Εσπερινός του Αγίου Πνεύματος στην ενορία Αγίας Τριάδος Πανοράματος Βεροίας (ΦΩΤΟ)

  • Δόγμα

.Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Κυριακή της Πεντηκοστής σήμε­ρα, και η Εκκλησία μας εόρτασε την επι­δη­μία του Παρα­κλη­του Πνεύ­­μα­τος στους μαθη­τες του Χρι­στού. Εόρτασε ένα μοναδικό θαύ­μα, το οποίο κατά έναν τρόπο συνεχίζεται ανά τους αιώνες μέσα στην Εκκλη­σία, καθώς το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κάτι στατικό και ανενεργό, αλλά μεταδίδεται στους πι­στους διά των ιερών μυστηρίων και αλλοιώ­νει και εμάς, όπως αλ­λοίωσε και τους μαθητές του Χρι­στού στο υπερώο της Ιερουσαλήμ.

Την Κυριακή της Πεντηκοστής 12 Ιουνίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό της εορτής του Αγίου Πνεύματος και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στο Πανόραμα Βεροίας.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Κυριακή της Πεντηκοστής σήμε­ρα, και η Εκκλησία μας εόρτασε την επι­δη­μία του Παρα­κλη­του Πνεύ­­μα­τος στους μαθη­τες του Χρι­στού. Εόρτασε ένα μοναδικό θαύ­μα, το οποίο κατά έναν τρόπο συνεχίζεται ανά τους αιώνες μέσα στην Εκκλη­σία, καθώς το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κάτι στατικό και ανενεργό, αλλά μεταδίδεται στους πι­στους διά των ιερών μυστηρίων και αλλοιώ­νει και εμάς, όπως αλ­λοίωσε και τους μαθητές του Χρι­στού στο υπερώο της Ιερουσαλήμ.

Τί εἶναι ὅμως τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο τι­μοῦ­­­με σήμερα καί τό ὁ­ποῖο καθημερινά ἐπι­κα­λούμεθα; Εἶναι τό τρίτο πρό­σω­πο τῆς Ἁγίας Τριά­δος, τό πρό­σωπο πού μετέχει στό σχέδιο τῆς θείας οἰκο­νομίας γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί ἀνα­λαμ­­βά­νει τήν ὁλοκλήρωσή του.

Ἡ συμμετοχή του στό σχέδιο αὐτό προαναγγέλλεται ἀπό τόν ἀρχάγ­γε­λο Γα­βριήλ, ὅταν στήν ἐρώτηση τῆς Παναγίας Παρθένου κατά τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ της, πῶς θά γίνει Μητέρα τοῦ Σωτῆρος, τῆς ἀπαντᾶ λέγοντας: «Πνεῦμα ἅγιον ἐπε­λεύσεται ἐπί σέ καί δύ­ναμις Κυρίου ἐπι­σκιά­σει σε». Διά τοῦ Ἁγίου Πνεύ­ματος πραγ­μα­­το­­ποι­εῖται, λοιπόν, ἡ ἐναν­θρώ­πηση τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί διά τοῦ Ἁγίου Πνεύ­ματος πραγματο­ποι­­­εῖ­ται ἡ θέωση τοῦ ἀν­θρώπου. Διότι, ἄν χω­­ρίς τό Πανάγιο Πνεῦμα δέν μπο­ροῦ­­σε ἡ Παναγία νά γί­νει Μη­τέρα τοῦ Χρι­στοῦ, κατά μείζονα λόγο χωρίς αὐτό δέν μπο­ρεῖ ὁ ἄν­θρωπος νά προσεγγίσει τόν Θεό, δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἐπιτύχει τίποτε καλό καί νά ἀποκτήσει κα­μία ἀρετή, ὅσο καί ἐάν ἀγωνίζεται, ὅσο καί ἐάν προσπαθεῖ καί κοπιά­ζει. Διότι ὅλες οἱ ἀρετές, ὅπως γρά­φει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στολος Παῦλος στήν ἐπι­στολή του πρός τούς χριστιανούς τῆς Γα­λατίας, εἶναι καρποί τοῦ Παναγίου Πνεύ­­­μα­τος. «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύ­μα­τος», λέγει, «ἐ­στίν ἀγά­πη, χαρά, εἰ­ρήνη, μα­κρο­θυμία, χρη­στότης, ἀγα­θωσύνη, πί­στις, πρα­ότης, ἐγ­κρά­τεια».

Ὅλες αὐτές οἱ ἀρετές καί ἄλ­λες πολλές, τίς ὁποῖες δέν ἀνα­φέρει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος εἶναι τά γνω­ρί­σμα­τα τοῦ χρι­στια­νοῦ, εἶ­ναι αὐτά πού χαρακτη­ρί­­ζουν τή ζωή στή βα­σι­λεία τοῦ Θεοῦ καί εἶναι ἀποτέ­λεσμα τῆς χάρι­τος τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος. Χωρίς αὐτές ὁ ἄν­θρωπος δέν μπορεῖ νά γίνει μέ­τοχος της, ἀλλά καί χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦ­­μα δέν μπορεῖ νά ἀπο­κτήσει κανένα ἀπό αὐτά τά γνωρίσματα. Γι᾽ αὐτό καί τό Ἅγιο Πνεῦ­μα ὀνο­μάζεται «θη­­σαυ­ρός τῶν ἀγαθῶν καί ζω­ῆς χορηγός». Εἶ­ναι, δηλαδή, ὁ δια­χει­ρι­στής ὅλων τῶν ἀγαθῶν, εἶ­ναι ὁ χορηγός ὅλων τῶν καλῶν, εἶναι αὐτός πού ἐπισφραγίζει τή δω­ρεά τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί αὐ­τός πού τοῦ ἐξασφα­λί­ζει μέσω τῶν δωρεῶν του τήν αἰώνιο ζωή.

Δυστυχῶς, ὁ σύγ­χρο­νος ἄνθρω­πος ἀνα­ζη­­τᾶ ἐναγωνίως τά ἐπί­γεια ἀγα­θά, ξεχνώντας τίς περισσό­τε­ρες φορές πόσο φθαρτά καί πρόσ­­καιρα εἶναι ὅλα αὐτά· ξε­χνώ­­ντας ὅτι τά ἀγαθά πού πρέπει νά ἀνα­ζητᾶ εἶναι τά αἰώνια, εἶναι ὁ πλοῦ­τος τῶν ἀρε­­τῶν πού θησαυ­ρί­ζε­ται στό οὐ­ρά­νιο θη­σαυ­ροφυλά­κιο, ἐκεῖ ὅπου δέν κινδυνεύει νά χα­θεῖ ἤ νά κατα­στρα­φεῖ, ἐκεῖ ὅπου «οὔτε σής οὔτε βρῶσις ἀφανίζει οὔτε κλέ­πται διο­ρύσ­σου­σι καί κλέ­πτουσι».

Ἀναζητᾶ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἐποχῆς μας τά ὑλικά ἀγα­θά, θυσιάζοντας πολλές φορές τά πάντα γιά νά τά ἀποκτήσει, καί ἀγνοεῖ τά πνευ­ματικά. Ἀλλά καί ὅταν σκέπτεται τά πνευ­ματικά καί ὅταν τά θυμᾶται, συχνά νομίζει ὅτι μπορεῖ νά τά ἀπο­κτήσει μέ τίς δικές του δυνάμεις καί μέ τή δική του προσπάθεια.

Βεβαί­ως, χρειάζεται καί ἡ συμ­με­τοχή τοῦ ἀνθρώ­που, χρειάζεται καί ἡ προσπάθειά του γιά νά ἀποκτήσει τά πνευμα­τι­κά ἀγαθά, γιά νά ἀπο­κτήσει τίς ἀρετές, ἀλλά εἶναι ἀνα­γκαία καί ἀπα­­­ραίτητη ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ὁποία πολ­λές φορές ἀγνοοῦμε καί δέν ὑπο­λογίζουμε, νομίζοντας ὅτι μποροῦ­με νά ἀπο­κτή­σουμε τίς ἀρετές πού ἐπιδιώκουμε, νά ἀπο­κτήσουμε τά ἀγαθά τῆς αἰωνίου ζωῆς, μόνο μέ τίς δικές μας δυνά­μεις.

Καί ἐνῶ γιά τίς ὑλικές ἀνά­γκες τῆς ζωῆς μας συχνά ἀναζητοῦμε καί ἐπιδι­ώ­­κουμε νά βροῦμε βοη­θούς καί συμ­παραστάτες, γιά τίς πνευ­­ματι­κές μας ἀνάγκες ἀγνοοῦ­με τήν προσ­φο­ρά τοῦ θείου χορη­γοῦ μας, ἀγνοοῦμε τήν προσ­­φορά τοῦ Πα­να­γίου Πνεύματος, πού μᾶς χορηγεῖ ὄχι μόνο τή χάρη του σ᾽ αὐ­τή ζωή, ἀλλά καί μᾶς χαρίζει, ὡς «ζωῆς χο­ρη­­γός», τή μακαριότητα καί τῆς αἰω­­νίου ζωῆς, καί ἔτσι κινδυ­νεύουμε νά ἀποτύχουμε στόν στόχο μας, ἐάν δέν ἀντιληφθοῦμε καί δέν ἀξιοποιήσουμε τήν προσφορά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Γι᾽ αὐτό τι­μώντας τό Πα­νάγιο Πνεῦ­μα ἄς μάθουμε νά προσ­­φεύ­γουμε πρός αὐ­τό καί νά ζητοῦμε τή βοήθειά του καί τή χάρη του, γιά νά ἐπιτύχουμε ὄχι τά ἐπίγεια ἀλλά τά ἐπουράνια ἀγαθά. Ἄς μάθουμε νά τό παρακα­λοῦμε νά μᾶς χαρίζει καρπούς ἀρετῶν καί νά εἶναι χορη­γός ὄχι μόνο τῶν πνευ­ματικῶν ἀγα­θῶν στή ζωή μας ἀλλά καί τῆς βασι­λείας τῶν οὐρα­νῶν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

TOP NEWS