Καισαριανής Δανιήλ: «Αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου»
«Αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου»
Η Εκκλησία μας, την 1 Σεπτεμβρίου οριοθετεί την αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους. Είναι η αρχή της νέας εορταστικής εκκλησιαστικής πορείας μας και καλούμεθα να την διανύσουμε με αρχές, σύμφωνα και με την βιβλική προτροπή από τον 36 Ψαλμό, που αναφέρει «αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου » (Ψαλμός\36, στίχος 5).
Αυτή η αποκάλυψη θα μας ενισχύσει και θα μας καθοδηγήσει στις μεγάλες εορτές και τα θαυμαστά εορταστικά γεγονότα της Εκκλησίας μας, όλου δηλαδή του εκκλησιαστικού κύκλου, που σαν άλλοι οδοδείκτες, θα μας καθοδηγούν το διάστημα αυτό με την χάρη του Θεού και τις ευλογίες του Κυρίου μας.
Εάν ενεργήσουμε με αυτό τον τρόπο, εάν κάθε μας σχέδιο και πρόγραμμα εμπιστευθούμε στον Θεό, τότε θα γευτούμε όλο το χρόνο αυτό πλούσια την ευλογία του Θεού. Η «οδός σου» δε, αν την εμπιστευθείς «εις τον Κύριο», θα είναι οδός για:
- Εσωτερική θεία γαλήνη («Μη παραζήλου εν πονηρευομένοις μηδέ ζήλου τους ποιούντας την ανομίαν» Ψαλμός 36 στίχος 1).
Η περισσότερη δυστυχία μας έρχεται από την σύγκριση των εαυτών μας με τους άλλους. Γιατί εκείνοι να υπερτερούν …απολαμβάνουν και να αποκτούν, ενώ εμείς; Έτσι μπαίνει μέσα μας το σκουλήκι της βαρυγκόμιας, της ζήλειας, του μίσους κ.λ.π. Έχοντας εμπιστευτεί το δρόμο σου στο Νέο εκκλησιαστικό έτος στον Θεό, θα έχουμε μια απελευθέρωση απ’ αυτά και μια εσωτερική θεία γαλήνη. Γι’ αυτό: «υποτάγηθι τω Κυρίω και ικέτευσον αυτόν» (οπ. παραπ. στίχος 7).
- Θετική διευθέτηση των θεμάτων μας και των εκδηλώσεών μας: «Έλπισον επί Κύριον και ποίει χρηστότητα και κατασκήνου την γην, και ποιμανθήση επί τω πλούτω αυτής» (οπ. παραπ. στίχος 3).
Αν πραγματικά έχεις εμπιστευτεί το δρόμο σου στο Θεό και στον Κύριο και σε Αυτόν ελπίζεις για κάθε έκβαση, τότε δικό σου καθημερινό μερίδιο είναι το ήσυχο πνευματικό περπάτημα. Συ, θα είσαι θετικός κι’ όχι αρνητικός σε κάθε εκδήλωσή σου. Σκοπιμότητα και υστεροβουλία δεν θα σε αγγίξουν. Αφού ανάθεσες την οδό
σου στον Κύριο, Αυτός «θέλει ενεργήσει».
- Πνευματική προσδοκία («υποτάγηθι τω Κυρίω και ικέτευσον αυτόν· μη παραζήλου εν τω κατευοδουμένω εν τη οδώ αυτού εν ανθρώπω ποιούντι παρανομίαν» οπ. παραπ. στίχος 7).
Ενώ θα ζεις τη θετική καθημερινή ζωή στο Νέο Εκκλησιαστικό Έτος, θα συναντάς σπάνια ή συχνότερα την εξωτερική κακομεταχείριση και την εσωτερική απορία. Μη σε ταλαντεύσουν όμως αυτά. Εμείς υπομονετικά θα προτείνουμε σε όλους και στους εαυτούς μας «πρόσμενε τον Κύριον». Στο δικό Του χρόνο και με τον δικό Του τρόπο, «θα ενεργήσει» («αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου και έλπισον επ’ αυτόν, και αυτός ποιήσει» οπ. παραπ. στίχος 5). Κανένας που «πρόσμενε» τον Κύριο, δεν απογοητεύτηκε, δεν εγκατέλειψε τον αγώνα του και την προσδοκία του στο πανάγιο θέλημά Του.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
- Πραότητα («οι δε πραείς κληρονομήσουσι γην και κατατρυφήσουσιν επί πλήθει ειρήνης» οπ. παραπ. στίχος 11).
Αυτός ο στίχος είναι ταυτόσημο με τον τρίτο μακαρισμό (Ματθαίος ε΄, 5: «μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην») και μιλεί για την ακατανίκητη δύναμη που ο Θεός χαρίζει σ᾽ εκείνους, που την πραότητα κι᾽ όχι την εκρηκτικότητα κάνουνε όπλο τους, στην αντιμετώπιση της ζωής. Αυτοί «κληρονομούν τη γη», δηλαδή πετυχαίνουν και αποκτούν, όσα η βία και η έξαλλη διεκδικητικότητα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν.
- Ανορθώσεις πνευματικές («παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου κατευθύνεται, και την οδόν αυτού θελήσει σφόδρα· όταν πέση, ου καταρραχθήσεται, ότι Κύριος αντιστηρίζει χείρα αυτού» οπ. παραπ. στίχοι 23, 24).
Εάν προσωπικά και ουσιαστικά εμπιστευθείς το Νέα Εκκλησιαστικό Έτος στον Κύριο, «η οδός σου (θα) είναι αρεστή εις Αυτόν». Θα «περιπατεί μαζί σου ο Κύριος» (Γένεση ε΄, 22). Και «εάν πέσης» ή «ολισθήσεις» (οπ. παραπ. στίχος 31), η πτώση σου δεν θα ‘ναι τραγική και μοιραία. Στο δρόμο του Κυρίου όποιος βαδίζει, ποτέ «δεν συντρίβεται». Ο Κύριος θα «υποστηρίξει την χείρα σου». Ο Κύριος θα σ᾽ ανορθώσει, αφού «των δικαίων η σωτηρία είναι παρά Κυρίου» (οπ. παραπ. στίχος 39).
- Υλική επάρκεια των αγαθών μας («νεώτερος εγενόμην και γαρ εγήρασα και ουκ είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον, ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτους· όλην την ημέραν ελεεί και δανείζει ο δίκαιος, και το σπέρμα αυτού εις ευλογίαν έσται» οπ. παραπ. στίχοι 25, 26).
Πόσα γίνονται, για την εξασφάλιση του «επιούσιου»! Πώς ο άνθρωπος σκοτώνεται, αγωνίζεται και αγωνιά! Με αποτελέσματα πότε αβέβαια, πότε αρνητικά. Δες όμως την πείρα του Δαβίδ! Όχι, κανένας που «προσμένει τον Κύριο και φυλάττει την οδόν Αυτού» (στίχος 34), δεν στερήθηκε τις υλικές ευλογίες του Θεού.
- Πλούσια Ειρήνη («και κατατρυφήσουσιν επί πλήθει ειρήνης» οπ. παραπ. στίχος 11β).
Τα ψίχουλά της ζητάει ο άνθρωπος μακριά από τον Θεό, όταν η ειρήνη γίνεται ρευστή και κινδυνεύει να χαθεί με πολλές συνέπειες. Πλουσιότατη, σταθερή και μόνιμη την προσφέρει ο Κύριος σ’ όσους Τον εμπιστεύονται και Τον προσμένουν (οπ. παραπ. 9). Αυτοί, «κατατρυφούν εν πολλή ειρήνη». Έτσι, ό,τι και αν γίνει στον κόσμο γύρω σου το Νέο Εκκλησιαστικό Έτος, όσες εξωτερικές προσβολές κι’ αν υποστείς, εσύ που «στον Κύριο αναθέτεις την οδόν… που σ᾽ Αυτόν ελπίζεις… και Αυτόν προσμένεις…. θέλεις κατατρυφά εν πολλή ειρήνη».
Οι πιστοί που βιώνουν το Εκκλησιαστικό έτος με τις παραπάνω προϋποθέσεις και στην προοπτική της αγιότητος του βίου τους μπορούν να ονομαστούν:
- «Τέκνα» – από την συγγένεια τους με τον Θεό (βλ. α΄ Ιωάννου γ΄, 1, 2).
2.«Άγιοι» – εφόσον καλούνται στον αγιασμό της ζωής τους (βλ. Α΄ Κορινθίους α΄, 2).
3.«Χριστιανοί» εφόσον η ζωή τους ταυτίζεται με την εν Χριστώ ζωή (βλ. Πράξεις κα΄, 26). 4.«Αδελφοί» εφόσον ζουν σε πνευματική κοινωνία με τους αδελφούς τους (βλ. Προς Εβραίους β΄, 11).
5.«Πρόβατα» – που χαρακτηρίζει τον με ήπιο και πράο χαρακτήρα πιστό (βλ. Ιωάννης ι΄, 3). 6.«Υπηρέτη» εφόσον τελεί την διακονία του εν Χριστώ και στην Εκλησία (βλ. Ματθαίος κε΄, 14).
7.«Φίλοι» που είναι το χαρακτηριστικό της εγκαρδιότητα και της εμπιστοσύνης μας προς τους αδελφούς μας εν Χριστώ (Ιωάννης ιε΄, 15). Έχουμε όλα αυτά τα ονόματα και καλούμεθα κατά το αρξάμενο Εκκλησιαστικό Έτος να ζήσουμε τον συμβολισμό τους και να εμπνευστούμε από τους χαρακτηρισμούς αυτούς, ώστε να βιώσουμε αληθινά το θείο Θέλημά Του σε κοινωνία μαζί Του.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
