Πέρα από τα φαινόμενα
Είναι, πράγματι, φορές που τα γεγονότα της ζωής μάς προκαλούν πόνο και θλίψη, στεναχώρια της καρδιάς και που το ξέσπασμα σε κλάμα μας ελευθερώνει από την εσωτερική πίεση. Βέβαια, πίσω από τα γεγονότα κρύβονται άνθρωποι. Αυτοί μας προκαλούν, με τα λόγια και τη συμπεριφορά τους, τα αρνητικά βιώματα. Για τη δική μας λογική και θεώρηση, ενδεχομένως, η όλη τους συμπεριφορά να κρύβει απέναντί μας αδικία, υπερβολή, λάθος στάση. Κι αν αυτό είναι αλήθεια, είναι, όμως, μεγάλη αλήθεια και το ότι «τίποτα στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο».
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Ό,τι μας συμβαίνει είτε το δίνει ο Θεός είτε το επιτρέπει. Το πρώτο είναι καλό, ωραίο, θετικό. Το δεύτερο – αυτό που παραχωρεί να γίνει – είναι αρνητικό, άσχημο, δεν το θέλουμε. Ποτέ ο Θεός δεν είναι αίτιος του κακού. Ξέρουμε από την εμπειρία της ζωής, όπως και από τους βίους των αγίων και, κυρίως, τη ζωή του Θεανθρώπου, ότι και τα αρνητικά έχουν ένα σκοπό.
Μπορούν να μας φέρουν αυτό που στο βάθος επιθυμούμε και που φαίνεται πώς μόνο μέσα από την οδύνη των καταστάσεων μάς δίνεται δυναμικά. Πίσω, δηλαδή, από τα φαινόμενα, κρύβονται τα γενόμενα. Πίσω από τις συμπεριφορές, άσχημες και σκληρές, κάποιων ανθρώπων, κρύβεται – εν αγνοία τους βέβαια- η δική μας δυνατότητα για πνευματική ωριμότητα και ανάπτυξη.
Η θεώρηση αυτή δεν είναι ψευδαίσθηση ή καλός λογισμός για ν’ αντέξουμε τη δυσκολία. Είναι η πραγματικότητα που βγαίνει μέσα από τη «χαρά διά του σταυρού» και το «θανάτω θάνατον πατήσας». Είναι η θεραπεία που ακολουθεί την οδυνηρή θεραπευτική αγωγή. Είναι η σοφία που πηγάζει από την άσκηση και τον πόνο της σιωπής.
Χρειάζεται υπομονή για να περάσει ο πιστός άνθρωπος τον πειρασμό των δοκιμασιών που προέρχεται από άλλους ανθρώπους. Υπομονή που στηρίζεται στην εμπιστοσύνη στο Θεό, που έχει το σχέδιο Του για τον καθένα μας. Κι ακόμα, υπομονή που βασίζεται στην ελπίδα πως «κι αυτό θα περάσει».
Η προσευχή προς το μόνο δυνάμενο, ώστε «να δώσει, όταν θα έρθει ο πειρασμός, και τη διέξοδο» (Α΄ Κορ. 10,13), είναι μεγάλη δύναμη που προφυλάσσει από την απόγνωση και διατηρεί τη διάθεση για ζωή.
Η προσπάθεια να δώσουμε λογική εξήγηση στον πειρασμό φαίνεται πως πιο πολύ θα μας αναστατώνει, καθώς θα βεβαιώνεται συνεχώς ο παραλογισμός. Αν το θεωρήσουμε ως παραχώρηση Θεού που αποσκοπεί στη δική μας θεραπεία, από τα κρυφά ή φανερά πάθη που μας ταλαιπωρούν, θα στραφούμε προς τον εαυτό μας προσπαθώντας να τον αντιμετωπίσουμε με τα μέσα που μας προσφέρει η Εκκλησία μας.
Αν εναντιωνόμαστε στα πρόσωπα που μας προκαλούν τον πειρασμό, θα κουραστούμε χωρίς αντίκρισμα και θα ταλαιπωρηθούμε χωρίς αποτέλεσμα. Μακάρι να μπορούμε να βλέπουμε πέρα από τα φαινόμενα της ζωής μας και να προχωρούμε προς την αιώνια μέρα που οι δοκιμασίες μάς την ετοιμάζουν, αν, βέβαια, τις θεωρήσουμε ως ευκαιρίες.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος
