Ο Απόστολος της Κυριακής του ΤΥΦΛΟΥ
Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής του Τυφλού
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Πραξ. κστ΄ 1, 12-20)
Ἀγρίππας ὁ βασιλεῦς ἔφη πρὸς τὸν Παῦλον · ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. Τότε ὁ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο·
Ἐν οἷς καὶ πορευόμενος εἰς τὴν Δαμασκὸν μετ᾿ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέων, ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους· πάντων δὲ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρός με καὶ λέγουσαν τῇ ῾Εβραΐδι διαλέκτῳ· Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; Σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν.
Ἐγὼ δὲ εἶπον· τίς εἶ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν· ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις. Ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου· εἰς τοῦτο γὰρ ὤφθην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε εἶδες ὧν τε ὀφθήσομαί σοι, ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς ἐγώ σε ἀποστέλλω ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπὶ τὸν Θεόν, τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ.
Ὅθεν, βασιλεῦ ᾿Αγρίππα, οὐκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ, ἀλλὰ τοῖς ἐν Δαμασκῷ πρῶτον καὶ Ἱεροσολύμοις, εἰς πᾶσάν τε τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγέλλω μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Θεόν, ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα πράσσοντας.
Νεοελληνική Απόδοση:
Είπε ο Αγρίππας εις τον Παύλον, «Έχεις την άδειαν να μιλήσης διά τον εαυτόν σου». Και ο Παύλος, αφού άπλωσε το χέρι του, άρχισε να απολογήται.
Με τέτοιες προθέσεις επήγαινα εις την Δαμασκόν με εξουσίαν και εντολήν από τους αρχιερείς, και ενώ προχωρούσα στον δρόμον μου, βασιλεύ, το μεσημέρι είδα φως από τον ουρανόν λαμπρότερον από τον ήλιον, να λάμπη γύρω μου και γύρω από εκείνους που εβάδιζαν μαζί μου. Επέσαμεν όλοι κάτω εις την γην και τότε άκουσα φωνήν να μου λέγη εις την εβραϊκήν γλώσσαν, «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις; Είναι σκληρόν για σε να κλωτσάς το βούκεντρον».
Εγώ δε είπα, «Ποιος είσαι, Κύριε;», και ο Κύριος είπε, «Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ καταδιώκεις. Αλλά σήκω και στάσου στα πόδια σου, διότι γι’ αυτόν τον σκοπόν εμφανίσθηκα σ’ εσέ: διά να σε καταστήσω υπηρέτην και μάρτυρα και για όσα είδες τώρα και για όσα θα ιδής από εμέ. Θα σε ελευθερώνω από τον λαόν αυτόν και από τους εθνικούς, εις τους οποίους εγώ σε στέλλω διά να ανοίξης τα μάτια τους, ώστε να επιστραφούν από το σκοτάδι εις το φως και από την εξουσίαν του Σατανά εις τον Θεόν, διά να λάβουν διά της πίστεως σ’ εμέ άφεσιν αμαρτιών και μερίδα μεταξύ εκείνων που ο Θεός έκανε δικούς του».
Κατόπιν τούτου, βασιλεύ Αγρίππα, δεν έγινα απειθής εις την ουράνιον οπτασίαν, αλλ’ εκήρυττα πρώτα εις τους κατοίκους της Δαμασκού και ύστερα εις τα Ιεροσόλυμα και εις όλην την χώραν της Ιουδαίας και εις τους εθνικούς να μετανοήσουν και να επιστρέψουν εις τον Θεόν, αποδεικνύοντες την μετάνοιάν τους με έργα.
