Γεροντικό: Τα δάκρυα στην πνευματική ζωή
“Άκουσα εκεί έναν ασταμάτητο θρήνο απ΄ αυτούς πού έλεγαν αλίμονό μου, αλίμονό μου”.
Κάποιος αδελφός ρώτησε έναν Γέροντα: “Τι να κάνω; ”
Και του είπε ο Γέροντας: “Οφείλουμε να χύνουμε δάκρυα πάντοτε.
Συνέβη κάποτε κάποιος από τους πατέρες να πεθάνει και μετά από πολλή ώρα επανήλθε στον εαυτό του και τον ρωτήσαμε:
“Τι είδες εκεί, αββά;” Και μας είπε τότε κλαίοντας:
“Άκουσα εκεί έναν ασταμάτητο θρήνο απ΄ αυτούς πού έλεγαν αλίμονό μου, αλίμονό μου”.
Το ίδιο και εμείς οφείλουμε να λέμε πάντοτε
