Εκοιμήθη η τελευταία εν ζωή ανιψιά του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού
Εκοιμήθη εν Κυρίω η γερόντισσα Ιωάννα (Γιαννούλα) Μανδραμπαζάκη, τελευταία εν ζωή ανιψιά του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού (κόρη της κατά σάρκα αδελφής του Οσίου, Σμαράγδας Νικολακάκη, το γένος Τζανακάκη).
Την εκδημία της μακαριστής Γιαννούλας ανακοίνωσε με κατ’ ανθρωπον θλίψη η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου.
Της εξοδίου Ακολουθίας, η οποία εψάλη στο Συρικάρι Κισάμου, γενέτειρα του Οσίου και της αειμνήστου ανιψιάς Του, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος σημείωσε: «Με σεβασμό και συγκίνηση κατευοδώνουμε σήμερα, εις το ταξίδι της αιωνιότητας, την σεβαστή μας γερόντισσα Ιωάννα (Γιαννούλα) Μανδραμπαζάκη, τελευταία εν ζωή ανιψιά του Οσίου πατρός ημών Νικηφόρου του Λεπρού. Η μακαριστή αδελφή μας Γιαννούλα, όπως όλοι την γνωρίσαμε, υπήρξε πρόσωπο χαριτωμένο και ευλογημένο, με ανυπόκριτη και βαθιά πίστη προς τον Θεό και καρδιακή ευλάβεια στον Όσιο Νικηφόρο. Τον ‘θείο’ της, όπως ονόμαζε τον Όσιο, τον Οποίο είχε γνωρίσει και αγαπήσει μέσα από τις διηγήσεις της μακαριστής μητέρας της, Σμαράγδας Νικολακάκη, το γένος Τζανακάκη, κατά σάρκα αδελφής του Οσίου Νικηφόρου.
Η σεβαστή γερόντισσα Γιαννούλα αξιώθηκε να ζήσει την Αγιοκατάταξη του Οσίου Νικηφόρου, την δημιουργία του Ι.Προσκυνήματος Του σε ιδιοκτησία που η οικογένειά της δώρισε εις την Ι. Μητρόπολη μας, τα θυρανοίξια και τα ιερά εγκαίνια του Ιερού Προσκυνήματος. Χαιρόταν σαν μικρό παιδί όλη αυτή την πνευματική χαρά δημιουργίας του Προσκυνήματος του Αγίου μας. Το φωτεινό πρόσωπό της και το καθάριο βλέμμα της καθρέπτιζαν την αγνότητα και καθαρότητα της ψυχής της. Γεμάτη αγάπη, καλοσύνη, χαμόγελο και ευχές προς όλους.
Την ευγνωμονούμε και την ευχαριστούμε. Πολύτιμη η κληρονομιά της ευχής της και της βαθιάς ευλάβειάς της προς τον Όσιο, από το σπίτι του Οποίου δεν έλειπε από καμία Ι.Παράκληση και Θεία Λειτουργία. Παρακαταθήκη ιερή προς τα παιδιά και τα εγγόνια της, αλλά και προς όλους εμάς. Βαθιά η συγκίνησή μας που κατευοδώνουμε μία συγγενή του Αγίου μας, με την βεβαιότητα ότι οι πρεσβείες του αγαπημένου της ‘θείου’, του Οσίου πατρός ημών Νικηφόρου του Λεπρού, την συνοδεύουν εις τις αγκάλες και τα σκηνώματα της δόξας του Θεού».
