Ο καρπός του Σταυρού είναι η χαρά του Πνεύματος
Δια της θριαμβευτικής εισόδου του Κυρίου εις την Αγίαν Πόλιν των Ιεροσολύμων η Εκκλησία κηρύττει δια του σημερινού αποστολικού αναγνώσματος ότι «Χριστός έστιν η ειρήνη ημών». Εις το πρόσωπόν Του συγκεντρώνονται οι άκτιστες ενέργειες του Τριαδικού Θεού, εντός των οποίων ευρίσκεται και αυτή.
Αρχιμανδρίτης Κων/νος Χαραλαμπόπουλος
Δια της θριαμβευτικής εισόδου του Κυρίου εις την Αγίαν Πόλιν των Ιεροσολύμων η Εκκλησία κηρύττει δια του σημερινού αποστολικού αναγνώσματος ότι «Χριστός έστιν η ειρήνη ημών». Εις το πρόσωπόν Του συγκεντρώνονται οι άκτιστες ενέργειες του Τριαδικού Θεού, εντός των οποίων ευρίσκεται και αυτή.
Η σημερινή Του πορεία είναι πορεία ειρήνης, διότι είναι ο βασιλεύς αυτής. Εντός Του υπάρχουν η ανθρωπίνη ειρήνη που φέρει αλλά και η ειρήνη του Θεού, – «η πάντα νουν υπερέχουσα». Πέραν πάσης ανθρωπίνης λογικής η ειρήνη αυτή υπερέχει, διότι ο Θεός παραδίδει τον Μονογενή Του Υιόν εις τον θάνατον χάριν των μισούντων και αρνητών Του, ούτως ώστε δια της θυσίας αυτής να χαρισθή η ειρήνη εις άπασα την ανθρωπότητα.
Ο τεταραγμένος άνθρωπος της εποχής μας επιζητεί την ειρήνη. Δεν γνωρίζει όμως ότι η ειρήνη προσφέρεται και χαρίζεται από τον Άρχοντα της Ειρήνης, τον Ιησούν Χριστόν. Η ειρήνη πρέπει υπεράνω όλων να ευρίσκεται εις την έσω ύπαρξίν μας. Μόνον όταν ο άνθρωπος θελήσει βιωματικώς την προσέγγισιν του Ιησού, τότε θα ειρηνεύσει και θα επικρατήσει εντός αυτού η ειρήνη του Θεού και η καρδία και τα διανοήματα θα διατηρηθούν εις διάθεσιν ειρηνικήν.
Εις την Αρχιερατικήν προσευχήν που θα ακούσωμεν εις το Ευαγγέλιον της Διαθήκης την Μ. Πέμπτην, ο Κύριος δίδει αυτήν την παρακαταθήκην προς τους Αποστόλους και προς όλους ημάς «ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν» (Ιω. 14, 27). Έρχεται δια της θυσίας Του να ευαγγελισθή «ειρήνην τοις εγγύς και τοις μακράν».
Όσοι εκ των ανθρώπων θα τον δεχθούν θα καταστούν τέκνα Θεού και θα εμφωλεύση εις την ψυχήν των η ειρήνη του Θεού. Όσοι τον απορρίψουν θα παραμείνουν απαθείς και αμέτοχοι εις την χάριν της Αναστάσεώς Του, θα συσταυρωθούν αλλά δεν θα αναστηθούν. Το αποστολικόν ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής, ως αποκορύφωμα αγωνιστικής ανοδικής πορείας και συγχρόνως προοίμιον Σταυρού και Αναστάσεως, υπογραμμίζεται ως ημέρα χαράς. Διότι η Ανάστασις του Λυτρωτού είναι πηγή χαράς.
Ο καρπός του Σταυρού είναι η χαρά του Πνεύματος. Η κοσμική χαρά δεν θέτει θεμέλιον αρραγές εις την ψυχικήν οικοδομήν. Η χαρά εις την ζωήν της Εκκλησίας καθίσταται «ηδονή σώματος και ψυχής δια της μεταλήψεως του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Πηγή χαράς είναι η Αγία Τράπεζα των Ιερών Μονών και Εκκλησιών εις ανάμνησιν του κενού ζωοδόχου τάφου, επί της οποίας επί αιώνας συντελείται το Μυστήριον του Σταυρού και της Αναστάσεως. Πηγή χαράς εντός της Θεοτόκου η οποία ησθάνθη την επισκίασιν του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέραν του Ευαγγελισμού. Πηγή χαράς εντός των Αγίων Μυροφόρων δια την Ανάστασιν του Κυρίου.
Πηγή χαράς εις τους Αποστόλους κατά την εμφάνισιν του Κυρίου έμπροσθεν αυτών εις το υπερώον. Πηγή χαράς η κοινωνία του ανθρωπίνου γένους μετά του Χριστού, όταν υπάρχει πίστις «εν πληρότητι» χαίρει ο χριστιανός και εις τας θλίψεις του διότι οι δοκιμασίες αυτές τον εκπαιδεύουν εις τα πνευματικά αγωνίσματα, τέλος των οποίων είναι «ο της δικαιοσύνης στέφανος».
Η σημερινή έλευσις του Κυρίου εις τα Ιεροσόλυμα δια της ταπεινώσεως «επί πώλου όνου» στρέφει το βλέμμα της ψυχής μας προς την μίαν και σωτήριον έλευσίν Του, την δεδοξασμένην εκείνην ημέραν της Δευτέρας Παρουσίας, όπου καθήμενος επί μεγαλοπρεπούς θρόνου μετά δυνάμεως και δόξης πολλής, θα παράσχη – προσδοκώμεν – την ανεκλάλητον χαράν της Εισόδου εις την δεδοξασμένην Βασιλείαν Του. Δι’ αυτήν πρέπει να αγωνιζόμεθα. Δεν πρέπει να λησμονούμεν ότι είμεθα επί γης «πάροικοι και παρεπίδημοι».
Το μεγαλείον της ανθρωπίνης υπάρξεώς μας ως δημιούργημα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» του Ζωοδότου Χριστού ευρίσκεται επί τους ουρανίους θαλάμους, εκεί εις την αληθή ζωήν. Η σημερινή είσοδος του Κυρίου ας αντικατασταθή εις τα όμματα της ψυχής μας από την είσοδόν μας ως τέκνα της επουρανίου Ιερουσαλήμ εις την ένδοξον Δευτέραν Παρουσίαν. Κύριε ελθέτω εφ’ ημάς η βασιλεία Σου, την χαράν της οποίας προσευχόμεθα να βιώσομεν. Σκήνωσον εν ημίν την χαράν της ειρήνης Σου.
