Αρχιεπίσκοπος: Η έξαρση φαινομένων βίας μας αναγκάζει σε μια βαθειά αυτοκριτική – Η Εκκλησία επικεντρώνεται στην πρόληψη
«Η έξαρση του φαινομένου της βίας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αναγκάζει όλους μας σε μια βαθειά αυτοκριτική και ουσιαστικό προβληματισμό γύρω από το νόημα ζωής, τις αρχές και τις αξίες που διέπουν ή πρέπει να διέπουν τον πολιτισμό μας. Η συζήτηση που ξεκίνησε, τώρα πλέον πραγματοποιείται κάτω από την σκιά θλιβερών επεισοδίων, ακόμη και θανάτων, κυρίως νέων ανθρώπων. Είναι ένα φαινόμενο, που δυστυχώς αγγίζει τυρρανικά και την πατρίδα μας, καθώς μιλούμε για βία ενδο-οικογενειακή, μεταξύ των δύο φύλων, οπαδική, ψυχολογική, συναισθηματική, οικονομική και εργασιακή εκμετάλλευση, λεκτική κακοποίηση, κοινωνική απομόνωση, ηθελημένη παραμέληση, και θρηνούμε τα θύματά της», υπογραμμίζει ο Αρχιεπίσκοπος στο μήνυμά του για τη νέα κατηχητική χρονιά.
Και συνεχίζει χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος: Η Εκκλησία μας δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, είναι το Σώμα του Χριστού, όμως δρα και κινείται εν τω κόσμω τούτω. Λατρεύει τον Θεό και υπηρετεί τον άνθρωπο! Και όντως μόνο ασυγκίνητοι δεν μπορούμε να μένουμε απέναντι στα τραγικά φαινόμενα αυξητικής παρουσίας της βίας στη ζωή των ανθρώπων. Αναλογιζόμαστε τις ανησυχητικές διαστάσεις, αναζητούμε τις αιτίες, κυρίως δε επικεντρωνόμεθα στις προσπάθειες πρόληψης του περίπλοκου φαινομένου.
Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου για τη νέα κατηχητική χρονιά:
MHNYMA Του ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄
Προς τον ευσεβή λαό της Αθήνας
Με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου κατηχητικού έτους 2023-2024
Η έξαρση του φαινομένου της βίας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αναγκάζει όλους μας σε μια βαθειά αυτοκριτική και ουσιαστικό προβληματισμό γύρω από το νόημα ζωής, τις αρχές και τις αξίες που διέπουν ή πρέπει να διέπουν τον πολιτισμό μας. Η συζήτηση που ξεκίνησε, τώρα πλέον πραγματοποιείται κάτω από την σκιά θλιβερών επεισοδίων, ακόμη και θανάτων, κυρίως νέων ανθρώπων. Είναι ένα φαινόμενο, που δυστυχώς αγγίζει τυρρανικά και την πατρίδα μας, καθώς μιλούμε για βία ενδο-οικογενειακή, μεταξύ των δύο φύλων, οπαδική, ψυχολογική, συναισθηματική, οικονομική και εργασιακή εκμετάλλευση, λεκτική κακοποίηση, κοινωνική απομόνωση, ηθελημένη παραμέληση, και θρηνούμε τα θύματά της.
Η Εκκλησία μας δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, είναι το Σώμα του Χριστού, όμως δρα και κινείται εν τω κόσμω τούτω. Λατρεύει τον Θεό και υπηρετεί τον άνθρωπο! Και όντως μόνο ασυγκίνητοι δεν μπορούμε να μένουμε απέναντι στα τραγικά φαινόμενα αυξητικής παρουσίας της βίας στη ζωή των ανθρώπων. Αναλογιζόμαστε τις ανησυχητικές διαστάσεις, αναζητούμε τις αιτίες, κυρίως δε επικεντρωνόμεθα στις προσπάθειες πρόληψης του περίπλοκου φαινομένου.
Η διεθνής εμπειρία και η ενδελεχής μελέτη των περιστατικών έχουν καταδείξει ότι, τα αίτια της επιθετικής συμπεριφοράς συνδέονται άμεσα με τα πρότυπα και τις αξίες μιας κοινωνίας. Εκείνοι που εκδηλώνουν βία συνήθως μιμούνται συμπεριφορές και αντιλήψεις του κοινωνικού περίγυρου, «σπουδάζουν» την επιθετική συμπεριφορά από όσα βλέπουν και όπως τα αντιλαμβάνονται στην καθημερινότητα. Με άλλα λόγια, η επιθετική διάθεση λειτουργεί ως ένας ασυνείδητος αυτοματισμός μίμησης συμπεριφορών, που εμφανώς ή όχι ωθούν στην υιοθέτηση της βίας.
Ο χριστιανισμός, ως η πιο ειρηνική αλλά και πιο ριζοσπαστική επανάσταση στην ιστορία αυτού του κόσμου, από το ξεκίνημά του διακήρυξε πως, η αληθινή πίστη προς τον Θεό εκδηλώνεται με το φρόνημα και τις πράξεις της αγάπης. «Εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν, και τον αδελφόν αυτού μισή, ψεύστης εστίν» (Α΄ Ιωάν. 4,20), διαβεβαιώνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Αλλά και ο Ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς χαρακτήρισε την αγάπη ως το πλέον χαρακτηριστικό γνώρισμα και την ειδοποιό διαφορά της ζωής των πιστών : «εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιω. 16,35).
Η αγάπη όμως δεν είναι μία γενική και αφηρημένη ιδέα. Ούτε εύκολο κατόρθωμα, ιδιαίτερα στην εποχή μας. Η αγάπη μαθαίνεται και βιώνεται. Συνδέεται με την πνευματική ζωή, γνωρίζει την αποδοχή κάθε ανθρώπου, συμπλέει με την ισορροπία, προβάλλει την κοινωνική δικαιοσύνη, σέβεται την ελευθερία και αρνείται την άσκηση βίας, ταυτόχρονα αμύνεται με δυναμισμό και αυταπάρνηση σε κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσή της.
Ο ευλογημένος χώρος της οικογένειας είναι εκείνος που κατ’ εξοχήν διδάσκει την αρετή της αγάπης. Και ο επίσης ευλογημένος χώρος της ενορίας, της μεγάλης οικογένειας, είναι εκείνος που χαρίζει ξεχωριστές ευκαιρίες γνωριμίας και βίωσης της πληρότητάς της. Μέσα από συγκεκριμένες δραστηριότητες, ο ενοριακός Ναός παρέχει στα παιδιά και τους νέους την δυνατότητα να πλησιάσουν τον Θεό της αγάπης, να μελετήσουν το Ευαγγέλιο της αγάπης, να συμβιώσουν με τους Αγίους της αγάπης, να διαμορφώσουν αρχές και νοοτροπία δημιουργικών ανθρώπων.
Σε όλες τις ενορίες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας, αρχίζει μία νέα κατηχητική χρονιά! Σας ζητώ και πάλι φέτος να εμπιστευθείτε την Εκκλησία μας και να μιλήσετε στα παιδιά για όλα εκείνα τα οφέλη, που θα αποκομίσουν συμμετέχοντας ενεργά στη ζωή της ενοριακής κοινότητας. Οι κληρικοί και λαϊκοί συνεργάτες μας, άνθρωποι με ζήλο, έμπνευση, γνώσεις και διάθεση προσφοράς θα είναι κοντά σας, συνοδοιπόροι στην προσπάθεια οικοδόμησης μιας κοινωνίας όπου η βία δεν έχει θέση. Σμιλεύοντας (με την διακονία τους) ολοκληρωμένες προσωπικότητες, που αναγνωρίζουν την ισότητα και τον αμοιβαίο σεβασμό στις ανθρώπινες σχέσεις, καθώς η γνήσια πίστη οδηγεί στην αληθινή αγάπη!
Η απογοήτευση δεν μας αρμόζει. Η ελπίδα ριζώνει και καρπίζει στην αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς, στην υπέρβαση των στερεοτύπων. Κυρίως η ελπίδα βρίσκεται στην Ζωή που είναι ο Χριστός, στην Ζωή που ανατέλλει εκ του Τάφου, αντίδωρο της Ανάστασης, δώρο της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο.
Εύχομαι ο Κύριος να ευλογεί τις οικογένειές σας, να στηρίζει τα παιδιά και τους νέους μας, να εμπνέει και να φωτίζει τους συνεργάτες κάθε εκκλησιαστικού έργου. Καλή και ευλογημένη η νέα κατηχητική χρονιά!
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
Φωτογραφία αρχείου: Χρήστος Μπόνης
