Η εορτή του Αγίου Νικολάου Καβάσιλα στη Μητρόπολη Βεροίας (ΦΩΤΟ)

Την Τρίτη 20 Ιουνίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στα Καβάσιλα, όπου τιμάται η μνήμη του Αγίου Νικολάου Καβάσιλα.

Στην ομιλία του ο Σεβασιώτατος τόνισε:

«Τοῦ κόσμου ὑπέρτερος, καί­τοι ἐν κόσμῳ τελῶν, ἐδεί­χθης, Νικό­λαε».

Ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε καί φέτος, ἰδιαιτέρως ἐδῶ στήν ἐνορία σας, ἕναν μεγάλο ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἕναν γνήσιο φίλο τοῦ Χριστοῦ καί φίλο πολλῶν καί μεγάλων ἁγίων τῆς ἐποχῆς του, ὅπως τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, τόν ἅγιο Νικόλαο τόν Καβάσιλα.

Τιμοῦμε καί πανηγυρίζουμε ἕναν ἅγιο, ὁ ὁποῖος ἄν καί ὑπῆρξε γόνος εὐγε­νοῦς καί ἀριστοκρατικῆς οἰ­κο­­γενείας, ἄν καί ἀπέκτησε σπου­δαία μόρφωση, ἄν καί ἔζησε μέσα στόν κόσμο, δέν ἄφησε τά κοσμικά καί ὑλικά πράγματα νά ἑλκύσουν τόν νοῦ του καί νά σαγηνεύσουν τήν ψυχή του. Δέν ἄφησε νά τόν ἀπο­­μακρύνουν ἀπό τήν ἐπαφή καί τήν κοινωνία μέ τόν Θεό, ἀπό τήν προ­­σευχή καί τή μελέτη τοῦ λόγου του, ἀπό τήν ἔμπρακτη ἐφαρμογή τῆς πίστεως καί τήν καλλιέργεια τῆς ἀρετῆς.

Ἄν καί ζοῦσε σέ ἕναν κόσμο μέ προκλή­σεις καί πειρασμούς καί περι­σπα­σμούς, ὁ ἅγιος Νι­κό­­λαος δέν παρέκκλινε ἀπό τήν πορεία πρός τήν «ἐν Χριστῷ ζωή», πού εἶχε χαράξει καί ἀκολουθοῦσε μέ συνέ­πεια στή ζωή του. Γι᾽ αὐτό καί δικαιολο­γημένα ψάλλει πρός τι­μήν του ὁ ἱερός ὑμνογράφος: «Τοῦ κόσμου ὑπέρτερος, καί­τοι ἐν κόσμῳ τε­λῶν, ἐδεί­χθης, Νικόλαε».

Ἐπέτυχε, δηλαδή, ὁ ἅγιος Νικό­λαος ὁ Καβάσιλας τήν ἁγιότητα ζώντας μέσα στίς ἴδιες συνθῆκες πού ζοῦμε ὅλοι ἐμεῖς, δίνοντας ἔτσι μέ τή ζωή του ἀπάντηση στήν ἀμφιβολία καί στήν καχυποψία ὁρι­σμένων πού διατείνονται ὅτι ἡ βίωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καί ἡ ἐπίτευξη τῆς ἁγιότητος δέν εἶναι πράγματα συμβατά μέ τή ζωή στόν κόσμο, ἀλλά εἶναι ἐφικτά μό­νο γιά ἐκείνους πού ἐγκαταλεί­πουν τόν κόσμο καί ζοῦν «ἐν ὄρεσι καί σπη­­λαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς».

Ἄν ἴσχυε αὐτό, τότε τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου δέν θά ἀπευθυ­νό­ταν σέ ὅλο τόν κόσμο, ἀλλά σέ κά­ποιους μόνο ἀνθρώ­πους. Τότε ἡ σω­τηρία δέν θά ἀφοροῦσε τούς πάντες, ἀλλά μόνο μερικούς. Τότε ὁ Θεός δέν θά ἦταν δίκαιος, ἐφό­σον θά ἀπέκλειε στήν πραγματικό­τητα τούς περισσότε­ρους ἀνθρώ­πους ἀπό τή σωτηρία.

Βεβαίως ὁ Θεός δέν εἶναι ἄδικος, οὔτε ὁ λόγος του ἀπευ­­θύνεται ἐπι­­λε­­κτικά σέ κάποι­ους ἀνθρώπους. Τήν ἀλήθεια αὐτή τήν ἐπιβεβαιώ­­νει μέ τήν ἀρχιε­ρα­τική του προσευ­­χή ὁ ἴδιος ὁ Χρι­στός λέγοντας πρός τόν Θεό γιά τούς μαθητές σου: «οὐκ ἐρωτῶ σε ἵνα ἄρῃς αὐτούς ἀπό τοῦ κόσμου ἀλλ᾽ ἵνα τηρήσῃς αὐτούς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου».

Τό ζητούμενο, λοιπόν, εἶναι νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος τόν λόγο καί τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου μέσα στόν κόσμο. Εἶναι νά κατορθώσει νά νική­­σει τόν κόσμο πού φέρει μέ­σα του καί νά ὑψωθεῖ πάνω ἀπό τή μικρότητα καί τήν ἁμαρτία του.

Πῶς ὅμως ἐπιτυγχάνεται αὐτό; Μᾶς τό ἐξηγεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος γράφοντας πρός τούς Κο­λοσ­σαεῖς. «Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χρι­στῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς».

Ἐάν, λοιπόν, γράφει ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος, ἔχετε ἀναστη­θεῖ μαζί μέ τόν Χριστό, νά ζητᾶτε τά ἄνω, δηλαδή τά οὐράνια· νά σκέφτεσθε καί νά πιστεύετε στά οὐράνια καί ὄχι στά ἐπίγεια.

Ἡ προτροπή αὐτή δέν ἀφορᾶ με­ρικούς μόνο, ἀλλά ὅλους μας, για­τί ὅλοι ὅσοι βαπτισθήκαμε, ἔχουμε ἀναστηθεῖ μαζί μέ τόν Χριστό. Καί ὅλοι ἐμεῖς ὀφεί­λουμε νά ἔχουμε τή σκέψη μας στραμμένη στόν οὐρα­­νό, γιά νά εἶναι καί ἡ ζωή μας οὐ­­ρά­­νια, κα­θώς «τό πολί­τευμα ἡμῶν ἐν οὐ­ρανοῖς ὑπάρ­χει». Καθώς, δηλα­­δή, ἡ πραγματι­κή καί αἰώνια ζωή μας βρίσκεται στόν οὐρανό, θά πρέ­πει μέ τήν προοπτική αὐτῆς τῆς αἰω­νίου ζωῆς νά ρυθμίζουμε καί τή ζωή μας στή γῆ.

Ἄν πιστεύσουμε σέ αὐτή τήν ἀλή­­θεια· ἄν πιστεύσουμε πώς αὐτό πού ἔχει ἀξία δέν εἶναι τά χρόνια πού θά ζήσουμε στή γῆ, ἀλλά αὐτά πού θά ζήσουμε στή συνέχεια αἰώνια· ἄν πιστεύσουμε ὅτι δέν ἔχουν ἀξία ὅσα ἐπιτυγχά­νου­με καί κερδίζουμε στή γῆ σέ σχέ­ση μέ τά οὐράνια ἀγα­­θά, τότε δέν θά μᾶς εἶναι δύσκολο νά ἀδια­φοροῦμε γιά τίς μικρότητες καί τίς ἀντιζηλίες τοῦ κόσμου, δέν θά μᾶς ἐνδιαφέρουν σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε νά ἀπορροφοῦν τήν ψυχή μας καί τή σκέψη μας, οὔτε τά πλούτη, οὔτε ἡ δόξα, οὔτε ἡ φήμη τοῦ κόσμου, καί θά μποροῦμε νά τά ξεπερνοῦμε, θά μποροῦμε νά ἀποδεσμευόμαστε ἀπό αὐτά πού μᾶς δυσκολεύουν νά φθάσουμε στόν στόχο μας, πού εἶναι ἡ ἁγιό­­τη­­τα, πού εἶναι ὁ Θεός.

Καί τότε θά ἰσχύει καί γιά μᾶς αὐτό πού ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­­γρά­­φος γιά τόν ἅγιο Νικόλαο τόν Καβά­­­σιλα. «Τοῦ κόσμου ὑπέρτερος καί­τοι ἐν κόσμῳ τελῶν ἐδεί­χθης, Νικόλαε».

Εὔχομαι διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Καβάσιλα νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά ὑπερβοῦμε τά ἐν κόσμῳ, ὥστε οὔτε οἱ δόξες οὔτε οἱ τιμές οὔτε ἄλλο νά μήν μᾶς κρατᾶ δεμένους στή γῆ, γιά νά μπορέσουμε νά ἀπολαύσουμε στόν οὐρανό τά ἀγαθά καί τή δόξα πού δέν εἶναι πρόσκαιρη ἀλλά αἰώνια. Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ