Περί ταπεινώσεως

• Δόγμα
• 21 Ιουλίου 2025
• 15:00

Καμ­μία αρε­τή από μόνη της δεν σώ­ζει, ούτε και η αγά­πη. Η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη όμως, εί­ναι η μόνη αρε­τή, που από μόνη της σώ­ζει. Η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εί­ναι η σπον­δυ­λι­κή στή­λη όλων των αρε­τών. Δια της υπα­κο­ής και της με­τά­νοιας, θα απο­κτή­σου­με τα­πει­νο­φρο­σύ­νη. Η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εί­ναι το δέν­τρο, το οποίο πα­ρά­γει, τον ευ­λο­γη­μέ­νο καρ­πό, που λέ­γε­ται τα­πεί­νω­ση. […]

Καμ­μία αρε­τή από μόνη της δεν σώ­ζει, ούτε και η αγά­πη. Η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη όμως, εί­ναι η μόνη αρε­τή, που από μόνη της σώ­ζει. Η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εί­ναι η σπον­δυ­λι­κή στή­λη όλων των αρε­τών. Δια της υπα­κο­ής και της με­τά­νοιας, θα απο­κτή­σου­με τα­πει­νο­φρο­σύ­νη. Η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εί­ναι το δέν­τρο, το οποίο πα­ρά­γει, τον ευ­λο­γη­μέ­νο καρ­πό, που λέ­γε­ται τα­πεί­νω­ση.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης