Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο γεγονός ότι επί χρόνια η Αγία Άννα υπέμενε τα πικρά λόγια και την περιφρόνηση μιας κοινωνίας που εγκλωβισμένη στα δικά της πιστεύματα και τις κοινωνικές προκαταλήψεις καταδίκαζε μία ευσεβή γυναίκα, κρίνοντας μόνο και μόνο από το γεγονός ότι ήταν άτεκνη. Τονίσε δε ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και δυστυχώς στα χωριά μας πολλές φορές κυριαρχούν πολλά λόγια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παραπικρασμοί, εντάσεις, έριδες. Παρακαλέσε δε, όσο μπορούμε, να περιορίσουμε τα όσα λέμε προπετώς και εύκολα, χωρίς να σκεφτόμαστε, χωρίς σύνεση και σωφροσύνη, ώστε να αποφεύγουμε τις εντάσεις, την έκθεσή μας στους άλλους από τα ίδια μας τα λόγια, αλλά και να μην ψύγεται η αγάπη των πολλών.
Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε με τιμάμε την Αγία Άννα σεβόμενοι αυτό που και η ίδια ήθελε, δηλαδή τη σύνεση στη συμπεριφορά, την εγκράτεια στα λόγια και την αγάπη προς όλους, καθώς αυτό είναι η υψηλότερη μορφή τιμής όσων την σέβονται προς το τίμιο πρόσωπο της. Ευχήθηκε δε, με την πρεσβεία της, την ευλογία του Αγίου Θεού στις οικογένειές και τα καλά έργα όλων των κατοίκων του όμορφου χωριού μας.
Προ του τέλους έγινε η ευλόγηση των άρτων και των κολλύβων της Αγίας, στον περίβολο του Παρεκκλησίου, ο οποίος με τα ευσκιόφυλλα και καλοφροντισμένα δέντρα του χάρισε τη δροσιά σε όλους τους προσκυνητές.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ:
