Ο Προφήτης Οβδιού και η δικαιοσύνη του Θεού
Του Αρχιμ. Ιάκωβου Κανάκη, Δρος Θεολογίας, Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως
Οι προφήτες χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, σε «μικρούς» και «μεγάλους». Η επωνυμία τους αυτή δεν σχετίζεται με την αξία της προφητικού τους χαρίσματος, αλλά από την έκταση των γραπτών τους κειμένων. Ένας εκ των «μικρών» προφητών είναι ο Οβδιού, το κείμενό του περιλαμβάνει μόνο 21 στίχους. Ως προς την καταγωγή και την άλλη βιογραφία του δεν έχουμε στοιχεία. Το όνομά του αποδίδεται ως «δούλος του Θεού» και από την κεφαλίδα του βιβλίου γνωρίζουμε ότι αξιώθηκε ενός οράματος πού προερχόταν από τον Θεό.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Ο Θεός φανέρωσε στον Οβδιού ότι θα υπάρξει αποκατάσταση των Ισραηλιτών, μετά την μεγάλη καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους. Πρώτα όμως μιλά για τους Εδωμίτες, για τον λαό αυτό που συμμάχησε με τους Βαβυλωνίους. Παρουσιάζει ο Προφήτης τον Θεό να καταδικάζει την συμπεριφορά τους. Μάλιστα, χρησιμοποιεί μια χαρακτηριστική εικόνα, για να παρουσιάσει την πτώση τους. Λέει τι σκέφτονται οι Εδωμίτες για τον εαυτό τους: «Η φοβερή σου αλαζονεία, Εδώμ, σε παραπλάνησε. Επειδή κατοικείς σε απρόσιτα, ψηλά, βραχώδη μέρη σκέφτεσαι: «Εμένα ποιος μπορεί να με ρίξει στην γη;» Ακόμα όμως και αν και αν χτίσεις την φωλιά σου στα ψηλά, καθώς το κάνει αυτό ο αετός, να μοιάζει σαν να βρίσκεται ανάμεσα στα αστέρια, εγώ στο λέω, ο Κύριος, πως και από εκεί θα σε γκρεμίσω κάτω» (1,2-4). Ο τρόπος που παρουσιάζεται εδώ ο Θεός γίνεται κατανοητός από τον πόνο του Προφήτη, ο οποίος βλέπει σε τόση δυστυχία τους συμπατριώτες του.
Με γλαφυρό τρόπο παρουσιάζεται στο κείμενο η ολοκληρωτική καταστροφή που θα υποστούν οι Εδωμίτες, εξαιτίας των επιλογών τους. Αναφέρεται στο κείμενο: «…αλίμονο σε εσάς…Οι εχθροί σας όλη σας την χώρα θα την ψάξουν, να βρούνε και να πάρουν όλους σας τους κρυμμένους θησαυρούς. Όλοι οι σύμμαχοί σας, θα σας αρνηθούν την προστασία τους, και από την χώρα θα σας πετάξουν έξω. Οι φίλοι, που μαζί τους είχατε κοινά συμφέροντα, στην εργασία τους τώρα θα σας πάρουν. Αυτοί πού έτρωγαν μαζί σας, παγίδες θα σας στήσουν, θα λένε για εσάς: «που είναι η εξυπνάδα τους!». Λέει ο Κύριος, «την ημέρα εκείνη τους σοφούς της Εδώμ θα τους εξαφανίσω και θα τους εξαλείψω όλη την σοφία. Θα πανικοβληθούν οι πολέμαρχοι της Θαιμάν και όλοι οι απόγονοι του Ησαύ στο βουνό πάνω θα εξολοθρευτούν». (1,5-9).
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Οι Εδωμίτες είναι απόγονοι του Ησαύ (Γεν.25,30) και ουσιαστικά στράφηκαν εναντίον των αδελφών τους, τους απόγονους του Ιακώβ. Αναφέρει ο Προφήτης τι λέει ο Θεός γι’ αυτήν την στάση τους: «Σας είχα προειδοποιήσει: Μην χαίρεστε για την δυστυχία των αδελφών σας, για την καταστροφή των απογόνων του Ιούδα∙ στα βάσανά τους μην τους ειρωνεύεστε. Εσείς τουλάχιστον μην μπαίνετε στην κυριευμένη πόλη του λαού μου. Μην χαίρεστε την συμφορά τους και μην αρπάζετε τα υπάρχοντά τους την ημέρα της καταστροφής και της απελπισίας τους. Στους δρόμους μην παραμονεύετε για να σκοτώσετε τους φυγάδες και μην παραδίνετε στους εχθρούς την μέρα της απελπισίας τους. Εσείς όμως κάνατε το ακριβώς αντίθετο» (1,12-14).
Συνεχίζει ο Προφήτης έχοντας την σιγουριά ότι όσα λέει είναι λόγος του Θεού, ο οποίος δεν αγαπά το άδικο. Είναι ο Ίδιος αγάπη, αλλά είναι και δικαιοσύνη. Είναι αλήθεια διαχρονική ότι το κακό πού ετοιμάζεις για τον άλλον, θα το υποστείς εσύ. Αναφέρεται στο κείμενο: «Το κακό πού κάνατε θα πέσει πάνω στο κεφάλι σας» (1,15).
Το βιβλίο του Οβδιού θα τελειώσει με καλά νέα για τους αιχμαλώτους. Θα ξαναβρούν την χώρα τους, θα την πάρουνε πίσω. Και όχι μόνο, αλλά θα αποκτήσουν και πάλι δύναμη και σθένος. Αναφέρεται: «Οι αιχμάλωτοι του Ισραήλ θα αποτελέσουν έναν μεγάλο στρατό, που θα κατακτήσει την χώρα των Χαναναίων μέχρι την Σαρεφάθ, και οι αιχμάλωτοι της Ιερουσαλήμ θα καταλάβουν τις πόλεις της νότιας περιοχής του Ιούδα. Όλοι αυτοί πού βρήκαν σωτηρία πάνω στο όρος Σιών θα ανέβουν νικητές να κυβερνήσουν την ορεινή χώρα, την Εδώμ. Και θα είναι βασίλειο του Κυρίου» (1,20).
Το μικρό σε έκταση βιβλίο του προφήτου Οβδιού μας μιλάει για την δικαιοσύνη, ως ένα ακόμα χαρακτηριστικό του Θεού. Η αδικία είναι κάτι που δεν ευλογείται, ενώ ο δίκαιος άνθρωπος αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί. Πρόκειται για μια αλήθεια πού συναντάει ο καθένας στην ζωή του. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν αόρατοι μεν, αλλά υπαρκτοί άγραφοι πνευματικοί νόμοι. Αυτοί οι νόμοι ερμηνεύουν πολλά πού γίνονται γύρω μας, σε ανθρώπους, σε κοινωνίες και σε κράτη.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
