Γιατί αποκαλούμε κάποιον «Γέροντα» στην Εκκλησία
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Το ακούμε συχνά μέσα στο χώρο της Εκκλησίας. Πολλοί είναι εκείνοι που προσφωνούν κάποιον ιερέα ή μοναχό «Γέροντα», θέλοντας να καταθέσουν τον υιικό σεβασμό τους ή, πολλές φορές, και να τονίσουν την πνευματική σχέση που τους διακατέχει, αυτή του πνευματικού πατρός και τέκνου.
Πολλές, όμως, φορές, «Γέροντα» αποκαλούμε και νέους ιερείς, νέους μοναχούς που η σωματική τους ηλικία ουδεμία σχέση και συνοδοιπορία έχει με την ηλικία ενός «Γέροντα». Ποιος ο λόγος που συμβαίνει αυτό;
Είναι προφανές πως η απόδοση του όρου «Γέροντας» δεν έχει σχέση με την εν γένει σωματική ηλικία του προσώπου που προσφωνούμε, αλλά με την πνευματική. Είναι, εισέτι, έκφραση απόδοσης και κατάθεσης υιικής αγάπης και προσήκοντος σεβασμού προς τη θέση του «Γέροντα» είτε φέρει ιερωσύνη είτε όχι.
Επομένως, ας μην μας παραξενεύει που ακούμε, πολλές φορές, να προσφωνούμε και να αποκαλούμε κάποιον ως «Γέροντα», ακόμη και αν είναι σχετικά νέος στην ηλικία. Άλλωστε, εντός της πνευματικής ορολογίας, οι ηλικίες διακρίνονται σε αυτή τη σωματική και ακολουθεί η πνευματική και ψυχική.
