Το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας εν όψει του Πάσχα
Του Δημητρίου Λυκούδη, Δ/ντου Σύνταξης της εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Σε ιδιαίτερη μέριμνα και ποιμαντική φροντίδα έχουν επιδοθεί οι κατά τόπους μητροπόλεις της Ελλαδικής Εκκλησίας προκειμένου να ανταποκριθούν, κατά το καλύτερο δυνατό, στο ομολογουμένως δύσκολο έργο της σίτισης και παροχής κάθε δυνατής βοήθειας στους έχοντες ανάγκη εμπερίστατους πιστούς, ιδιαίτερα αυτές τις πασχαλινές ημέρες. Μἀλιστα, αυτή η προσπάθεια επεκτείνεται και στο χώρο εκτός Εκκλησίας, μιας και περιλαμβάνει και τη μέριμνα ανθρώπων που δεν ανήκουν στο ορθόδοξο ποίμνιο, καθώς η αγάπη του Χριστού δεν μπορεί να περιοριστεί και να αυτοεγκλωβιστεί σε χρώματα, εθνικότητες και κληρονομικές καταβολές.
Δεν είναι λίγες οι μητροπόλεις που, αν και διακονούν κάθε άνθρωπο κάθε ημέρα, 365 ημέρες το χρόνο, τόσο με την προσφορά καθημερινού ζεστού φαγητού αλλά και κάθε άλλης οικονομικής και υλικής βοήθειας, ειδικά αυτή την περίοδο, εντείνουν το φιλανθρωπικό τους έργο, ώστε, ει δυνατόν, να μη μείνει κανείς νηστικός και μόνος αυτές τις άγιες και εόρτιες ημέρες.
Για το σκοπό αυτό, δέματα αγάπης προσφέρθηκαν σε χιλιάδες πιστούς σε όλη την επικράτεια, ανάλογα, ασφαλώς, με τις δυνατότητες κάθε τοπικής Εκκλησίας, μικρά οικονομικά βοηθήματα πιστώθηκαν σε χρόνια ανέργους, χρήματα, επίσης, προσφέρθηκαν σε φοιτητές προκειμένου να επιστρέψουν στις πατρικές τους εστίες και να συνεορτάσουν το Πάσχα μαζί με τους δικούς τους ανθρώπους. Μια Εκκλησία που νυχθημερόν αγρυπνά, μεριμνά, επισκοπεί και φροντίζει τα παιδιά Της.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε, χωρίς ασφαλώς, η αυτή αναφορά μας να διαγράφει και να μειώνει το ποιμαντικό και κοινωνικό έργο άλλων μητροπόλεων, την τεράστια φιλανθρωπική εξόρμηση που επιτελείται αυτές τις ημέρες στις Ι. Μητροπόλεις Νέας Ιωνίας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Δημητριάδος, Πειραιώς, Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Καισαριανής, Κορίνθου και τόσες άλλες, που υπερβαίνουν κάθε δυνατή ανθρώπινη προσπάθεια, ώστε να μεταδώσουν το χαμόγελο και την ελπίδα γύρω τους.
Ασφαλώς, το έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ιεραποστολικό, σωστικό και δη αγιαστικό. Μαζί όμως με όλα αυτά, η φιλανθρωπία κατείχε και διατηρεί και σήμερα εξέχουσα θέση στη μέριμνα κάθε μητρόπολης, στη διακονία κάθε ανθρώπου γύρω μας.
Την ίδια ώρα, πολλοί ναοί προετοιμάζουν τα «δείπνα» αγάπης και μάλιστα το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, μετά την αναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Πρόκειται για μεγάλες ενορίες που φροντίζουν ώστε το βράδυ της Κυριακής, η χαρά της Ανάστασης να μεταδοθεί και σε ένα γιορτινό τραπέζι, όπου συνδαιτημόνες θα είναι όσοι έχουν πραγματικά ανάγκη, γευόμενοι όχι μόνο ζεστό και καθαρό φαγητό, αλλά μια όμορφη χριστιανική συντροφιά, που αναπαύεται να προσφέρει πάντοτε χωρίς δόλο, άνευ αντίδοσης και ανταπόδοσης.
Είναι αλήθεια, χρωστάμε πολλά καί σε αυτό το αθόρυβο έργο της Εκκλησίας. Άλλωστε, Πάσχα έρχεται, και η Εκκλησία όπως πάντοτε, έτσι και τώρα, πρωτοστατεί όχι μόνο στο σωστικό και αγιαστικό Της έργο, αλλά και σε αυτό της αληθινής και αλτρουϊστικής αγάπης προς όλους.
