Γόρτυνος Ιερεμίας: Και στον αγώνα μας του ᾽21 και στον ελληνοιταλικό πόλεμο αδύνατοι ήμασταν, αλλά είχαμε την Μαυροφόρα
Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας στο Κυριακάτικο κήρυγμά του, αναφέρθηκε εκτενώς στη βοήθεια που παρείχε πάντα η Υπεραγία Θεοτόκος στο έθνος μας κατά τις δύσκολες ιστορικές περιόδους.
«Και στον αγώνα μας του ᾽21 και στον ελληνοιταλικό πόλεμο αδύνατοι υλικά ήμασταν. Με λιανοτούφεκα πολεμούσαμε. Και όμως νικήσαμε εμείς και όχι τα τάνκς των εχθρών μας. Πως το πετύχαμε; Το πετύχαμε γιατί είχαμε μαζί μας την Μαυροφόρα, που περπατούσε στις χιονισμένες κορυφογραμμές και άπλωνε τα χέρια της και τα βόλια των εχθρών άλλαζαν στροφή! Αυτή την μαυροφόρα εμείς, την Υπεραγία Θεοτόκο, την ανακηρύξαμε Υπέρμαχο Στρατηγό του έθνους μας», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας.
Διαβάστε αναλυτικά το πλήρες κείμενο του κυριακάτικου μηνύματος του Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιεραμία.
Ψαλμός 19
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ
Σήμερα, αδελφοί μου χριστιανοί, θα σας ερμηνεύσω τον 19ο ψαλμό του Ψαλτηρίου μας. Το μήνυμα του ψαλμού αυτού το ζήσαμε εμείς οι Έλληνες στην ένδοξη ελληνική ιστορία μας και ιδιαίτερα το ζήσαμε κατά την ηρωική επανάσταση του ᾽21 κατά των Τούρκων και στον Ελληνοιταλικό πόλεμο.
– Ο ψαλμός ομιλεί για ένα βασιλέα του Ισραήλ, που δεν λέει το όνομά του. Ο βασιλεύς ετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον των εχθρών, οι οποίοι επιτέθηκαν κατά του ισραηλιτικού κράτους. Αλλά προτού να ξεκινήσει για τον πόλεμο ο βασιλεύς, με την συνοδία βεβαίως των στρατιωτικών του, πηγαίνει στο Ναό, για να προσφέρει θυσία στον Θεό Γιαχβέ, για να του είναι ευνοικός στην μάχη κατά των εχθρών του. Εκεί είναι συγκεντρωμένη και η ισραηλιτική κοινότητα, για να προσευχηθεί και αυτή και για να δώσει ευχές στον βασιλέα πορευόμενο στον πόλεμο. Έτσι λοιπόν εύχεται η ισραηλιτική κοινότητα προς τον βασιλέα και του λέει, στην «ημέρα θλίψεως», που βρίσκονται, στον καιρό δηλαδή του πολέμου που αντιμετωπίζουν τώρα, ο Θεός να εισακούσει την προσευχή του και να τον υπερασπίσει, εξαποστέλλοντας την βοήθειά Του από τον Ναό: «Επακούσαι σου Κύριος εν ημέρα θλίψεως, υπερασπίσαι σου το όνομα του Θεού Ιακώβ» (στιχ. 2-3). Του εύχεται να γίνει δεκτή η θυσία του από τον Θεό (στιχ. 4) και να του δώσει ο Θεός αυτό που ζητάει η καρδιά του (στιχ. 5). Τότε, όταν με την βοήθεια του Θεού ο βασιλεύς θα επιστρέψει από τον πόλεμο νικητής, θα ξανάρθουν πάλι όλοι στον Ναό, για να δοξάσουν τον Θεό για την σωτήρια νίκη και να υμνήσουν το παντοδύναμο όνομά Του: «Αγαλλιασόμεθα εν τω σωτηρίω σου και εν τω ονόματι του Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα» (στιχ. 6).
2. Ενώ, αγαπητοί μου, η ισραηλιτική κοινότητα προσευχόταν και ευχόταν στον βασιλέα, ο Θεός να τον βοηθήσει, για να αναδειχθεί νικητής κατά των εχθρών του στον πόλεμο, εκείνη την ώρα ο ιερεύς, που πρόσφερε την θυσία του βασιλέως, προσπαθούσε από μερικά σημεία να διαγνώσει ποια θα είναι η απόφαση του Θεού στην παρούσα περίσταση. Αν δηλαδή ο Θεός θα δεχθεί την θυσία του βασιλέως και θα εισακούσει την προσευχή της κοινότητας. Πραγματικά, από κάποια ευνοικά σημεία ο ιερεύς διέγνωσε ότι ο Θεός δέχτηκε την θυσία του βασιλέως και θα του είναι υπερασπιστής στον πόλεμο κατά των εχθρών του. Γι᾽ αυτό και λέγει τώρα: «Νυν έγνων ότι έσωσε Κύριος τον χριστόν αυτού» (στιχ. 7). «Χριστόν» ονομάζει τον βασιλέα επειδή και ο βασιλεύς εχρίετο, όπως ο ιερεύς. Η βοήθεια του Θεού υπέρ του βασιλέως, λέγει ο ιερεύς, θα εκδηλωθεί με θαυμαστά έργα της δυνάμεως του Θεού («εν δυναστείαις η σωτηρία της δεξιάς αυτού», στιχ. 7).
3. Στην συνέχεια ο ιερεύς κάνει ένα σύντομο και υπέροχο κήρυγμα: Εξηγεί το γιατί η νίκη θα είναι υπέρ του βασιλέως του Ισραήλ και όχι υπέρ των εχθρών του. Οι εχθροί μας, λέγει ο ιερεύς, είναι αλήθεια ότι έχουν άρματα και ίππους. Αλλά εμείς, αν και είμαστε αδύνατοι σε υλικές δυνάμεις, όμως έχουμε μαζί μας τον παντοδύναμο Θεό και γι᾽ αυτό θα νικήσουμε. Λέγει ακριβώς ο ιερεύς: «Ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα» (στιχ. 8). Έτσι είναι, αδελφοί μου χριστιανοί. Δεν νικάει η άψυχη ύλη, αλλά νικάει το πνεύμα που πιστεύει σε υψηλά και ωραία ιδανικά και αυτό το πνεύμα κινεί την ύλη για την επιτυχία των ιδανικών αυτών. Στον αγώνα της ζωής δεν νικούν αυτοί που έχουν υλικές δυνάμεις και χρήματα πολλά, αλλά νικούν εκείνοι οι οποίοι έχουν σύμμαχο τον Θεό.
Και στον αγώνα μας του ᾽21 και στον ελληνοιταλικό πόλεμο αδύνατοι υλικά ήμασταν. Με λιανοτούφεκα πολεμούσαμε. Και όμως νικήσαμε εμείς και όχι τα τάνκς των εχθρών μας. Πως το πετύχαμε; Το πετύχαμε γιατί είχαμε μαζί μας την Μαυροφόρα, που περπατούσε στις χιονισμένες κορυφογραμμές και άπλωνε τα χέρια της και τα βόλια των εχθρών άλλαζαν στροφή! Αυτή την μαυροφόρα εμείς, την Υπεραγία Θεοτόκο, την ανακηρύξαμε Υπέρμαχο Στρατηγό του έθνους μας.
Βέβαιος λοιπόν ο ιερεύς του ψαλμωδού μας για την νίκη του βασιλέως και την κατατρόπωση των εχθρών του λέγει τελικά: «Αυτοί (οι ισχυροί εχθροί) συνεποδίσθησαν και έπεσαν, ημείς δε (οι αδύνατοι σε υλικές δυνάμεις, αλλά πιστοί στον Θεό) ανέστημεν και ανωρθώθημεν» (στιχ. 9).
Για άλλη μια φορά η Ισραηλιτική κοινότητα εύχεται τελικά για την νίκη του βασιλέως και λέγει: «Κύριε, σώσον τον βασιλέα και επάκουσον ημών εν η αν ημέρα επικαλεσώμεθά σε» (στιχ. 10).
Με πολλές ευχές
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
