Οι ταπεινοί λογισμοί

• Δόγμα
• 17 Δεκεμβρίου 2025
• 22:05

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Μό­νον οι τα­πει­νοί λο­γι­σμοί φέρ­νουν τα­πεί­νω­ση και μόνο με την τα­πεί­νω­ση φεύ­γει η υπε­ρη­φά­νεια. Μια φορά ένας ιε­ρο­κή­ρυ­κας, μου είπε ότι ετοί­μα­σε ένα ωραίο κή­ρυγ­μα. Ανέ­βη­κε στον άμ­βω­να και μι­λού­σε πολύ ωραία. Κά­ποια στιγ­μή όμως, του πέ­ρα­σε ένας υπε­ρή­φα­νος λο­γι­σμός και μπερ­δεύ­τη­κε. Ξέ­σπα­σε τότε σε ένα νευ­ρι­κό κλά­μα και κα­τέ­βη­κε από τον άμ­βω­να ντρο­πια­σμέ­νος. Ύστε­ρα, για πολύ και­ρό δεν μπο­ρού­σε να κά­νει κή­ρυγ­μα· είχε αχρη­στευ­τεί. «Κοί­τα­ξε, του λέω, εκεί­νο το έπα­θες από υπε­ρη­φά­νεια. Επει­δή υπε­ρη­φα­νεύ­τη­κες, απο­μα­κρύν­θη­κε η Χά­ρις του Θεού.

Τώρα να ξε­κι­νή­σης τα­πει­νά. Όταν έρ­θει η ώρα να ανε­βείς στον άμ­βω­να, να πεις: «Αν μπερ­δευ­τώ, ση­μαί­νει ότι μου χρειά­ζε­ται ρε­ζι­λί­κι, για­τί αυτό θα με βο­η­θή­σει πνευ­μα­τι­κά». Και αν τυ­χόν σε πιά­σει πάλι το κλά­μα, οι άν­θρω­ποι θα νο­μί­ζουν ότι συγ­κι­νή­θη­κες, οπό­τε θα βο­η­θη­θούν και δεν θα σκαν­δα­λι­στούν. Μην φο­βά­σαι!».

Πράγ­μα­τι, ξε­κί­νη­σε έτσι τα­πει­νά, πε­ρι­μέ­νον­τας ρε­ζι­λί­κι και άρ­χι­σε πάλι να κη­ρύτ­τει.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης