Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Ζούμε μια σκληρή εθνική συμφορά»
Ο μόνος τρόπος να τα αγκαλιάσετε και πάλι, είναι να πιστέψετε ότι τον τελευταίο λόγο δεν τον έχει ο θάνατος. Τον έχει η Ανάσταση. Έτσι μένει η μνήμη των αγαπημένων μας ζωντανή και αναστημένη, αληθινά «αιώνια»! Όταν προσευχόμαστε όλοι μαζί, προκειμένου ο Αναστάς Κύριός μας να θυμάται τα παιδιά μας και να τα κρατά στην στοργική αγκαλιά Του.
«Φέτος, ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἦρθε νωρίτερα. Ζοῦμε μιὰ σκληρὴ ἐθνικὴ συμφορά. Καὶ δὲν ὑπάρχουν λόγια νὰ ἀποτυπώσουν τὸν ἀνθρώπινο πόνο.
Οἱ μόνοι ποὺ μποροῦν νὰ μιλήσουν γι᾽ αὐτό, εἶναι ὅσοι ἔχασαν τοὺς δικούς τους ἀνθρώπους. Ἀλλὰ ἐκεῖνοι εἶναι ἀπαρηγόρητοι, γιατί βιώνουν τὴν ἀπώλεια τῶν ἀγαπημένων τους. Καὶ μέσα στὴν ἀνείπωτη ἀπελπισία τους, ἴσως ποῦν, ὅπως ὁ Χριστός: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μᾶς ἐγκατέλειψες»;
Τὴ Μεγάλη Παρασκευή, φέτος, τὴ ζοῦμε νωρίτερα. Καὶ ὅλοι μας (σὰν τὴν Παναγία ποὺ ὡς μάνα θρήνησε τὸν Χριστό) θρηνοῦμε γι᾿ αὐτὰ τὰ παιδιά μας» τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος αμέσως μετά το Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των θυμάτων της πολυαιμάκτου τραγωδίας των Τεμπών που τελέσθηκε σήμερα το πρωί -μετά την Συνοδική Θεία Λειτουργία- στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών παρουσία της ΠτΔ κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Παρέστησαν, επίσης, Πολιτικοί, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε, ακόμη, ότι «Ὁ θάνατος πάντα εἶναι ἀφύσικος, ἀποτρόπαιος, ἀπεχθής. Πόσῳ μᾶλλον, ὅταν χάνονται νέοι ἄνθρωποι, ποὺ εἶναι περισσότερο ταυτισμένοι μὲ τὴ ζωή. Τότε χάνουμε κι ἐμεῖς τὴν ἐλπίδα μας. Γιατί φαίνεται νὰ κόβεται ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς. Καὶ νὰ νικᾶ ὁ θάνατος. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἀκόμη πιὸ ἀποτρόπαιο.
Γιατί, ἂν βυθιστοῦμε στὴν ἀπελπισία, θὰ καταντήσουμε ζωντανοί-νεκροί. Δὲν μπορῶ νὰ πῶ τίποτε περισσότερο. Γονατίζω ἀδύναμος μπροστά σας, στὸ βάρος αὐτοῦ τοῦ πρώιμου ἀποχωρισμοῦ. Καὶ ὅπως ἐσεῖς νανουρίζατε τὰ παιδιά σας μὲ στοργή, ἔτσι χαμηλόφωνα, στοργικά, σᾶς λέω: Ὁ μόνος τρόπος νὰ τὰ ἀγκαλιάσετε καὶ πάλι, εἶναι νὰ πιστέψετε ὅτι τὸν τελευταῖο λόγο δὲν τὸν ἔχει ὁ θάνατος.
Τὸν ἔχει ἡ Ἀνάσταση. Ἔτσι μένει ἡ μνήμη τῶν ἀγαπημένων μας ζωντανὴ καὶ ἀναστημένη, ἀληθινά «αἰώνια»! Ὅταν προσευχόμαστε ὅλοι μαζί, προκειμένου ὁ Ἀναστὰς Κύριός μας νὰ θυμᾶται τὰ παιδιὰ μας καὶ νὰ τὰ κρατᾶ στὴν στοργικὴ ἀγκαλιὰ Του».
Να θυμίσουμε ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, συμμετέχουσα στη θλίψη και την οδύνη ολόκληρου του ελληνικού λαού για το τραγικό πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην περιοχή των Τεμπών, όρισε όπως μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας της σημερινής Κυριακής της Ορθοδοξίας, 5 Μαρτίου 2023, τελεσθεί Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των θυμάτων της πολυαιμάκτου αυτής τραγωδίας σε όλους τους Ιερούς Ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Επίσης, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Αρχιεπίσκοπος με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας την ημέρα του τραγικού δυστυχήματος, συμφώνησαν την ματαίωση -λόγω του εθνικού πένθους- του καθιερωμένου γεύματος που παραθέτει η Προεδρία της Δημοκρατίας προς τιμήν της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την Κυριακή της Ορθοδοξίας, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για σήμερα 5 Μαρτίου.
Προ της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας έγινε η Λιτάνευση των Ιερών Εικόνων και ανεγνώσθη ο «Συνοδικός Τόμος της Ορθοδοξίας» εις ανάμνησιν του γεγονότος της Αναστηλώσεως των Ιερών Εικόνων.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου κατά το μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των θυμάτων της πολυαιμάκτου τραγωδίας των Τεμπών :
Σήμερα, Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, συγκεντρωθήκαμε ἐδῶ γιὰ νὰ λειτουργήσουμε καὶ νὰ τιμήσουμε τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων.
Ὅμως, ἡ πρόσφατη τραγωδία ποὺ συγκλόνισε τὴν πατρίδα μας, ἐπιβάλλει νὰ γίνει ἐθνικὸ μνημόσυνο, γιὰ ὅσους χάθηκαν μὲ τόσο αἰφνίδιο καὶ παράλογο τρόπο. Καὶ ὄχι μόνο χάθηκαν, ἀλλὰ κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς, κυριολεκτικὰ ἐξαϋλώθηκαν.
Οὔτε τὸ σῶμα τους δὲν βρέθηκε, γιὰ νὰ τὸ τιμήσουμε, ὅπως, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων καὶ σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοσὴ μας, κάνουμε στὴν Ἑλλάδα.
Οἱ συγγενεῖς τους, οἱ γονεῖς, τὰ ἀδέρφια, οἱ φίλοι, οἱ σύζυγοι δὲν εἶναι σήμερα ἐδῶ. Εἴμαστε, ὅμως, ἐμεῖς μαζί τους, μὲ τὴ σκέψη μας καὶ κυρίως μὲ τὴν προσευχή μας. Καί, μὲ βαθὺ σεβασμὸ στὸν ἀσύλληπτο πόνο τους, ἀπευθυνόμαστε σὲ αὐτούς, γνωρίζοντας πώς, σ᾽ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις, οἱ λέξεις δὲν ἀρκοῦν.
Φέτος, ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἦρθε νωρίτερα. Ζοῦμε μιὰ σκληρὴ ἐθνικὴ συμφορά. Καὶ δὲν ὑπάρχουν λόγια νὰ ἀποτυπώσουν τὸν ἀνθρώπινο πόνο. Οἱ μόνοι ποὺ μποροῦν νὰ μιλήσουν γι᾽ αὐτό, εἶναι ὅσοι ἔχασαν τοὺς δικούς τους ἀνθρώπους.
Ἀλλὰ ἐκεῖνοι εἶναι ἀπαρηγόρητοι, γιατί βιώνουν τὴν ἀπώλεια τῶν ἀγαπημένων τους. Καὶ μέσα στὴν ἀνείπωτη ἀπελπισία τους, ἴσως ποῦν, ὅπως ὁ Χριστός: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μᾶς ἐγκατέλειψες»;
Τὴ Μεγάλη Παρασκευή, φέτος, τὴ ζοῦμε νωρίτερα. Καὶ ὅλοι μας (σὰν τὴν Παναγία ποὺ ὡς μάνα θρήνησε τὸν Χριστό) θρηνοῦμε γι᾿ αὐτὰ τὰ παιδιά μας.
Ὁ θάνατος πάντα εἶναι ἀφύσικος, ἀποτρόπαιος, ἀπεχθής. Πόσῳ μᾶλλον, ὅταν χάνονται νέοι ἄνθρωποι, ποὺ εἶναι περισσότερο ταυτισμένοι μὲ τὴ ζωή.
Τότε χάνουμε κι ἐμεῖς τὴν ἐλπίδα μας. Γιατί φαίνεται νὰ κόβεται ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς. Καὶ νὰ νικᾶ ὁ θάνατος. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἀκόμη πιὸ ἀποτρόπαιο. Γιατί, ἂν βυθιστοῦμε στὴν ἀπελπισία, θὰ καταντήσουμε ζωντανοί-νεκροί.
Δὲν μπορῶ νὰ πῶ τίποτε περισσότερο. Γονατίζω ἀδύναμος μπροστά σας, στὸ βάρος αὐτοῦ τοῦ πρώιμου ἀποχωρισμοῦ. Καὶ ὅπως ἐσεῖς νανουρίζατε τὰ παιδιά σας μὲ στοργή, ἔτσι χαμηλόφωνα, στοργικά, σᾶς λέω:
Ὁ μόνος τρόπος νὰ τὰ ἀγκαλιάσετε καὶ πάλι, εἶναι νὰ πιστέψετε ὅτι τὸν τελευταῖο λόγο δὲν τὸν ἔχει ὁ θάνατος. Τὸν ἔχει ἡ Ἀνάσταση.
Ἔτσι μένει ἡ μνήμη τῶν ἀγαπημένων μας ζωντανὴ καὶ ἀναστημένη, ἀληθινά «αἰώνια»! Ὅταν προσευχόμαστε ὅλοι μαζί, προκειμένου ὁ Ἀναστὰς Κύριός μας νὰ θυμᾶται τὰ παιδιὰ μας καὶ νὰ τὰ κρατᾶ στὴν στοργικὴ ἀγκαλιὰ Του.
Ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἀναπαύει!
