Ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε στους επικριτές του
Παραδείγματα από τη ζωή του Χριστού και των Αποστόλων χρησιμοποίησε ο κ. Ιερώνυμος για να απαντήσει στις φωνές που θεωρούν υπερβολική την ενασχόλησή του με τα συσσίτια.
Λουδάρος Ανδρέας
Απάντηση σε όσους επικρίνουν τον ίδιο αλλά και την Εκκλησία για τα συσσίτια έδωσε από το Ιωάννινα ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος.
Ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας, που χθες αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, χρησιμοποίησε επιχειρήματα από την ζωή του Χριστού και των Αποστόλων, για να απαντήσει σε όσους υποστηρίζουν πως δεν είναι δουλειά της Εκκλησίας να έχει τόσο εκτεταμένη φιλανθρωπική δράση.
«Η δημόσια παρουσία του Ιησού Χριστού και το κήρυγμα του Ευαγγελίου συνδέθηκαν από την πρώτη στιγμή στη συνείδηση των ανθρώπων με την ευσπλαχνία και την μέριμνα για τους αναξιοπαθείς. Αυτήν την παρακαταθήκη άφησε ο Χριστός στους μαθητές του και σε όλους εμάς, που είμαστε μέλη της Εκκλησίας…» είπε ο Αρχιεπίσκοπος επικαλούμενος σχετικό απόσπασμα του Ευαγγελίου.
«Αυτούς τους ασήμαντους αδελφούς του Χριστού διακονεί η Εκκλησία αδιάκοπα και παντοιοτρόπως από τότε μέχρι σήμερα, ακολουθώντας το παράδειγμα και την εντολή Του. Το πράττει όχι ως μορφή ακτιβισμού ή ως ηθικό καθήκον, αλλά ως φυσική έκφραση του τρόπου που υπάρχει η Εκκλησία εν χρόνω…Ο Αρχ» συμπλήρωσε.
Ο Αρχιεπίσκοπος προχώρησε κι ένα βήμα παραπέρα σημειώνοντας πως «το οικουμενικό κήρυγμα της αγάπης είναι κοινή πεποίθηση των μαθητών του Χριστού και ο θεμέλιος λίθος της πρώτης Εκκλησίας. Η Χριστιανική αγάπη δεν αποτελούσε ούτε τότε ούτε τώρα μια αφηρημένη πρόταση αλλά μια εφαρμοσμένη αρετή».
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ
Η επιλογή του Αρχιεπισκόπου να χρησιμοποιήσει τόσο εξειδικευμένους όρους και θεολογικές αναφορές, ερμηνεύθηκε ως προσπάθεια να απευθυνθεί περισσότερο προς το εσωτερικό της Εκκλησίας και την Ιεραρχία παρά προς το ευρύ κοινό.
Μάλιστα η φράση πως «η Χριστιανική φιλανθρωπία θεσμοποιήθηκε πολύ νωρίς και στις διοικητικές ευθύνες του επισκόπου συμπεριλαμβάνονταν και η οργάνωση της εκκλησιαστικής φιλανθρωπίας» φαίνεται πως είχε αποδέκτες τους ίδιους τους Μητροπολίτες.
