Ο ερημίτης Φιλάρετος που κοιμήθηκε…ἠσυχα!
Στάθηκε προσοχή και άκουσε ευφραινόμενος και με δάκρυα ως συνήθως. Μετα τους αγκάλιασε τους ησπάσθη με το εν Χριστώ ασπασμό και τους είπε.
Οσιακή η ζωή, οσιακό και το τέλος του ερημίτου Φιλάρετου, φίλου της αρετής και της ερήμου.
Λίγο πριν κοιμήθη, κάλεσε δυο αδελφούς των Δανιηλαίων, Δανιήλ και Ακάκιο και αφού τους είπε πολλά περί της νοεράς προσευχης και την μοναχικής πολιτείας, κατόπιν σηκώθηκε όρθιος και παρακάλεσε να του ψάλουν τον εθνικό ύμνο του Άθωνος, δηλαδή το «Άξιον εστίν».
Στάθηκε προσοχή και άκουσε ευφραινόμενος και με δάκρυα ως συνήθως. Μετα τους αγκάλιασε τους ησπάσθη με το εν Χριστώ ασπασμό και τους είπε.
– Αδέλφια μου, αγγελούδια της Παναγίας, δεν πρόκειται να σας ξαναδώ με
τα μάτια του σώματος μου, γιατί με κάλεσε ο Κύριος, με την πρεσβεία της
Παναγίας και των αγιορειτών Πατέρων, να με πάρει στα ουράνια θεία
Σκηνώματα.
Την άλλη μέρα που τον επισκέφτηκαν να τον δουν και να λάβουν την ευχή
του, είχε σχηματιστεί μόνος του με σταυρωμένα τα χέρια; Πάνω στο ξύλινο κρεβατάκι του με τα μάτια κλειστά, σαν να κοιμάται τον φυσικό ύπνο.
