Εγκαίνια βρεφονηπιακού Σταθμού Αγριάς από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και επίσκεψη στον ΙΑ΄ Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ψαλτικής Τέχνης (ΦΩΤΟ)
Ακολούθως, ο Παναγιώτατος επισκέφθηκε το διοικητικό κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, στα Μελισσάτικα και συμμετείχε σε διευρυμένο Δ/Σ της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
Τα εγκαίνια του νέου Βρεφονηπιακού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος στην Αγριά «Άγιοι Απόστολοι» τέλεσε σήμερα ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, κατά την 2η ημέρα της επισκέψεώς του στον Βόλο. Ο Παναγιώτατος και η τιμία Συνοδεία Του προσκύνησαν, κατ’ αρχάς, στον παρακείμενο Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων και στην συνέχεια τέλεσε τον Αγιασμό των εγκαινίων, παρουσία των Σεβ. Μητροπολιτών Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, Αιτωλίας & Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού, της Αντιπεριφερειάρχου Μαγνησίας και Βορείων Σποράδων κ. Δωροθέας Κολυνδρίνη, του δ/ντού και των εργαζομένων στον Σταθμό και πλήθους κόσμου.
Τον Παναγιώτατο προσφώνησε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ιγνάτιος, ο οποίος αναφέρθηκε στην λειτουργία του υπάρχοντος Βρεφονηπιακού Σταθμού στον Βόλο, τις ιστορικές του περιπέτειες, μέχρι να περιέλθει στην κυριότητα της Μητροπόλεως και να δώσει λύσει σε δεκάδες οικογένειες του Βόλου, αλλά και εργασία στους πολλούς εξειδικευμένους εργαζομένους του. Θύμισε, επίσης, ότι «το 2001 ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Χριστόδουλος εξασφάλισε συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδότησης για την δημιουργία βρεφονηπιακών σταθμών στις ελλαδικές Μητροπόλεις. Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού, η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος ξεκίνησε στην Αγριά την ανέγερση ενός σύγχρονου πρότυπου βρεφονηπιακού σταθμού σε οικόπεδο το οποίο παραχώρησε η Ιερά Μονή Παναγίας Ξενιάς Αλμυρού. Για να ολοκληρωθεί, όμως, το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο, πολύτιμη υπήρξε η βοήθεια του προγράμματος «Ελλάδα 2021». Και ιδού, σήμερα, ενώπιόν μας, η υλοποίηση ενός οράματος, το οποίο έρχεται να ικανοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ανάγκες κοινωνικές, παιδαγωγικές αλλά και πνευματικές». Ο Σεβασμιώτατος παρατήρησε, επίσης, ότι «ως Ιερά Μητρόπολη, αισθανόμαστε πως ανταποκρινόμαστε σε ανάγκες που άπτονται ενός από τα κορυφαία, αν όχι του κορυφαίου ζητήματος της Ελληνικής κοινωνίας: Του δημογραφικού προβλήματος, το οποίο σχετίζεται άμεσα με το μέλλον του έθνους μας. Τα νέα ζευγάρια, πέραν των άλλων, έχουν ανάγκη υποστήριξης μέσω αξιόπιστων βρεφονηπιακών δομών, ώστε να υπερβούν την οικονομική ανασφάλεια που χαρακτηρίζει την σύγχρονη καθημερινότητα και να νιώσουν έμπρακτη συμπαράσταση στο απαιτητικό παιδαγωγικό έργο της οικογένειας». Τέλος, επεσήμανε και την πνευματική διάσταση του έργου ενός εκκλησιαστικού Βρεφονηπιακού Σταθμού: «Σε ποια άλλη βαθμίδα της παιδείας υπάρχει επιτακτικότερη ανάγκη θεμελίωσης μιας προσωπικής σχέσης με τον Χριστό μας και γνωριμίας με το ήθος των Αγίων μας, από αυτήν την πλέον τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία; Ο βρεφονηπιακός μας Σταθμός ανταποκρίνεται και σε αυτό, για τούτο και η συνύπαρξή του με τον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων, κατ΄ αντιστοιχία της συνύπαρξης του πρώτου βρεφονηπιακού σταθμού στην πόλη του Βόλου με τον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως, προσλαμβάνει όχι μόνο συμβολική, αλλά κατ΄ εξοχήν πνευματική και λατρευτική διάσταση».
Ακολούθησε η αντιφώνηση του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος ευχήθηκε «τό ευαγές αυτό ίδρυμα νά αναδειχθή χώρος στοργή καί αγάπης γιά τά παιδιά, τά οποία μαζί μέ τήν φροντίδα καί τήν αγωγή θά προσλαμβάνουν καί εκείνες τίς αξίες, πού συγκροτούν τόν πυρήνα της ορθοδόξου χριστιανικής ταυτότητάς μας, όλα αυτά τά σεμνά, τά δίκαια, τά προσφιλή, τά οποία γαλούχησαν καί έσωσαν τό Γένος στούς μακρούς αιώνες της περιπετειώδους διαδρομής του στήν ιστορία…». Παρατήρησε δε ότι «Είναι πολυεύθυνο τό έργο όσων εργάζονται σέ παρόμοιους θεσμούς. Ορθώς έχει λεχθή ότι η αγωγή ανήκει στά πιό δύσκολα προβλήματα, τά οποία καλείται νά λύση ο άνθρωπος. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στήν αφοσίωση, τή δέσμευση καί τήν υπευθυνότητα των βρεφονηπιοκόμων καί των ειδικών προσχολικής αγωγής. Πιστεύουμε επίσης, στή δύναμη της παιδικής ψυχής νά προσλαμβάνη ό,τι της δίδεται μέ αγάπη. Αυτό γεννά καί ενισχύει μέσα της τή λεγόμενη «βασική εμπιστοσύνη» πού φθείρεται «ο ακρογωνιαίος λίθος της υγιούς προσωπικότητας», καί είναι τό γόνιμο έδαφος, όπου αναπτύσσεται ἡ πίστη στόν Θεό. Όπως έχει γραφή από σύγχρονο σπουδαίο θεολόγο, αυτή ἡ εμπιστοσύνη του παιδιού «βρίσκει μόνον στό Θεό τό αληθινό της στήριγμα καί τέλος»».
Πατριαρχική επίσκεψη στον ΙΑ΄ Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ψαλτικής Τέχνης
Ακολούθως, ο Παναγιώτατος επισκέφθηκε το διοικητικό κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, στα Μελισσάτικα και συμμετείχε σε διευρυμένο Δ/Σ της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
Στην συνέχεια, ευλόγησε τον ΙΑ΄ Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ψαλτικής Τέχνης, που διεξήχθη στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας και απήλαυσε σύντομο πρόγραμμα Βυζαντίων ύμνων που απέδωσαν η Χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Τοπικής μας Εκκλησίας, υπό την δ/νση του Πρωτοψάλτου και Καθηγητού κ. Βασιλείου Αγροκώστα και ο Γυναικείος Χορός «Αι Άδουσαι», υπό την δ/νση της Δρος Σεβαστής Μαζέρα.
Τον Παναγιώτατο, ακολούθως, προσφώνησε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιεροψαλτών «Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης», Πρωτοψάλτης και Καθηγητής κ. Δημήτριος Χατζηγεωργίου, ο οποίος αναφέρθηκε στην παράδοση της Ψαλτικής τέχνης στην επαρχία μας και στους σπουδαίους Δασκάλους, ζώντες και κεκοιμημένους, που εργάστηκαν αόκνως για την προαγωγή της. Από την μεριά του, ο Παναγιώτατος επαίνεσε τους Δασκάλους της Σχολής μας και τους Ιεροψάλτες μας, διότι «οργίζεσθε αόκνως καί φιλοτίμως, ώστε νά προσθέσετε «τό λιθαράκι» σας, εις τό λαμπρό καί επίζηλο οικοδόμημα πού λέγεται ορθόδοξος «εκκλησιαστική μουσική». Ο κ. Βαρθολομαίος μνημόνευσε ειδικώς τον αείμνηστο Δάσκαλο και Πρωτοψάλτη Μανώλη Χατζημάρκο και την ιστορική επίσκεψή του στην Πόλη το 1960, η οποία άφησε εποχή, για τους φιλόμουσους του Φαναρίου, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «αυτού του μεγάλου διδασκάλου είστε άπαντες συνεχιστές σήμερα καί διακρίνεσθε, οπωσδήποτε, διά τήν σοβαρή καί προσεκτική προσέγγισι της μουσικής των πατέρων μας, ώστε αυτή νά μή απολέση τά ποιοτικά χαρακτηριστικά της, τήν σπάνια καλλιτεχνική της αξία καί τήν λειτουργική της βαρύτητα, αλλά νά συνεχίση μέ αξιώσεις, εντός του συγχρόνου κόσμου, νά εκφράζη τήν διαχρονική ψυχική ανάγκη του άνθρωπου νά επικοινωνήση μετά του Θεού».
