Περί Ελεημοσύνης

• Δόγμα
• 04 Νοεμβρίου 2025
• 16:15

Στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας

»Ό­ποιος θα κά­νει αυτό σε έναν από τους ασή­μαν­τους αυ­τούς, σε Εμέ­να το έκα­νε» (Ματθ. 25,40). Εάν ο βα­σι­λιάς προ­σκα­λού­σε κά­ποιον σε δεί­πνο και ενώ ήταν πα­ρόν­τες οι υπη­ρέ­τες του, έλε­γε προς αυ­τούς: »Να ευ­χα­ρι­στεί­τε αυ­τόν πολύ, αντί για μένα, για­τί αυ­τός, όταν ήμουν φτω­χός με διέ­θρε­ψε και με φι­λο­ξέ­νη­σε, αυ­τός με έκα­νε πολ­λές ευερ­γε­σί­ες σε στιγ­μές θλί­ψε­ω­ς», πώς δεν θα ξό­δευε ο κάθε υπη­ρέ­της όλα τα χρή­μα­τά του, για εκεί­νον, για τον οποί­ον ο βα­σι­λιάς ένιω­σε τόση ευ­χα­ρί­στη­ση;

Εάν στην πε­ρί­πτω­ση του βα­σι­λιά, που εί­ναι άν­θρω­πος, το πράγ­μα έχει τόση τιμή, σκέ­ψου πόση πε­ρισ­σό­τε­ρη τιμή θα έχει εκεί­νος κατά την μέλ­λου­σα κρί­ση, από τον Χρι­στό, για εκεί­νες του τις ελεη­μο­σύ­νες και ευερ­γε­σί­ες…

Ιερός Χρυυσόστομος