Κοσμικό φρόνημα και πνευματικότητα
Έχω παρατηρήσει ότι έχει καλλιεργηθεί ένα κοσμικό φρόνημα σε πολλούς πνευματικούς ανθρώπους. Έχουν κάνει ένα δικό τους κοσμικό ευαγγέλιο, ένα ευαγγέλιο στα μέτρα τους, και σου λένε: «Ο Χριστιανός πρέπει να έχει την αξιοπρέπειά του. Δεν πρέπει να φανεί, κατά κάποιον τρόπο, κορόϊδο». Τα αντιμετωπίζουν δηλαδή όλα με μια κοσμική λογική και δικαιοσύνη. «Αυτό το […]
Έχω παρατηρήσει ότι έχει καλλιεργηθεί ένα κοσμικό φρόνημα σε πολλούς πνευματικούς ανθρώπους. Έχουν κάνει ένα δικό τους κοσμικό ευαγγέλιο, ένα ευαγγέλιο στα μέτρα τους, και σου λένε: «Ο Χριστιανός πρέπει να έχει την αξιοπρέπειά του. Δεν πρέπει να φανεί, κατά κάποιον τρόπο, κορόϊδο». Τα αντιμετωπίζουν δηλαδή όλα με μια κοσμική λογική και δικαιοσύνη. «Αυτό το δικαιούμαι, σου λέει, δεν τον αδικώ. δεν θέλω να με αδικεί!».
Να έχει εν τω μεταξύ και αναπαυμένο τον λογισμό του, ότι έχει δίκαιο. Και βλέπεις σε έναν τέτοιον άνθρωπο όλα τα δικαιώματα τα κοσμικά. Φιλότιμο δεν έχει, θυσία δεν έχει, τίποτε δεν έχει, δικό του ευαγγέλιο έφτιαξε και δεν έχει καμμιά συγγένεια με τον Θεό. Εμ, πως θα τον επισκιάσει μετά η Θεία Χάρις;
Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης