Ισλαμιστές αλωνίζουν ανεξέλεγκτοι στην Ελλάδα
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι στην συμβίωση μας με τους ισλαμιστές είμαστε πάντα χαμένοι.
Με αφορμή το περιστατικό στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος
Του Αλεξάνδρου Π. Κωστάρα, Ομότιμου Καθηγητή Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης
Με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια εδώ στην Ελλάδα, η οποία είναι προ πολλού κατεχόμενη χώρα από τα εκατομμύρια των αόπλων μουσουλμάνων εισβολέων σε αυτήν, ήταν αναμενόμενο και το πρόσφατο περιστατικό με τον μουσουλμάνο λαθρομετανάστη, που απασχόλησε την επικαιρότητα. Θα έλεγα μάλιστα ότι άργησε να εκδηλωθεί το περιστατικό αυτό. Πρόκειται για το επεισόδιο με τον Σύρο ισλαμιστή – αδιάφορο, αν είναι πρόσφυγας ή παράνομος οικονομικός μετανάστης – ο οποίος εισέβαλε πριν από λίγες ημέρες στον Ιερό Ναό του Αγίου Πανελεήμονος επί της οδού Αχαρνών και διέκοψε την Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου φωνάζοντας από τα μικρόφωνα της Εκκλησίας συνθήματα υπέρ του Αλλάχ! Μέχρι τώρα οι ισλαμιστές μάς είχαν συνηθίσει στην βεβήλωση χριστιανικών συμβόλων και ουκ ολίγες φορές ορισμένων Εκκλησιών, που εχρησιμοποιούντο ως καταλύματα φιλοξενίας αυτών ελλείψει άλλων χώρων για την στέγασή τους.
Τώρα άρχισαν να εισέρχονται και εντός των Ναών κατά την διάρκεια κάποιας Ιεροτελεστίας. Όχι βέβαια, για να την παρακολουθήσουν, αλλά για να την διαταράξουν. Το περιστατικό αυτό πέρασε στα ψιλά γράμματα της καθημερινής ειδησεογραφίας, ενώ πολλές «προοδευτικές» εφημερίδες το αποσιώπησαν, όπως ασφαλώς έπραξαν και όλα σχεδόν τα κανάλια. Γιατί όμως να μας ενοχλεί η σιωπή των ΜΜΕ, όταν η ίδια η Κυβέρνηση αποφάσισε να ασχοληθεί με το εν λόγω περιστατικό μετά από μια εβοδμάδα (!), προφανώς ύστερα από κάποιες πιέσεις που ασκήθηκαν σε αυτήν. Ενόψει αυτών των δεδομένων εύλογο ήταν να μη παρατηρηθεί κάποια αντίδραση από τους δικαιωματιστές, τους εθνομηδενιστές και τους άλλους υποστηρικτές των λαθρομεταναστών, οι οποίοι άλλωστε είναι ένθερμοι συνήγοροι της καλλιεργούμενης στην Ελλάδα πολυπολιτισμικότητας με τους Αλλαχού-ακμπαράκηδες. Είναι η πολύτιμη «σπορά» του «μπαξέ», που την προωθούν στην Ελλάδα οι «καλλιεργητές» της παγκοσμιοποίησης, ώστε να πάψει η Ελλάδα να είναι αυτό που ανέκαθεν ήταν μέσα στην διαδρομή των αιώνων. Και όλα αυτά βέβαια ερήμην του λαού.
Όπως έχω σημειώσει και με άλλη ευκαιρία, με τους μουσουλμάνους δεν μας χωρίζει τίποτε, παρά μόνο το μίσος που αυτοί τρέφουν εναντίον όλων των «απίστων», εκείνων δηλ. που δεν ακολουθούν την θρησκεία του «προφήτη». Και πρωτίστως βέβαια εναντίον των Χριστιανών. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ ειρηνική συμβίωση μεταξύ των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί αυτό, όταν οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν τους Μουσουλμάνους με την εν Χριστώ αγάπη, κατά την εντολή του Κυρίου «αγαπάτε τους εχθρούς υμών», ενώ οι Μουσουλμάνοι κρατούν συνεχώς μάχαιρα εναντίον των Χριστανών, ακολουθώντας την προτροπή του «προφήτη» «σκοτώστε τους απίστους». Ας τα έχουν αυτά υπ’ όψη τους όσοι με περισσή αφέλεια προσβλέπουν στα 3, 5 περίπου εκατομμύρια των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, που ευρίσκονται ήδη εντός των «τειχών», για την επίλυση των πολλών εθνικών προβλημάτων που μαστίζουν σήμερα την Ελλάδα και κατ’ εξοχήν του σπουδαιότερου εξ αυτών, που είναι ασφαλώς το δημογραφικό. Ανάμεσα σε αυτούς διακρίνουμε, δυστυχώς, τον Πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη, ο οποίος υπαναχωρώντας από τις αρχικές δεσμεύσεις του προς τον Ελληνικό Λαό για άμεση επαναπροώθηση των μη δικαιουμένων ασύλου παρανόμων μεταναστών έχει πια συμβιβασθεί με την ιδέα ότι όλοι αυτοί οι εισβολείς στην χώρα αποτελούν το αντίδοτο της αιμορραγούσης δημογραφικά Ελλάδος!
Φαίνεται ότι δεν έχει αντιληφθεί, ποιοί στρατολογούν αυτούς τους ανθρώπους και για ποιό λόγο τους στέλνουν στην Ελλάδα. Ούτε για τα προ πολλού εκπονηθέντα σχέδια της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος προς ειρηνική κατάληψη αυτής από τον «στρατό» των προθύμων αδελφών Μουσουλάμανων έχει ακούσει τίποτε. Ούτε για τον Τζωρτζ Σόρος που χρηματοδοτεί με δεκάδες δισεκατομμύρια την υπεράνω πάσης υποψίας σχετική επιχείρηση άλωσης της Ελλάδος έχει μάθει κάτι. Αυτά άλλωστε, όπως λένε οι Καρανίκες και οι άλλοι εθνομηδενιστές, είναι θεωρίες συνωμοσίας που τις υποστηρίζουν αρρωστημένα «εθνίκια», για να μη εκπληρώσουν το χρέος διεθνούς αλληλεγγύης προς τους εμπερίστατους αδελφούς μας. Ευτυχώς όμως που υπήρξε πριν από λίγα χρόνια ο Έβρος, ο οποίος έδειξε καθαρά, δια της τηλοψίας μάλιστα, εκείνους που προωθούν στην Ελλάδα τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες. Και είναι απορίας άξιον, πώς είναι δυνατόν με αυτά τα δεδομένα ο Πρωθυπουργός της χώρας να πιστεύει ότι όλα αυτά τα αλλογενή και αλλόδοξα στοιχεία θα σώσουν τελικά την πατρίδα μας, ενώ είναι προφανές ότι εκτελούν διατεταγμένη αποστολή να την στραγγαλίσουν δια του όγκου των αριθμών τους.
Ύστερα από αυτές τις σκέψεις μπορούμε, νομίζω, να δούμε τώρα σε μια πιο σαφή βάση το εν λόγω περιστατικό του ισλαμιστή που διέκοψε την Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος. Εάν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση κάποιου τρελλού που εισήρχετο στην Εκκλησία και αναστάτωνε από τα μικρόφωνα την σχετική Ιεροτελεστία, θα το προσπερνούσαμε αδιάφορα. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού εδώ. Ο συγκεκριμένος ισλαμιστής μπορεί μεν να εισήλθε και αυτός ως μεμονωμένο άτομο στον Ιερό Ναό, εξέφραζε όμως μια νοοτροπία που χαρακτηρίζει όλους ανεξαιρέτως τους ισλαμιστές, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες θα ήσαν πρόθυμοι να συμπράξουν μαζί του και ενδεχομένως να ματαιώσουν την σχετική Ακολουθία.
Το συνυφασμένο όμως με πολλούς φόβους μεταβατικό καθεστώς, υπό το οποίο τελούν στην αρχική φάση της εισβολής όλοι οι λαθρομετανάστες, κάνει τους νουνεχείς από αυτούς πιο εγκρατείς στις αντιδράσεις τους, τουλάχιστον μέχρι να «ριζώσουν» στην Ελλάδα. Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι, πώς αντιδρούν οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες κατά τον χρόνο που τελούν υπό το καθεστώς φόβου, αλλά τί αναμένεται να πράξουν αυτοί, όταν θα έχουν απελευθερωθεί από το σχετικό καιθεστώς του φόβου και θα συμβιώνουν μαζί μας απολαμβάνοντας τα ίδια δικαιώματα με εμάς. Το συζητούμενο λοιπόν περιστατικό είναι κατά τούτο ενδιαφέρον, διότι μάς δείχνει δυο πολύ σπουδαία πράγματα: Αφ’ ενός μεν, τί μπορεί να πράξει σήμερα ένας φανατικός ισλαμιστής που καταφέρνει να σπάσει την «κρούστα» των φόβων του, για να διεμβολίσει τους χώρους λατρείας των «απίστων» προς δόξαν του «προφήτη» (ας μη λησμονούμε ότι πολλοί από αυτούς τους φανατικούς ισλαμιστές είναι έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμη και την ζωή τους, για να εκφράσουν την τυφλή υπακοή τους στο θέλημα του «προφήτη»). Αφ’ ετέρου δε μάς προβάλλει τον κόσμο, στον οποίο θα ζήσουμε με τους ισλαμιστές ανάμεσά μας. Είναι δηλ. με άλλα λόγια το περιστατικό αυτό μια σκηνή από ένα έργο που θα δούμε σίγουρα προσεχώς.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι στην συμβίωση μας με τους ισλαμιστές είμαστε πάντα χαμένοι. Και εντός και εκτός Ελλάδος. Είδαμε, πώς αντιμετωπίζουν οι Μουσουλμάνοι τα σεβάσματα της πίστης μας σε χώρες που τις διαφεντεύουν ισλαμικά στοιχεία. Στην Σαουδική Αραβία και σε άλλα σκληρά ισλαμικά καθεστώτα απαγορεύεται η ίδρυση χριστιανικών ευκτηρίων οίκων και η δημόσια επιτέλεση της χριστιανικής λατρείας, ενώ στην Τουρκία η μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε Τζαμί χαράσσει βαθύτερα, χωρίς βέβαια δική μας υπαιτιότητα, το «ρήγμα» που υπάρχει ανάμεσα στους Ισλαμιστές και στους Ορθοδόξους.
Και εμείς εδώ τους χτίζουμε τζαμιά με χρήματα του Ελληνικού Λαού! Διερωτώμαι, τί θα συνέβαινε άραγε, εάν ένα ανάλογο περιστατικό προς το συζητούμενο ελάμβανε χώρα σε ισλαμικό καθεστώς, εάν δηλ ένας ορθόδοξος πιστός εισήρχετο σε Μουσουλμανικό Τέμενος κατά την διάρκεια της προσευχής των Μουσουλμάνων και αναφωνούσε «Χριστός Ανέστη». Ας αφήσουμε την λογική και την πείρα που έχουμε από την νοοτροπία των ισλαμιστών να συνεργασθούν, για να μάς δώσουν την απάντηση στο σχετικό ερώτημα. Και εμείς εδώ, ας σοβαρευθούμε και ας δείξουμε επιτέλους, πώς αντιμετωπίζουν οι αληθινοί αφεντάδες στον τόπο τους τέτοια περιστατικά «ασέλγειας» στα πιστεύματα και στους χώρους της λατρείας τους. Η πόρτα της εξόδου από την χώρα των πρωταγωνιστών της σχετικής «ασέλγειας» λέγεται αλλιώς άμεση απέλαση ή επαναπροώθηση.
