ­να­μώ­νε­ται κα­νείς πνευ­μα­τι­κά. Για­τί νο­μί­ζε­τε, οι Από­στο­λοι δεν μπό­ρε­σαν να βγά­λουν το δαι­μό­νιο από το δαι­μο­νι­σμέ­νο παι­δί, ενώ εί­χαν λά­βει αυ­τήν την εξου­σία από τον Χρι­στό και εί­χαν βγά­λει άλλα δαι­μό­νια; Επει­δή ζή­λε­ψαν, που ο Χρι­στός πήρε στην Με­τα­μόρ­φω­ση μό­νον τους 3 Μα­θη­τές, τον Πέ­τρο, τον Ιά­κω­βο και τον Ιω­άν­νη. Μπο­ρού­σε ο Χρι­στός να πά­ρει όλους τους Μα­θη­τές, αλλά δεν ήταν όλοι σε κα­τά­στα­ση να χω­ρέ­σουν αυτό το μυ­στή­ριο, γι’ αυτό πήρε αυ­τούς που μπο­ρού­σαν να το χω­ρέ­σουν. Λέτε να μην αγα­πού­σε τους άλ­λους Μα­θη­τές; Ή μή­πως αγα­πού­σε τον Ιω­άν­νη πε­ρισ­σό­τε­ρο από τους άλ­λους;

Όχι, αλλά ο Ιω­άν­νης αγα­πού­σε πε­ρισ­σό­τε­ρο από τους άλ­λους μα­θη­τές τον Χρι­στό και γι’ αυτό κα­τα­λά­βαι­νε την αγά­πη του Χρι­στού κα­λύ­τε­ρα. Είχε πολ­λή χω­ρη­τι­κό­τη­τα η μπα­τα­ρία του ήταν με­γά­λη. Βλέ­πε­τε πώς η ζή­λεια απο­μά­κρυ­νε την Χάρη του Θεού από τους άλ­λους Απο­στό­λους και δεν μπό­ρε­σαν να για­τρέ­ψουν το δαι­μο­νι­σμέ­νο παι­δά­κι;

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης