Η Μητρόπολη Άρτης τιμά την Αγία Θεοδώρα
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα η Μητρόπολη Άρτης θα εορτάσει και φέτος την πολιούχο και προστάτιδα της πόλεως, Αγία Θεοδωρα, Βασίλισσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου.
Η έναρξη των λατρευτικών εκδηλώσεων για την Αγία Θεοδώρα θα ξεκινήσουν την Πέμπτη Πέμπτη 10 Μαρτίου στις 6.00 το απόγευμα, οπότε θα ψαλεί ο πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ.Ιουστίνου.
Στη συνέχεια και περί της 9.00 το βράδυ, θα τελεστεί η καθιερωμένη Αγρυπνία.
Την Παρασκευή 11 Μαρτίου και ώρα 7:00 το πρωί, θα τελεστεί ο Όρθρος και το πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ.Νεκταρίου, καΙσυλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ.ΙἸουστίνου και του Σεβσμιωτάτου Μητρπολίτη Άρτης κ. Ιγνατίου.
Στις 10:30 θα πραγματοποιηθε η μεγάλη Λιτάνευση της Λάρνακας των Ιερών Λειψάνων και της Εικόνας της Αγίας Θεοδώρας στις κεντρικὲς οδοὺς της πόλης, παρουσία της Αυτού Εξοχότητος του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Προκόπη Παυλόπουλου.
Τέλος, τα απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 5.00 το απόγευμα θα τελεστεί η Παράκληση της Αγίας Θεοδώρας.
Ο βίος της Αγίας Θεοδώρας της Βασίλισσας Άρτας
Η Οσία Θεοδώρα γεννήθηκε περί το έτος 1210 μ.Χ. πιθανότατα στην Θεσσαλονίκη και υπήρξε γόνος της μεγάλης και αρχοντικής βυζαντινής οικογένειας Πετραλείφα (νορμανδικής καταγωγής), η οποία εγκατεστημένη αρχικά στο Διδυμότειχο προσέφερε πολλές και σημαντικές υπηρεσίες στην αυτοκρατορία και τιμήθηκε με υψηλά αξιώματα. Ο πατέρας της Ιωάννης είχε τον τίτλο του σεβαστοκράτορος και ήταν διοικητής Θεσσαλίας και Μακεδονίας.
Ο πατέρας της πέθανε γρήγορα αφήνοντας τη Θεοδώρα σε μικρή ακόμα ηλικία, ορφανή. Την προστασία της οικογένειας ανέλαβε ο Δούκας της Ηπείρου Θεόδωρος (θείος της), ο οποίος την εποχή αυτή είχε καταλάβει την Θεσσαλονίκη και επέκτεινε το κράτος του μέχρι την Αδριανούπολη.
Η Θεοδώρα έζησε και μεγάλωσε στα Σέρβια της Κοζάνης, μια σημαντική πόλη με στρατηγική θέση την εποχή αυτή. Ανατρέφεται μαζί με τα αδέλφια της από την ευσεβή μητέρα της Ελένη και μαθαίνει καλά για τον σκοπό της ζωής του ανθρώπου, που δεν είναι άλλος παρά η αγιότητα και η «κατὰ Θεὸν ὁμοίωσις». Γνωρίζει και πιστεύει ότι το αληθινό νόημα της σύντομης ζωής μας κρύβεται στην επιτυχία της αιώνιας ζωής και Βασιλείας του Θεού. Διδάσκεται από την αγαθή μητέρα της ότι τα αληθινά κοσμήματα που πρέπει να στολίζουν την γυναίκα, είναι η αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο, η ταπεινοφροσύνη, η πραότητα, η ευσπλαχνία, η ελεημοσύνη, η προσευχή και η αληθινή πίστη, που με τον δικό της αγώνα και τη Χάρη του Θεού μπορούν να πραγματοποιηθούν και να φανερωθούν και στη δική τους ζωή.
Η πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα της νεαρής Θεοδώρας, καθώς επίσης και το κάλλος της εντυπωσιάζουν τον Μιχαήλ Β’, που στον δρόμο του για την Άρτα την συναντά στα Σέρβια, ενώ βρισκόταν υπό την προστασία του θείου της Θεοδώρου.
Την ζητά αμέσως σε γάμο, ο οποίος και τελείται με κάθε μεγαλοπρέπεια και επισημότητα στα Σέρβια το έτος 1230 μ.Χ. με λαμπρή και μεγάλη συνοδεία, φτάνουν στην Άρτα, την πρωτεύουσα του κράτους της Ηπείρου, στην οποία ο Μιχαήλ Β’ ανακηρύσσεται μετά από λίγο Δεσπότης.
Ο Μιχαήλ, ισχυρή προσωπικότητα, πνεύμα ανήσυχο και φιλόδοξο, αρχίζει να φροντίζει για την εδραίωση και εξάπλωση του κράτους του. Η νεαρά δούκισσα Θεοδώρα αναδεικνύεται πρώτη κυρία του Δεσποτάτου. Στην μεγάλη αυτή και ένδοξη θέση που ανέβηκε η Θεοδώρα, δεν παρασύρθηκε από την δόξα και το μεγαλείο του αξιώματός της, ούτε, παρά τη νεότητά της, τράπηκε σε υλιστικές απολαύσεις και τρυφηλή ζωή. Και όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος της Ιώβ μοναχός, τώρα πιο πολύ κατάλαβε ότι πρέπει να φροντίζει να ζει με πιο πολλή αρετή και σωφροσύνη, με ταπεινοφροσύνη και αγάπη, με αοργησία και συμπάθεια, με ελεημοσύνη και πραότητα και γενικά, ολόψυχα να δίδεται και να υπηρετεί τον Θεό και τους ανθρώπους.
Με την ζωή αυτή η Θεοδώρα αναδείχθηκε αληθινά κατά τον λόγο του Κυρίου, λύχνος φωτεινός επάνω στην λυχνία που φωτίζει και καθοδηγεί και την ζωή των άλλων ανθρώπων στον Χριστό.
