Προσοχή στην Πίστη
Τρίτη Κυριακή των νηστειών και το αποστολικό ανάγνωσμα δεν θα μπορούσε να ήταν ξένο με το γεγονός που θυμάται η Εκκλησία μας. Η προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού είναι μεν λειτουργική πράξη στην ευχαριστιακή σύναξη, που διατηρεί πάντως την διδαχή της και την σημειολογία της, απαιτεί δε να υπάρχει πρώτιστα πίστη καρδιακή.
Πρέπει πίστη να αποκτήσουμε, να την κρατήσουμε και να την εκφράζουμε, μας προτρέπει ο Απόστολος Παύλος αύριο. Έτσι η προσκύνηση εικόνων και άλλων ιερών αντικειμένων δεν θα είναι θέμα παθητικής αποδοχής, ούτε και έκφραση φετιχισμού∙ τα δύο άκρα της αυτής νοσηρής θρησκευτικότητας. Η πίστη στον Θεό δεν Του απαιτεί προνόμια, αντιπαροχές, ανταλλαγές. Η ύπαρξή της βοηθά να αντιμετωπίσουμε ορθά τα ευχάριστα και δυσάρεστα της βιωτής μας, τις δυσκολίες και τ’ αδιέξοδά της. Το ίδιο μας χρειάζεται για να διαχειριστούμε με σύνεση και σωφροσύνη τις επιτυχίες της ζωής, την επαγγελματική εξέλιξη, την υγεία μας.
Τα ευχάριστα δεν μπορεί να είναι θέμα πάντα επιτυχιών προσωπικών και τα δυσάρεστα να έρχονται μόνο ως εκδικητική επέμβαση του Θεού. Πρέπει να καταλήξουμε στην ενδεδειγμένη στάση έναντι των όσων συμβαίνουν γύρω απ’ εμάς ή μ’ εμάς. Να κρατήσουμε την πίστη, είναι η μόνη ουσιαστική οδός για να συγκρουσθούμε με τα προβλήματα ή να ωφεληθούμε από την ηρεμία.
Η πίστη στην πάλη με προβλήματα μάς βοηθά να τα ξεπεράσουμε αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει Εκείνος, η βοήθειά Του, το στήριγμά Του, η βακτηρία Του. Δεν θέλει – ως Πατέρας – να μας βλέπει να ταλαιπωρούμαστε, μας έχει αφήσει ελεύθερους και αποτέλεσμα επιλογών μας είναι τα όσα συχνά παθαίνουμε. Στην περίπτωση των επιτευγμάτων η πίστη εξυπηρετεί ώστε να μη κυριευόμαστε από εγωισμό για ότι καταφέραμε, αφού τα πάντα εύκολα εξανεμίζονται και επειδή υπάρχουν και τα καλύτερα, όλα κινούνται στην θεωρεία της σχετικότητας.
Πρέπει όμως και να απονέμουμε τιμή, ευχαριστία και δοξολογία στον χορηγό της ζωής μ’ όλες τις εμφάσεις της. Αν Του αναθέτουμε τις ευθύνες για τ’ άσχημα, αναζητούμε άλλοθι για την απιστία μας και σαν αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας μόνο τα όμορφα, υπηρετούμε άριστα την εγωλατρεία μας.
Η Εκκλησία στο αυριανό ευαγγελικό ανάγνωσμα θα μεταφέρει τα λόγια του Κυρίου που μιλά για Σταυρό στη ζωή μας και την υποχρέωσή μας να τον άρουμε και να Τον πιστεύουμε για να βγούμε και στο ξέφωτο της χάριτός Του, της εύνοιάς Του, της προστασίας Του.
Είναι όλα θέμα πίστης θερμής, ειλικρινούς και ανεπιτήδευτης. Ορθά να την αντιλαμβανόμαστε, να την εκφράζουμε, να την μεταδίδουμε. Όταν αυτή στερείται έργων ανάλογων και όταν εκφράζεται χωρίς μέτρο, τότε προξενεί σχόλια. Γίνεται σημείο άρνησης, αιτία σκανδάλου και αντικείμενο αποστροφής. Υπάρχει όμως η πιθανότητα και η δυνατότητα να εκφράζουμε ορθά, λογικά και συνετά την θρησκευτικότητά μας.
Ας κρατήσουμε την πίστη μας ζωντανή, ενεργή και απαρασάλευτη, παρά την ύπαρξη των ιδεολογιών, αιρέσεων ή προκλήσεων που την πολεμούν διαρκώς. Αν αυτή είναι η στοχοθεσία της ζωής μας σαν Χριστιανοί -ιδίως την περίοδο που διανύουμε, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής- , τότε θα έχουμε και συμμετοχή στη χαρά, στην ευφροσύνη, στην απόλαυση της Ανάστασής Του.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
