Ευθύνη και Προνόμιο
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων συχνά-πυκνά επικαλούνται, εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν την γενεαλογική τους καταβολή∙ όσο βάθος παρελθόντος αν διαθέτει, ότι κατόρθωμα αν κρύβει, όποια ευεργεσία αν φιλοξενεί.
Το αυριανό αποστολικό ανάγνωσμα μας θυμίζει ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Χωρίς εξαιρέσεις, διακρίσεις και ιδιαιτερότητες μας έχει κοντά Του, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται. Είναι αναμφισβήτητα ευθύνη η θέση και βαρύ το προνόμιο. Πρέπει έγκαιρα και έμπρακτα να το αντιλαμβάνονται, να το αξιοποιούν και να το διατηρούν ιδίως οι χριστιανοί. Αναμφισβήτητα ο Θεός είναι πολυέλεος, πολυεύσπλαχνος, αγαπά και προκρίνει τους δίκαιους, ενώ ταυτόχρονα συγχωρεί και ελεεί τους αμαρτωλούς.
Είναι Πατέρας λογικός και στοργικός σε κάθε έμφαση της βιωτής μας. Όταν φαίνεται ότι δεν μας ακούει, ταυτόχρονα παιδαγωγεί, γιατί αυτό μάς χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή. Η άνετη αυτή σχέση είναι προνόμιο στους καιρούς μας. Όταν τα πάντα γύρω μας ερημώνουν και όλοι μάς εγκαταλείπουν Εκείνος έρχεται να μας βοηθήσει, να μας στηρίξει, να μας σώσει.
Ο Θεός είναι αγάπη, δεν είναι απλή αγιογραφική σύσταση και βεβαίωση, αλλά η αλήθεια που γεννά την ευθύνη μας. Την «οικογενειακή» μαζί Του αυτή σχέση οφείλουμε να έχουμε, να επιδιώκουμε, να καλλιεργούμε σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Ως παιδιά του ίδιου Πατέρα είναι υποχρέωσή μας όπως, σε κάθε εστία διαφωνίας μεταξύ των ανθρώπων (ακόμα και του στενού οικείου περιβάλλοντος) ερχόμαστε με αποφασιστικότητα να κυριαρχήσει η αγάπη έναντι του μίσους, η ειρήνη έναντι του πολέμου, η ενότητα έναντι της διχόνοιας.
Έχουμε δεσμό αγαπητικό με τον Θεό και όχι εξάρτησης. Με λόγια και έργα ας αντιληφθούμε την ευθύνη μας και ας φυλάξουμε το προνόμιο. Μπορούμε να Του ζητάμε, να Του διεκδικούμε και να Τον παρακαλούμε. Προσευχητικά ας περιμένουμε ότι θα μας ακούει και με υπομονή να αναμένουμε ότι θα εκπληρώσει.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
