Πανηγυρικός Εσπερινός για την εορτή της Αγίας Ζώνης στη Μητρόπολη Βεροίας

Ο Σεβασμιώτατος Βεροίας  στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τήν ἁγίαν κατάθεσιν, Θεοτόκε, τῆς Ζώνης σου, ἑορτήν κεκτήμεθα εὐφραινόμενοι». Ἕνα ἱστορικό γεγονός ἑορτάζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί μᾶς καλεῖ νά τό ἑορτάσουμε καί ἐμεῖς μέ χαρά καί εὐφροσύνη.

Καί τό γεγο­νός αὐτό εἶναι ἡ μεταφορά καί κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στόν ναό τῶν Χαλκοπρατείων, στήν Κων­στα­ντινούπολη, τήν ἐποχή τοῦ αὐ­τοκράτορος Ἰουστινιανοῦ, καί πα­ράλ­ληλα τό θαῦμα τῆςθεραπείας τῆς συζύγου τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος.

Ἡ μεταφορά τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Παναγίας μας, ὅπως καί ἡ δι᾽ αὐτῆς θεραπεία τῆς βασιλίσσης τοῦ Βυζαντίου, ἀποτελοῦν ἀπόδει­ξη τῆς ζωντανῆς παρουσίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, ἀποτελοῦν ἀπό­­­δειξη τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ Παναγία μας, τῆς ὁποίας τήν πάν­σεπτο Κοίμηση ἑορτάσαμε πρίν ἀπό δεκαπέντε ἡμέρες, δέν ἐγκα­τέλειψε τόν κόσμο μέ τήν Κοίμησή της. Βρίσκεται κοντά μας, βρίσκε­ται δίπλα μας καί μᾶς ἔχει ἀφήσει τήν τιμία Ζώνη της, αὐτό τό ἁγια­σμένο ἀπό τό πανάχραντο σῶμα της ἔνδυμά της, γιά νά τήν ἀγγί­ζουμε, γιά νά τήν ἀσπαζόμεθα μέ εὐλάβεια, γιά νά ἀντλοῦμε ἀπό αὐτήν τή χάρη καί τήν εὐλογία τῆς Παναγίας μας.

Γι᾽ αὐτό καί εἴμεθα εὐγνώμονες στήν Παναγία μας, γιατί οἰκονό­μησε νά διασωθεῖ καί νά διατηρη­θεῖ ἡ τιμία Ζώνη της διά μέσου τῶν αἰώνων, καί χάρη στή μετα­φορά της στήν Κωνσταντινού­πολη ἀπό τόν εὐσεβῆ αὐτοκρά­το­ρα Ἰουστινιανό, νά φθάσει τελικά στό Ἅγιον Ὄρος, καί δή στήν Ἱερά Μονή Βατοπεδίου, ὥστε νά παραμέ­νει καί γιά μᾶς ἱερό κειμήλιο καί πηγή ἰαμάτων καί θαυμάτων.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, ὁ ἱερός ὑμνογράφος ὁμολογεῖ ὅτι ἡ κατά­θεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Πανα­γίας μας εἶναι ἑορτή καί αἰτία χαρᾶς καί εὐφροσύνης γιά ὅλα τά πιστά τέκνα της, γιά ὅλους τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς, πού προσ­τρέ­χουμε στούς ἱερούς ναούς μας, ὅπως καί ἀπόψε, γιά νά τιμήσουμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί νά ζητή­σουμε τήν προστασία καί τή βοήθειά της.

Καί εἶναι ἰσχυρή ἡ προστασία καί ἡ σκέπη τῆς Παναγίας μας. Καί δέν περιορίζεται μόνο στίς φυσικές καί αἰσθητές μας ἀνάγκες. Δέν μᾶς προστατεύει καί δέν μᾶς προφυ­λάσ­σει μόνο ἀπό ὁρατούς κινδύ­νους καί ἐ­χθρούς, ἀλλά μᾶς προ­στα­τεύει καί μᾶς προφυλάσσει καί ἀπό ἀο­ρά­τους καί πνευματικούς ἐχθρούς.

Καί αὐτή ἡ προστασία της εἶναι πο­λύ πιό σημαντική καί πολύ πιό σπουδαία γιά μᾶς τούς πιστούς. Διότι πολλοί νομί­ζου­­με ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη τήν προ­στασία τῆς Πανα­γίας μας γιά νά μᾶς βοηθήσει νά ἀντιμετω­πί­σουμε τούς φυ­σικούς κινδύνους, τίς ἀσθέ­­νειες, τίς θλί­ψεις καί τά προ­βλή­ματα τοῦ παρό­ντος κόσμου. Γι᾽ αὐ­τό καί κατα­φεύ­γουμε συνή­θως στήν Παναγία μας μέ τέτοια αἰ­τή­ματα.

Ξεχνοῦμε ὅμως συχνά πόσο με­γα­λύτερη βοήθεια καί προ­στα­σία μπορεῖ νά μᾶς προσφέ­ρει στόν πνευ­ματικό μας ἀγώνα· πόσο με­γα­­λύτερη βοήθεια καί προστασία μπορεῖ νά μᾶς προσ­φέρει ἀπό τούς ἀοράτους ἐχθρούς, οἱ ὁποῖοι ἐπι­βουλεύονται τήν ψυχή μας καί πόσο ἀποτελεσματική εἶναι ἡ βοή­θειά της, ὅταν ἀντιμετωπί­ζου­με δυ­­­σκολίες καί πειρασμούς, ὅταν αἰ­­σθα­νόμεθα νά μᾶς κατα­κλύ­ζουν πονηροί λογισμοί, ὅταν δυ­σκο­λευ­ό­μεθα νά νικήσουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, ὅταν αἰ­σθα­νό­μεθα καί ἐμεῖς σάν τούς μαθη­τές τοῦ Χριστοῦ ὅτι τό πνεῦ­μα μας εἶναι πρόθυμο ἀλλά ἡ σάρξ εἶναι ἀσθε­νής.

Σέ ὅλα αὐτά ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ πιό πολύτιμη βοήθεια πού μπο­ροῦμε νά ἔχουμε. Ἀρκεῖ νά στρε­φό­μεθα πρός αὐτήν, ὅταν αἰ­σθα­νό­­μεθα ὅτι κινδυνεύουμε, ὅταν δυ­σκολευόμεθα νά ἀντιμετω­πί­σου­­με αὐτές τίς καταστάσεις, ὅταν βλέπουμε ὅτι δέν μποροῦμε νά προ­χωρήσουμε πνευματικά.

Ἡ Πα­ναγία μας περιμένει νά ζη­τή­σουμε τή βοήθειά της καί χαί­ρεται νά μᾶς τήν προσφέρει, γιατί βλέπει τόν ἀγώνα καί τήν προ­σπά­θειά μας, γιατί χαίρεται γιά τή διά­θεσή μας νά βαδίσουμε τήν ὁδό τῶν ἐντολῶν τοῦ Υἱοῦ της, νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.

Ἄς καταφεύγουμε, λοιπόν, στήν Παναγία μας, ἄς ἐπικαλούμεθα τή χάρη τῆς τιμίας της Ζώνης, ἄς τήν παρακαλοῦμε νά περιζωννύει καί ἐμᾶς μέ τήν ἰσχύ τῆς τιμίας της Ζώ­νης καί νά μᾶς προστατεύει καί ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀπό τούς ἀόρατους ἐχθρούς μας. Νά μᾶς προστατεύει ἀπό τή μεγάλη αὐτή δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ πού τα­λαι­πωρεῖ ὅλο τόν κόσμο καί τήν πατρίδα μας. Νά προστατεύει ἀπό τίς ἀπειλές τῶν γειτόνων μας τή χώρα μας, τά σύνορά μας καί τά νησιά μας, ἀλλά καί νά ἀπομα­κρύνει κάθε πειρασμό πού ἀπειλεῖ τήν ψυχή μας, ὤστε νά παραμέ­νουμε πάντοτε κοντά της, πιστά τέκνα της, καί νά τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τήν ἀγά­πη μας γιά τίς ἄπειρες δωρεές της καί τήν προστασία τήν ὁποία εἶναι πάντοτε πρόθυμη μᾶς προσφέρει.