Η πλάνη της φαντασίας

• Δόγμα
• 15 Δεκεμβρίου 2025
• 19:57

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Να προ­σέ­χου­με για να μην μας πλα­νέ­σει ο διά­βο­λος με φαν­τα­σί­ες. Η φαν­τα­σία εί­ναι καλή, εί­ναι με­γά­λη δύ­να­μη, αν αξιο­ποι­η­θεί. Με­ρι­κοί άν­θρω­ποι μπο­ρεί λ.χ. να δουν τώρα ένα το­πίο και μετά από έναν χρό­νο να το θυ­μούν­ται ακρι­βώς όπως εί­ναι και να το ζω­γρα­φί­σουν. Αυτό εί­ναι μια ικα­νό­τη­τα που την δί­νει ο Θεός στον άν­θρω­πο, αλλά ο διά­βο­λος την εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται. Εκεί­νοι που πλα­νιούν­ται, ό,τι βλέ­πουν ή δια­βά­ζουν, το φαν­τά­ζον­ται όπως θέ­λουν και ύστε­ρα αυ­τήν την φαν­τα­στι­κή ει­κό­να την πι­στεύ­ουν για πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Για να βο­η­θη­θούν, χρειά­ζε­ται πολ­λή πα­ρα­κο­λού­θη­ση οι καη­μέ­νοι, για­τί συ­νέ­χεια τους ξε­γε­λά­ει ο διά­βο­λος.

Για αυτό, όποιος έχει εκ φύ­σε­ως φαν­τα­σία, πρέ­πει να προ­βλη­μα­τί­ζον­ται, όταν του λένε ότι δεν σκέ­φτε­ται σω­στά, και να βά­ζει ερω­τη­μα­τι­κά στον λο­γι­σμό του. Είχα γνω­ρί­σει μια απλή γυ­ναί­κα, που προ­σευ­χό­ταν συ­νέ­χεια και πα­ρα­κα­λού­σε τον Χρι­στό να Τον δει εδώ σ’ αυ­τήν την ζωή, μια που δεν θα Τον έβλε­πε, κα­θώς έλε­γε, στην άλλη ζωή. Ο Χρι­στός πράγ­μα­τι της πα­ρου­σιά­σθη­κε την ώρα της Θεί­ας Κοι­νω­νί­ας μέσα στο Άγιο Πο­τή­ριο ως βρέ­φος, με μα­τω­μέ­να μαλ­λά­κια, και ύστε­ρα χά­θη­κε, και έτσι μπό­ρε­σε να Κοι­νω­νή­σει. Μετά από αυτό το γε­γο­νός άρ­χι­σε να την δου­λεύ­ει ο εχθρός με τον λο­γι­σμό ότι κάτι εί­ναι.

Από εκεί και πέρα την δού­λευε με την φαν­τα­σία και της πα­ρου­σί­α­ζε συ­νέ­χεια κι­νη­μα­το­γρα­φι­κές ται­νί­ες. Όταν βγή­κα μια φορά στον κό­σμο, την είχα βρει σε ένα σπί­τι και άκου­σα τις φαν­τα­σί­ες που έλε­γε σε άν­δρες και γυ­ναί­κες που εί­χαν συγ­κεν­τρω­θεί εκεί. Τρό­μα­ξα να την φέρω σε λο­γα­ρια­σμό. Η μόνη λύση ήταν να της δώσω ένα γερό ξε­σκό­νι­σμα μπρο­στά σε όλους, για να γί­νουν γνω­στές οι πλά­νες της και να τα­πει­νω­θεί.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης