Βιγλάτορας …
Του Μάρκου Μπόλαρη στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»
Το κρίσιμο είναι η ευρυχωρία του ορίζοντα!
Τούτο είναι που καθορίζει, εν πολλοίς, το Πρόσωπο!
Κι είναι ορίζοντες της γεωγραφίας, αμή και των θαλασσών και των ωκεανών, ορίζοντες από της βουνοκορφής το άπλωμα, κι άλλοι πάλιν της ιστορίας ή της φιλοσοφίας, ορίζοντες ναι , και των τεχνών, της αστρονομίας και των μαθηματικών, ορίζοντες της θεολογίας και της ψυχής!
Ορίζοντες!
Ήγουν, η ανοιχτωσιά του νου και της καρδιάς!
Ούτως ή άλλως , καθώς οι σοφοί Έλληνες μας νουθέτησαν, νους ορά και νους ακούει !
Γιαυτό, από τους χρόνους τους παλιούς, φρυκτωρίες και βίγλες στους βουνούς και τα όρη στήναμε, γιαυτό απ’ τους αρχαίους χρόνους ένα ξύλινο σκαρί, κουπί, πανί και στου πελάγου την ράχη λάμνουμε, γιαυτό κι οι πατέρες μας τιμούσαν τους ακρίτες, τούτους που φύλαγαν τα όρια των οριζόντων μας και μάχονταν με τον Χάρο στα μαρμαρένια αλώνια.
Και τα νυν, μας απόμειναν βιγλάτορες,
σε βίγλες και σκοπιές των καιρών και των θαλασσών,
με τα σκουτάρια τους και τις λόγχες τους,
φρουροί της γεωγραφίας και της ιστορίας,
μαχητές, με μάχαιρες αμφίστομες,
της ωραιότητας μα και της Αληθείας,
στα μαρμαρένια αλώνια της ανθρωπιάς και της καρδιάς …
Πώς το λέει ο αβάς Παμβώ, συμπυκνώνων λακωνιστί,
«Υιέ, ει έχεις καρδίαν δύνασαι σωθήναι»!
Σε έναν εξ αυτών, των βιγλατόρων,
τον της φρυκτωρίας της εν Κωνσταντινουπόλει,
εννοώ, στον Έναν, τον Γέροντα της Ρωμιοσύνης,
βιγλάτορά τε και φρυκτωρό,
που μάχεται να διατηρείται ζωντανή η φλόγα,
αυτή που σηματοδοτεί την ανοιχτωσιά της αληθείας του μηνύματος, πάντας και γαρ ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν,
στον Οικουμενικό, εννοώ, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης κ.κ. Βαρθολομαίο, τον της εν Αιχμαλωσία Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, πέμπουμε εκ βαθέων εόρτιες τις ευχές γιά τα ονομαστήριά του, μνήμη και γαρ Βαρθολομαίου Αποστόλου του εκ των Δώδεκα, ευγνωμοσύνης ένεκεν γιά την πολυετή επιτυχή οιακοστροφία τούτου του αρχαίου πλοίου, του αείποτε ανακαινούμενου, σε θάλασσες χειμάζουσες και καιρούς πονηρούς!
Μακροημερεύων και ορθοτομών Λόγον Αληθείας, από την ιστορική Βίγλα της Ρωμηοσύνης, αυτήν της Πόλεως του Κωνσταντίνου, εποπτεύων αγρύπνως, Παναγιώτατε, στους ορίζοντες της Οικουμένης, αντιπαλεύων την, κατά τον κλεινόν Μέγαν Λογοθέτην, Θεόδωρον, λέγω, τον Μετοχίτην,
ερημία της ζωής και των πραγμάτων!
