Η Ιερά Μνήμη του Αγίου Ακακίου, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης
Την Ιερά Μνήμη του εν Αγίοις ημών πατρός Ακακίου, Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης, τίμησε με την πρέπουσα λαμπρότητα και με κάθε μεγαλοπρέπεια, η Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, κατά το διήμερο 15 και 16 του τρέχοντος μηνός Αυγούστου ε.έ., με επίκεντρο όλων των λατρευτικών εκδηλώσεων, τον ιστορικό Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Λητής.
Το εσπέρας της παραμονής της εορτής, τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ Αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου, ο οποίος και ομίλησε προς το παριστάμενο εκκλησίασμα περί του βίου και της προσωπικότητας του Αγίου Ακακίου, καθώς και των Πνευματικών του Πατέρων του όπως ήταν, ο Άγιος Νήφων, ο από Θεσσαλονίκης Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ο Όσιος Θεόφιλος ο Μυροβλήτης. Κατά την διάρκεια της Ακολουθίας του Εσπερινού, ετέθη σε προσκύνηση και ευλογία των Πιστών ο παλαιός Σταυρός της Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης, ενώ μεταξύ των ευλαβών προσκυνητών παρέστησαν αντιπροσωπία Μοναχών εκ της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, ο Βουλευτής των Αν. Ελλ. κ. Γεώργιος Λαζαρίδης, ο Δήμαρχος Ωραιοκάστρου κ. Αστέριος Γαβότσης καθώς επίσης και εκπρόσωποι του Στρατού Ξηράς, της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως και Τοπικής Κοινότητος της Λητής.
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής, ετελέσθη η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου και συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θερμών κ.κ. Δημητρίου. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως, Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π. Αναστάσιος Παρούτογλου, ο οποίος και επεσήμανε μεταξύ των άλλων ότι: «Η Αγία του Χριστού Εκκλησία τιμά τους Αγίους ως πιστούς δούλους και φίλους του Θεού. Αυτή εκθειάζει τους αγώνες και τα έργα τα τελεσθέντα υπ’ αυτών προς δόξαν Θεού με την ενεργεία της χάριτος Αυτού. Ο Θεός των χριστιανών είναι Θεός ζώντων, οι δε Άγιοι ενδιαφέρονται υπέρ της στρατευομένης Εκκλησίας ικετεύοντες υπέρ αυτής προς τον Κύριο. Έτσι οι δεήσεις της θριαμβεύουσας Εκκλησίας ενώνονται με τις ευχές της στρατευομένης Εκκλησίας και, ουρανός και γη δοξάζει τον Κύριον και δέεται υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας. Ένας από αυτούς τους Αγίους που γεραίρεται σήμερα εν ύμνοις και ωδαίς είναι ο πρώτου μεγέθους φωταυγής αστέρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας άγιος Ακάκιος, επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης, που με τους αγώνες του, την ταπείνωσή του και το ασκητικό του πνεύμα αναδείχθηκε, με τη Χάρη του Χριστού, το νέκταρ των αρετών, το πολύτιμο σκεύος των θείων Δωρεών του Αγίου Πνεύματος, το ύψος της ταπείνωσης, το βάθος της αγάπης. Ο άγιος Ακάκιος έζησε στα τέλη του 15ου αιώνα. Χειροτονήθηκε επίσκοπος της ιστορικής επισκοπής Λητής και Ρεντίνης από τον τότε Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης και αργότερα Πατριάρχη Κων/πόλεως Άγιο Νήφωνα, με τον οποίο συνεδέετο πνευματικώς. Όπως επίσης είχε στενή πνευματική σχέση με τον εκ Ζίχνης καταγόμενο όσιο Θεόφιλο το Μυροβλύτη, τον οποίο και χειροτόνησε ιερέα. Ο όσιος Θεόφιλος τον είχε Γέροντα, «διότι εύρε τον Ακάκιον ευλαβή και ενάρετον», όντως δοχείο ακακίας. Όταν ο Άγιος Νήφων, ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έμαθε για τα μεγάλα και θαυμαστά, που συνέβησαν στην Αίγυπτο, απέστειλε εκεί, το 1486, τον μόνο άνθρωπο που εμπιστευόταν απόλυτα και που διεκρίνετο για την σοφία και την αρετή του, τον Επίσκοπο Λητής και Ρεντίνης Ακάκιο, που τον ευλαβείτο και εσέβετο πολύ, μαζί με τον υποτακτικό του, τον άγιο Θεόφιλο, για να μάθουν καταλεπτώς και να πληροφορηθούν καλύτερα, διά της ακοής και των οφθαλμών τα γενόμενα.
Κατόπιν οι όσιοι Ακάκιος και Θεόφιλος πήγαν στο θεοβάδιστο όρος Σινά, και αφού προσκύνησαν ευλαβώς, κατέληξαν στην αγία Πόλη, την Ιερουσαλήμ. Εκεί ο όσιος Ακάκιος αιφνιδίως ασθένησε και «εκοιμήθη εν Κυρίω». Ο όσιος Ακάκιος, ο οποίος εκλέησε τον θρόνον της ιστορικής και παλαιφάτου Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης, αναδείχθηκε μια εξέχουσα εκκλησιαστική φυσιογνωμία. Θεωρείται ότι καλλιέργησε και δίδαξε το ασκητικό ιδεώδες και τη νοερά προσευχή στους υποτακτικούς του, και απετέλεσε τη συνέχεια της πνευματικής περιόδου του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του αγίου Συμεών αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. Σε εποχές κατά τις οποίες η Εκκλησία κατέστη πνευματική και συνεκτική σκέπη του υπόδουλου Ελληνισμού και συνέβαλε καταλυτικά στην προαγωγή της παιδείας και την καλλιέργεια του εθνικού οράματος, ο θεοφόρος Ακάκιος λάμπρυνε με την προσφορά του την επισκοπή Λητής και Ρεντίνης. «Μέγας ο Κύριος ημών και της μεγαλωσύνης Αυτού ουκ έσται πέρας, ο δοξάζων τους δοξάσαντας αυτόν» ως αψευδώς επηγγήλατο. Όντως ο Άγιος Ακάκιος είναι ένας εκ των μεγαλυτέρων Αγίων της Εκκλησίας μας, ο γλυκύς, ο πράος, ο ανεξίκακος, ο ταπεινός, ο ασκητικός και διά τούτο έλαβε και λαμβάνει χάρη από τον Κύριο της Δόξης». Προ της απολύσεως της Θείας Λειτουργίας, τελέσθηκε η καθιερωμένη Αρτοκλασία της παλαιάς αδελφότητος του «Αγίου Μανδηλίου», που υπάρχει στην περιοχή της Λητής, ενώ παράλληλα διαβάστηκαν και τα κόλλυβα του σήμερα τιμωμένου Αγίου. Στην σύντομη προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης, αφού συνεχάρη τον εκφωνήσαντα τον πανηγυρικό της ημέρας, ο οποίος μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατάφερε να παρουσιάσει ένα μέρος από την πλούσια σε πνευματικά μηνύματα, βιωτή του Αγίου Ακακίου εξέφρασε λόγους ευχαριστίας προς τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Θερών κ.κ. Δημήτριο καθώς και προς όλους όσους παρέστησαν προσευχιτικός στην λαμπρά αυτή πανήγυρη της Μητροπόλεως μας, επ’ ευκαιρία της εορτής προσφάτως ανακηρυχθέντος και αναγραφόμενο μαζί τον Άγιο Δαμασκηνό τον Στουδίτη, σύμφωνα με την με υπ’ αριθμ. 613/10-07-2013 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη Αγιοκατατάξεως εις τας Πατριαρχικάς Δέλτοις, Αγίου Ακακίου Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης.
