Ηγούμενος Εσφιγμένου Βαρθολομαίος: «Οι καταληψίες της Μονής είναι άτομα άσχετα με την Εκκλησία» – Στα άκρα η σύγκρουση Φαναρίου και ζηλωτών
Η αποκορύφωση των συγκρούσεων σημειώθηκε στα 2006, οπότε και πραγματοποιήθηκε η πρώτη βίαιη απόπειρα εκκένωσης του παλιού αντιπροσωπείου και συνοδεύτηκε από εικόνες με αιματοκυλισμένους μοναχούς από τις συγκρούσεις με άλλους μοναχούς.
Γράφει ο Αναστάσιος Μαρίνης, θεολόγος
«Οι καταληψίες της Μονής Εσφιγμένου είναι άτομα άσχετα με την Εκκλησία, βεβηλώνουν την αγία τράπεζα του καθολικού της και βλασφημούν το Άγιο Πνεύμα », ανέφερε, μεταξύ άλλων, σε πρόσφατη δήλωσή του, ο Ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου Αρχιμ. Βαρθολομαίος, στρεφόμενος ενάντια στους καταληψίες Μοναχούς της Μονής, που έχουν συσπειρωθεί γύρω από το πρόσωπο του Μεθοδίου (Ματθαίος Παπαλαμπρακόπουλος).
Και συμπληρώνει: «Πολλοί από αυτούς (τους τποστηρικτές του Μεθοδίου) δικαιολογούν τα πάντα (βιαιοπραγίες, ψεύδη, παρανομίες, βλασφημίες κτλ) στους καταληψίες της Μονής, καθώς έχουν ως κοινό εχθρό το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη, συμβάλλοντας στην κατεύθυνση της εξαφάνισης και του τελευταίου ίχνους ελληνικής παρουσίας στην Κωνσταντινούπολη και την Μικρά Ασία, προς μεγάλη χαρά της Μόσχας».
Η σύγκρουση ανάμεσα στους καταληψίες μοναχούς και το Φανάρι ξεκίνησε στα 1972, όταν οι πρώτοι αρνήθηκαν να μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, διαφωνώντας με τις συναντήσεις των Οικουμενικών Πατριαρχών με εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Παρόμοια στάση είχαν ακολουθήσει τότε τα περισσότερα μοναστήρια του Αγίου Όρους, αποφασίζοντας να μη μνημονεύουν τον Πατριάρχη λόγω της πρώτης συνάντησής του με τον Πάπα της Ρώμης. Όμως, με την πάροδο των χρόνων, το σύνολο των αγιορείτικων μονών ανακάλεσε τη στάση του αυτή έναντι του Οικουμενικού Πατριάρχου. Αντίθετα, η Μονή Εσφιγμένου όχι μόνο δεν επανέφερε τη μνημόνευση του Πατριάρχη, αλλά και αποστασιοποιήθηκε από τις άλλες Μονές, κατηγορώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως αιρετικό.
Στα 2002, η Ιερά Κοινότητα χαρακτήρισε ως «ιδιαίτερη απαγορευμένη την αδελφόηττα της Εσφιγμένου. Ακολούθησαν πολλές δικαστικές διαμάχες για την περιουσία και ιδιοκτησία της Μονής. Η απόφαση επικυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο απέρριψε τη σχετική προσφυγή που κατέθεσαν οι ζηλωτές το 2006. Λίγο αργότερα, ακολούθησε η ίδρυση νέας αδελφότητας της Μονής Εσφιγμένου, αυτή που υπάρχει σήμερα, και η εγκατάσταση καινούργιου κτιρίου για να φιλοξενήσει το αντιπροσωπείο του νέου μοναστηριού.
Η αποκορύφωση των συγκρούσεων σημειώθηκε στα 2006, οπότε και πραγματοποιήθηκε η πρώτη βίαιη απόπειρα εκκένωσης του παλιού αντιπροσωπείου και συνοδεύτηκε από εικόνες με αιματοκυλισμένους μοναχούς από τις συγκρούσεις με άλλους μοναχούς.
Από τότε έως σήμερα, η κατάσταση παραμένει η ίδια. Οι καταληψίες Μοναχοί συνεχίζουν να κατέχουν τη Μονή και να δρουν απομονωμένοι, στρεφόμενοι με ύβρεις και απειλές κατά πάντων και δη, κατά του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
O Αν. Διοικητής του Αγίου Όρους, κ. Κασμίρογλου, ερωτηθείς για την κατάσταση που σήμερα επικρατεί γύρω από το θέμα αυτό, δήλωσε αποκλειστικά στο dogma.gr : «Ελπίζουμε και ευελπιστούμε να αλλάξει αυτή η κατάσταση που σήμερα επικρατεί, αν και είναι αλήθεια, δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι αυτό μπορεί γρήγορα να επιτευχθεί».
Την ίδια ώρα, την ελπίδα προς επίλυση του ζητήματος γεννά η προ ημερών ανάληψη ως συμβούλου της κυβέρνησης για θέματα ακριτικών περιοχών και Αγίου Όρους, του πρώην Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και Αρχηγού Στρατού, Στρατηγού Αλικιβιάδη Στεφανή, ενός αξιωματικού με πλούσια εμπειρία και ιδιαίτερες επιτελικές και επιχειρησιακές ικανότητες.
Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο και μένει να φανούν οι όποιες αλλαγές και πρωτοβουλίες δρομολογηθούν προς επίλυση του προβλήματος. Έως τότε, το ζήτημα της Μονής Εσφιγμένου και οι καταληψίες Μοναχοί θα ταλαιπωρούν και θα προβληματίζουν όχι μόνο το Άγιον Όρος και την Κυβέρνηση, αλλά και την Ορθοδοξία παγκόσμια.
