Όταν φεύγει η Θεία Χάρις

• Δόγμα
• 28 Αυγούστου 2025
• 19:47

Υπάρ­χουν άν­θρω­ποι, που όταν εί­ναι μό­νοι τους, περ­νούν δρα­μα­τι­κό­τα­τες στιγ­μές, διό­τι στε­ρού­με­νοι τη Χάρη, δεν μπο­ρούν να ησυ­χά­σουν με τον εαυ­τόν τους. Η μο­να­ξιά γι΄αυ­τούς εί­ναι μια κό­λα­ση, διό­τι η Χάρη δεν τους πα­ρη­γο­ρεί. Γι΄αυτό επι­διώ­κουν να εί­ναι συ­νε­χώς μέσα στον κό­σμο, όπου εκεί η κα­τά­στα­ση »κου­κου­λώ­νε­ται» προ­σω­ρι­νά, αλλά δεν θε­ρα­πεύ­ε­ται. Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης

Υπάρ­χουν άν­θρω­ποι, που όταν εί­ναι μό­νοι τους, περ­νούν δρα­μα­τι­κό­τα­τες στιγ­μές, διό­τι στε­ρού­με­νοι τη Χάρη, δεν μπο­ρούν να ησυ­χά­σουν με τον εαυ­τόν τους. Η μο­να­ξιά γι΄αυ­τούς εί­ναι μια κό­λα­ση, διό­τι η Χάρη δεν τους πα­ρη­γο­ρεί. Γι΄αυτό επι­διώ­κουν να εί­ναι συ­νε­χώς μέσα στον κό­σμο, όπου εκεί η κα­τά­στα­ση »κου­κου­λώ­νε­ται» προ­σω­ρι­νά, αλλά δεν θε­ρα­πεύ­ε­ται.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης