H «Ημέρα του Φυλακισμένου» στον Βόλο
Με τις χαρούμενες, όσο και ελπιδοφόρες φωνές των μαθητών του 9ου Γυμνασίου Βόλου πλημμύρησε το Πν. Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, στην εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος» και το 9ο Γυμνάσιο, εξ αφορμής της «Ημέρας του Φυλακισμένου», που τιμάται στην Τοπική Εκκλησία τα τελευταία 17 χρόνια.
Την εκδήλωση Χαιρέτησε ο Πρόεδρος του Σ.Σ.Κ. «Ο Εσταυρωμένος» Πρωτ. Θεόδωρος Μπατάκας, οποίος περιέγραψε τις δράσεις του Συλλόγου τα τελευταία χρόνια, που είναι η διακονία στο κέντρο Υποδοχής Κρατουμένων, στον Σταθμό Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών «Διακονία», στο Παράρτημα του Συλλόγου στον Αλμυρό «Καταφυγή», στις δύο φυλακές Κασσαβετείας Βόλου, στο Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων Βόλου, στους τέσσερις Ξενώνες του «Ε» για τους αστέγους, στα Κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων και του Κεντρικού Λιμεναρχείου Βόλου, στα Δικαστήρια και σε άλλες υπηρεσίες για την τακτοποίηση διαφόρων προβλημάτων που απασχολούν τους συνανθρώπους μας και όπου αλλού χρειαστεί.
Ο π. Θεόδωρος, σημείωσε, επίσης ότι «έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε όλοι πως ο εγκλεισμός, για κάθε άνθρωπο, είναι μια δύσκολη και σκληρή δοκιμασία. Μαζί του υποφέρουν και τα μέλη της οικογενείας του που στερούνται – για ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα – το σύζυγο, τον πατέρα, τη μάνα, τον αδελφό και ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Η δοκιμασία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν τα μέλη της οικογένειας του κρατουμένου δεν έχουν πόρους για να ζήσουν, να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Οι περισσότερες οικογένειες των κρατουμένων βιώνουν τη φτώχεια το ρατσισμό και τη σκληρότητα της σύγχρονης και μάλιστα, ονομαζόμενης «χριστιανικής» κοινωνίας μας. Δυστυχώς, εύκολα περιθωριοποιούνται όλοι αυτοί οι συνάνθρωποί μας και αντιμετωπίζουν την αδιαφορία και την σκληρότητα του κόσμου σ’ όλο της το “μεγαλείο”…»
Χαιρετισμό απηύθυνε, επίσης, ο Δ/ντής του 9ου Γυμνασίου Βόλου κ. Νικόλαος Αγγελόπουλος, ο οποίος εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την συμμετοχή των μαθητών στην εκδήλωση του «Ε» και έστειλε το μήνυμα του Σχολείου για την περίοδο της δοκιμασίας και της κρίσης που διέρχεται η πατρίδα μας: «Ας αφήσουμε τα παιδιά μας και την γαλήνη των οικογενειών τους ανεπηρέαστα, μέσα από την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων, προάγοντας πολιτισμό, θεμελιωμένο στις αρετές της αλληλεγγύης, της συμφιλίωσης, της συγχώρησης και πάνω από όλα, της αγάπης για τον συνάνθρωπο, να σκορπίσουν στιγμές χαράς, ιδιαίτερα τις ευλογημένες ημέρες, που ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τη γέννηση του Χριστού μας. Γιατί, όπως λέει και ο Κόντογλου “τα απλά και ουσιώδη ειρηνεύουν την ψυχή μας”…»
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης σύντομη ομιλία εκφώνησε ο Εθελοντής του Συλλόγου κ. Ιωάννης Νικολόπουλος, ενώ οι μαθητές παρουσίασαν γιορταστικό πρόγραμμα, με χορούς και τραγούδια, εμπνευσμένα από τις αλησμόνητες πατρίδες της Μικράς Ασίας, με οδηγό τους τον Αϊβαλιώτη Φώτη Κόντογλου. Αίσθηση προκάλεσε, επίσης, η παρουσίαση επίκαιρου θεατρικού μονόπρακτου από την θεατρική ομάδα της ενορίας της Δράκειας.
Την εκδήλωση έκλεισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, o οποίος συνεχάρη τον «Ε» και τους εκπαιδευτικούς και μαθητές του 9ου Γυμνασίου για την συμβολή τους για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης και, μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Αν αυτή η εποχή είναι δύσκολη, ίσως είναι η καταλληλότερη για να εορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα.
Για να προσφέρουμε έλεος, συγχώρεση, να ζητήσουμε συγχώρηση. Ο Χριστός είναι εδώ. Σήμερα θα γεννηθεί. Μας περιμένει. Μας αναζητά. Και θέλει το δικό μας «ναι». Και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να Του το πούμε. Ιδιαίτερα τούτο τον καιρό του πόνου και της αγωνίας. Και να είμαστε σίγουροι ότι Αυτός φέρνει λύτρωση. Όλοι οι άλλοι μας διέψευσαν. Ένας μας έχει μείνει. Αυτός που θα γεννηθεί για τον καθένα ξεχωριστά και για όλους μαζί. Ο Χριστός της Εκκλησίας μας. Της Ορθόδοξης πίστης μας. Ο αληθινός Χριστός.
Για αυτό εύχομαι τούτη η εκδήλωση, μαζί με όσα θα επακολουθήσουν μέσα στην Εκκλησία μας, μέσα στη φιλανθρωπία και στην αλληλεγγύη, μέσα στην προσφορά που ο καθένας μας θα κάνει τούτες τις μέρες, να είναι αληθινό προσκύνημα στον αληθινό Χριστό. Μη μας φύγουν έτσι αυτά τα Χριστούγεννα. Γιατί αν τα αφήσουμε, για άλλη μια φορά, στον απόηχο μιας απλής γιορτής, θα μείνει ξανά μέσα μας πόνος και αγωνία. Εάν σταθεί η γιορτή αφορμή για τον αληθινό Χριστό, τότε η χαρά θα είναι μέσα μας.
Η εμπιστοσύνη θα υπάρξει ξανά στη ζωή μας. Και θα είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει διέξοδος. Ότι υπάρχει ζωή. Ότι υπάρχει αλήθεια. Ότι θα έρθει ξανά δικαιοσύνη στην κοινωνία μας. Ότι θα βρούμε ξανά τους εαυτούς μας. Ότι θα κάνουμε ξανά μια υπερήφανη Ελλάδα. Όπως της αξίζει και όπως αξίζει στα παιδιά μας»
