Η ταπείνωση που ευωδιάζει

• Δόγμα
• 19 Σεπτεμβρίου 2025
• 16:04

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

Τί­πο­τα δεν εί­ναι ισχυ­ρό­τε­ρο από την τα­πει­νο­φρο­σύ­νη, τί­πο­τα δεν την νικά. Και αν συμ­βεί στον τα­πει­νό άν­θρω­πο κάτι λυ­πη­ρό, αμέ­σως τα βά­ζει με τον εαυ­τόν του, αμέ­σως κα­τα­κρί­νει τον εαυ­τόν του, δηλ. ότι του αξί­ζουν όσα του συμ­βαί­νουν. Δεν ανέ­χε­ται να κα­τα­κρί­νει κα­νέ­ναν, δεν ανέ­χε­ται να φορ­τώ­σει σε άλ­λον την αι­τία και έτσι το ξε­περ­νά χω­ρίς να τα­ρα­χθεί, χω­ρίς να θλι­βεί και ανα­παύ­ε­ται τέ­λεια. Γι’ αυτό ούτε ορ­γί­ζε­ται, ούτε εξορ­γί­ζει κα­νέ­ναν.

Αββάς Δωρόθεος