Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως στον Μητροπολιτικό Ναό Τριπόλεως

  • Dogma
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Με κατάνυξη και κατά το Τυπικό που ορίζει η Εκκλησία εορτάστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως». Στην αγρυπνία (σ. ή στον Όρθρο) αυτής της ημέρας, μετά από τη Μεγάλη Δοξολογία, ο Σταυρός λιτανεύεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού. Ένας μεγάλος θεολόγος του αιώνα μας ο μακαριστός π. Αλεξάνδρος Σμέμαν αναφορικά με την σημερινή εορτή σημειώνει ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής (Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως), παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου αλλά της νίκης και της χαράς. Ακόμα δε περισσότερο οι Ειρμοί του Κανόνα της Κυριακής είναι από την πασχαλινή ακολουθία,«Αναστάσεως ημέρα», και ο Κανόνας είναι παράφραση του αναστάσιμου Κανόνα (Σταυροαναστάσιμος Κανόνας).

29025709_1457937860984645_8524569364463091712_n 29025717_1457937807651317_1833906904603033600_n 29025781_1457938777651220_5950846844111159296_n 29026042_1457938450984586_2785097746686672896_n 29026061_1457938304317934_2422783166113644544_n 29027166_1457937770984654_8638462302196072448_n 29027366_1457938704317894_6659101189038145536_n 29028153_1457938487651249_2347693380999315456_n 29062707_1457937944317970_736690142277795840_n 29062721_1457938097651288_4801562412299845632_n 29063205_1457937634318001_6890383322501873664_n 29063402_1457938400984591_3992479930528038912_n

Είναι εύκολο να διακρίνουμε το νόημα όλων αυτών. Βρισκόμαστε στην μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή την κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη. Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία – περιορισμένη βέβαια – που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής, (Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως): «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι» (Μάρκ. 8,34). Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν΄ ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός, όχι ο δικός μας, είναι εκείνος που μας σώζει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους. Αυτό μας εξηγεί το συναξάρι της Κυριακής αυτής:

29063519_1457937594318005_6544881339869429760_n 29066239_1457938227651275_7171133729639759872_n 29066326_1457938537651244_1262609858335604736_n 29066445_1457937697651328_8500430097776377856_n 29066554_1457938900984541_3097026910564122624_n 29067407_1457938047651293_3829788579400253440_n 29101548_1457938604317904_1172855504389537792_n 29101984_1457938654317899_6318238831942303744_n 29104029_1457938834317881_3717329830031654912_n 29133615_1457938344317930_4877485970825412608_n

«Τη αυτή ημέρα Κυριακή τρίτη των Νηστειών, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, την προσκύνησιν εορτάζομεν του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού». Επειδή στη διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών, κατά κάποιο τρόπο, και μείς σταυρωνόμαστε, νεκρωνόμαστε από τα πάθη, έχουμε την πίκρα της ακηδίας και της πτώσης, γι΄ αυτό υψώνεται ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για αναψυχή και υποστήριξή μας· μας θυμίζει τα πάθη του Κυρίου Ιησού Χριστού και μας παρηγορεί… Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που κατάκοποι, αν βρούν κάποιο ευσκιόφυλλο δένδρο κάθονται για λίγο ν΄αναπαυθούν και ανανεωμένοι συνεχίζουν το δρόμο τους. Έτσι και τώρα τον καιρό της νηστείας και στο δύσκολο ταξίδι της προσπάθειας, ο ζωηφόρος Σταυρός φυτεύτηκε στο μέσον του δρόμου από τους αγίους Πατέρες για να μας δώσει άνεση και αναψυχή, για να μας ενθαρρύνει στην υπόλοιπη προσπάθειά μας. Ή, για να δώσουμε και ένα άλλο παράδειγμα: όταν έρχεται ένας βασιλιάς, πριν απ’ αυτόν πορεύονται τα διακριτικά του γνωρίσματα, τα σκήπτρα, τα σύμβολα του και ύστερα εμφανίζεται ο ίδιος χαρούμενος για τη νίκη και μαζί του χαίρονται και όλοι οι υπήκοοί του· έτσι και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, που σε λίγο θα μας δείξει τη νίκη Του κατά του θανάτου Του και θα εμφανιστεί μετά δόξης την ημέρα της αναστάσεως, μας στέλνει πρώτα το σκήπτρο Του, τη βασιλική σημαία, το ζωοποιό Σταυρό ώστε να μας προετοιμάσει να δεχτούμε και τον ίδιο τον Βασιλιά και να Τον δοξάσουμε για τη νίκη… Με το ζωοποιό Σταυρό γλυκαίνει την πικρία που νοιώθουμε από τη νηστεία, μας ενισχύει στην πορεία μας στην έρημο έως ότου φτάσουμε στην πνευματική Ιερουσαλήμ με την ανάσταση Του… Επειδή ο Σταυρός λέγεται Ξύλον Ζωής και είναι εκείνο το ξύλο που φυτεύτηκε στον Παράδεισο,γι΄ αυτό και οι θείοι Πατέρες τοποθέτησαν τούτο στο μέσον της Σαρακοστής, για να μας θυμίζει του Αδάμ της ευδαιμονία και την πτώση του από αυτή· να μας θυμίζει ακόμα ότι με τη συμμετοχή μας στο παρόν Ξύλο δεν πεθαίνουμε πια αλλά ζωογονούμαστε».

 

TOP NEWS