Συνέντευξη Ιερώνυμου: Με άλλα λόγια «ν᾿αγαπιόμαστε»
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Είναι δική μου ιδέα; Ίσως. Όσο , όμως διαβάζω γύρω μου και ακούω, μόνο δική μου ιδέα δεν είναι! Η τελευταία Συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου σε εκπομπή πρωινής ζώνης, εκ του αποτελέσματος, δεν θα έπρεπε να είχε γίνει ποτέ, πάντα από την πλευρά του αρχιεπισκοπικού κύκλου.
Άκουσα, σκέφθηκα, αβίαστα οδηγήθηκα σε σύγκριση με τον προηγούμενο και μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο! Και, όσο περισσότερο ακούω και διαβάζω τον κ. Ιερώνυμο, τόσο συνηθέστερα και συχνότερα αντηχεί εντός μου η ικετευτική παράκληση: «Πού είσαι μακαριστέ Χριστόδουλε».
Εξηγούμαι: δε γνωρίζω τον κ. Ιερώνυμο διά ζώσης, δεν έτυχε, δεν επιθυμώ κιόλας, για να είμαι ειλικρινής. Πλην, όμως, χρειάζεται πυγμή, ρωμαλέο φρόνημα, αδαμάντινη και σταθερά θέση απέναντι προς όλους και όλα, ιδιαίτερα δε, όταν κανείς επικάθεται επί του θρόνου του πρώτου των Αθηνών, του καλουμένου και αρχιεπισκοπικού θώκου. Διαφορετικά, κανένα ηγουμενικό στασίδι στη Άνω Ραχούλα, με μια συνοδεία κάτω των δέκα πατέρων, έχω την αίσθηση, είναι αρκετό, έτσι για να λέμε ότι κάτι θα αφήσουμε πίσω όταν φύγουμε…!
Πού είσαι Χριστόδουλε; Σε σέβονταν ακόμη και οι εχθροί σου, αυτοί που φθονούσαν το ποικίλο και πολύπλευρο πανθομολογούμενο σήμερα, έργο σου! Στον αντίποδα, σήμερα, «μ᾿ άλλα λόγια ν᾿ αγαπιόμαστε» και η ζωή συνεχίζεται…
Πάντως, αυτό με την ηγουμενική θέση στην Άνω… δεν είναι και κακή ιδέα…!
