Περί εξορκισμών

• Δόγμα
• 09 Οκτωβρίου 2025
• 16:15

Σε έναν εξορ­κι­σμό: α) ο παπ­πάς θα πρέ­πει να μην έχει φάει και να εί­ναι ξε­κού­ρα­στος β) δεν κά­νου­με διά­λο­γο με τον δαι­μο­νι­σμέ­νο (το δαι­μό­νιο), διό­τι έτσι εί­ναι σαν να τι­μά­με το δαι­μό­νιο. Θα κά­νου­με διά­λο­γο με τον διά­βο­λο, τα­λαι­πω­ρών­τας τον άν­θρω­πο, για να γρά­φουν με­ρι­κοί κα­σέ­τες; Αυτό απορ­ρί­πτε­ται και γ) δεν μα­ζεύ­ου­με κό­σμο και […]

Σε έναν εξορ­κι­σμό: α) ο παπ­πάς θα πρέ­πει να μην έχει φάει και να εί­ναι ξε­κού­ρα­στος β) δεν κά­νου­με διά­λο­γο με τον δαι­μο­νι­σμέ­νο (το δαι­μό­νιο), διό­τι έτσι εί­ναι σαν να τι­μά­με το δαι­μό­νιο. Θα κά­νου­με διά­λο­γο με τον διά­βο­λο, τα­λαι­πω­ρών­τας τον άν­θρω­πο, για να γρά­φουν με­ρι­κοί κα­σέ­τες; Αυτό απορ­ρί­πτε­ται και γ) δεν μα­ζεύ­ου­με κό­σμο και δεν κά­νου­με επί­δει­ξη. Και όταν τε­λειώ­σει ο εξορ­κι­σμός, αφή­νου­με τον δαι­μο­νι­σμέ­νο να πάει στο καλό.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης