Κερκύρας Νεκτάριος: όταν η συνείδηση του ανθρώπου φιμωθεί, τότε ο άνθρωπος γίνεται κτηνώδης ή δαιμονιώδης
Στο ιστορικό και γραφικό χωριό του Πέλεκα στην Κέρκυρα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, προέστη της Ακολουθίας του Αποδείπνου και των Χαιρετισμών, στον ιερό ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Οδηγητρίας.
Οι ιεροψάλτες απέδωσαν τους κανόνες στην ντόπια κερκυραϊκή Μουσική, ενώ ο Σεβασμιώτατος μετά την απαγγελία των οίκων, έλαβε αφορμή και σχολίασε δύο στίχους εκ των χαιρετισμών, απευθυνόμενος προς το εκκλησίασμα.
«Χαίρε λουτήρ εκπλύνων συνείδηση, χαίρε κρατήρ κιρνών αγαλλίασιν».
Η Παναγία μας, είναι η αιτία, δια της οποίας εσαρκώθη ο Λόγος του Θεού, και πλέον οι άνθρωποι μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τον πεπτωκότα και αποχωρισθέντα από τον Θεό εαυτό τους, ελέγχοντας την συνείδησίν τους.
Η συνείδηση του κάθε ανθρώπου, είναι ο άγραφος νόμος του Θεού, ο οποίος ελέγχει τους λόγους, τις πράξεις , και όλες τις κινήσεις της ψυχής του ανθρώπου, η οποία παρασύρεται από τον σωματικό άνθρωπο.
Η συνείδηση επιπλέον, είναι μια έκφρασις της ψυχής του ανθρώπου. Όσο ο άνθρωπος ακούει την συνείδησή του, τότε πράττει κατά Θεόν.
Όταν παραβαίνει τον νόμο της συνειδήσεως, τότε έρχεται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού.
Σήμσερα, ο δυτικότροπος άνθρωπος, ο οποίος πορεύεται στην ζωή του με τον ορθολογισμό και το πνεύμα του συμφέροντος, την συνείδησή του την φιμώνει. Τα παραβατικά φαινόμενα της εποχής μας, είναι αποτέλεσμα της πωρωμένης συνείδησης του ανθρώπου.
Στο σημείο αυτό, ο Σεβασμιώτατος έκανε μια παρένθεση, και ανέφερε τα θλιβερά γεγονότα, με τα οποία περιπαίζουν τα θεία και τα ιερά της Πίστεως μας, άνθρωποι οι οποίοι έχουν πωρωμένη συνείδηση, βάζοντας την ετικέτα της τέχνης.
Πριν λίγο καιρό στη Θεσσαλονίκη, παρατηρήσαμε το οικτρό φαινόμενο της εγκυμονούσας γυναικός επί του Σταυρού, ειρωνευόμενη την άσπιλη σύλληψη της Παναγίας μας, και την σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού.
Και καταυτάς τας ημέρας, οι κατά δήλωσιν «άθεοι ηθοποιοί» υποδύονται τους 12 Αποστόλους, για να διακωμωδήσουν τα ιερότατα πρόσωπα των μαρτύρων της Πίστεως μας και των πεπληρωμένων του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.
Ο Σεβασμιώτατος διερωτήθηκε, εφόσον κατά δήλωση τους οι εν λόγω κύριοι είναι άθεοι, προς τι ο εμπαιγμός των θείων και ιερών της Πίστεως μας;
Αλλά δυστυχώς, όταν η συνείδηση του ανθρώπου φιμωθεί, τότε ο άνθρωπος γίνεται κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, κτηνώδης ή δαιμονιώδης.
Αυτή είναι η εικόνα της συγχρόνου κοινωνίας. Ο Κύριος μας λοιπόν μετά το Πάθος και την Ανάστασή Του, μας έδωσε τη δυνατότητα δια της μετανοίας και της κοινωνίας μας, του Σώματος και του Αίματός Του, να καθαρίσουμε τη συνείδηση μας, από τα έργα της αμαρτίας και των νεκρών έργων.
Η Παναγία μας επιπλέον, είναι ο κρατήρ, ο κιρνών αγαλλίασιν.
Μετά την κάθαρσιν της συνειδήσεως μας, έρχεται το επιστέγασμα της πνευματικής αγαλλιάσεως, από την θυσία του ιδίου του Θεού, υπερ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας.
Αιτία λοιπόν η Παναγία μας, η οποία έγινε το δοχείον της Χάριτος του Θεού, προκειμένου να συνεργαστεί το κτιστόν με το άκτιστον, για να βιώσει την Θέωση για την οποία μας προόρισε ο ίδιος ο Θεός, από την ημέρα της Δημιουργίας μας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος, ευχήθηκε τόσο στον καλόν εφημέριο της ενορίας, π.Χαράλαμπο Παντελιό, όσο και στους ενορίτες, να έχουν δύναμη για το υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής, και ευχήθηκε καλό και ευλογημένο Πάσχα.
