Λαμπρά παρεκκλησίου Εισοδίων της Θεοτόκου στο Ναυπηγειό Νεωρίου Σύρου

  • Dogma
θυρανοίξια

Με λαμπρότητα τελέστηκαν σήμερα (05/12) τα θυρανοίξια του Ιερού Παρεκκλησίου των Εισοδίων της Θεοτόκοου εντός των εγκαταστάσεων του Ναυπηγείου του Νεωρίου στη Σύρο. 

Με την παρουσία του Βουλευτού Κυκλάδων και διατελέσαντος Υπουργού κ. Ιω. Βρούτση, του Δημάρχου Σύρου- Ερμούπολης κ. Νικ. Λειβαδάρα και Αντιδημάρχων, Εκπροσώπων του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας, του Προέδρου του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, κ. Γιάννη Ρούσσο και πλήθους εργαζομένων στο ναυπηγείο της Σύρου καθώς και πολλων πιστών, τελέστηκαν σήμερα το πρωί από τον Σεβασμιώτατο κ. Δωρόθεο Β’, τα θυρανοίξια του Ι.Ν. Εισοδίων της Θεοτόκου εντός του χώρου των ONEX Syros Neorion Shipyards.

Την θύρα του Ιερού Ναού άνοιξαν οι κτήτορες, ο πρόεδρος της ΟΝΕΧ, κ. Πάνος Ξενοκώστας, με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά τους.

Κατόπιν της τελέσεως των θυρανοιξίων και της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος, κ. Δωρόθεος Β’, εξέφρασε τη χαρά του, αναφέροντας πως το νέο παρεκκλήσιο θα αποτελεί έναν «φύλακα άγγελο» όλων των εργαζομένων και τόνισε τη καταλυτική σημασία του ναυπηγείου στην οικονομία και ανάπτυξη της Σύρου, αποδίδοντας τα εύσημα στον κ. Ξενοκώστα, τόσο για τη μέριμνά του αναφορικά με την επαναλειτουργία της βιομηχανίας, όσο και για τη συνεισφορά του στην τοπική κοινωνία.

Τέλος του επέδωσε το Παράσημο της Ιεράς Μητροπόλεως, το χρυσό Σταυρό της Οσίας Μεθοδίας, το οποίο ο κ. Ξενοκώστας παρέλαβε με συγκίνηση και θερμές ευχαριστίες!

Εν συνέχεια εξεφώνησε εμπνευσμένη ομιλία, η οποία παρατίθεται κατωτέρω αυτούσια:

«Σεβασμιότατε κ. Δωρόθεε. Αξιότιμοι εκπρόσωποι των πολιτικών αυτοδιοικητικών δικαστικών στρατιωτικών αρχών και των σωμάτων ασφαλείας Κύριοι εκπρόσωποι τοπικών φορέων και οργανώσεων. Αγαπητοί συνεργάτες, φίλες και φίλοι. Πριν ξεκινήσω να διαβάσω τα λόγια που έχω γράψει θα ήθελα να ευχαριστήσω για την παρουσία του ξεχωριστά τον αξιότιμο βουλευτή κύριο Βρούτση ο οποίος αποτελεί έναν διαχρονικό, αληθινό και αποτελεσματικό φίλο του ναυπηγείου μας.

Τετάρτη 4 Δεκέμβριου 2019, πριν δυο χρόνια, εδώ.. λίγα μέτρα πιο πέρα.. γιορτάζαμε την αλλαγή σελίδας, τα εγκαίνια της νέας εποχής που το ναυπηγείο μας μέσα από μια δέσμευση και ένα λόγο τιμής, με ηγετικό ρόλο των εργαζομένων του, άλλαξε σελίδα και άφησε την μιζέρια, την παρακμή και την ανεργία για πάντα πίσω.

Μετά από 2 χρόνια, το Νεώριο παραμένει το μεγαλύτερο εν ενεργεία εμπορικό ναυπηγείο της Χώρας και το οποίο είναι ο φάρος και ο οδηγός για την αναγέννηση του κλάδου στην Ελλάδα.

Σήμερα είμαστε εδώ για δυο γεγονότα που γεμίζουν για ξεχωριστούς λόγους την ψυχή και το πνεύμα μας. Καταρχήν, είμαστε εδώ σήμερα, για τα Θυρανοίξια της εκκλησίας του ναυπηγείου μας. Της Παναγίας Θεοτόκου μας.

Η πορεία όλων μας αλλά και εμένα προσωπικά, έχει την ευλογία του Θεού, ο οποίος μας χαρίζει υγεία, σώματος και πνεύματος αλλά και φώτιση σε κάθε βήμα μας.

Κάθε βήμα που κάνουμε μέσα στα βαπόρια που επισκευάζουμε, μέσα στα αμπάρια , μέσα στο μηχανουργείο, στο σωληνουργείο, στις δεξαμενές και στους γερανούς μας, στα γραφεία μας, στην Σύρο, στην Αθήνα στην Ελλάδα, στην Αμερική και σε κάθε μέρος του κόσμου, κάθε μέρα κάθε ένας από εμάς, βρίσκεται, δουλεύει και αγωνίζεται για το Όραμα μας.

Ευχαριστούμε το Θεό, για αυτά που θεωρούμε ως άνθρωποι μέσα στην καθημερινότητα ως αυτονόητα, και όμως δεν είναι καθόλου, την υγεία ημων και των οικογενειών μας.

Ευχαριστούμε το Θεό για την ευλογία του να αξιωθούμε να ολοκληρώσουμε τον αγώνα αναγέννησης των Ναυπηγείων μας και τον ευχαριστούμε που σκεπάζει με δύναμη και αξιοσύνη τους ανθρώπους μας που καθημερινά, σηκώνουν το πολύ μεγάλο βάρος και φόρτο ώστε το ναυπηγείο μας να το κρατάμε ψηλά και με διαφορά την πρώτη επιλογή των πρώτων παγκοσμίως, των Ελλήνων εφοπλιστών.

Θεός όμως χωρίς την Αγία Εκκλησία μας, το σπίτι του και τον χώρο που όλοι οι πιστοί, προσερχόμαστε για να τον συναντήσουμε δεν νοείται.

Ελληνισμός χωρίς την ορθοδοξία και την εκκλησία μας, δεν νοείται καθώς η εκκλησία μας, στις πιο δύσκολες και σκοτεινές περιόδους για το Έθνος μας , το έσωσε εν τελει , διασώζοντας την γλώσσα, τις παραδόσεις, την ιστορία μας, τον ίδιο τον πολιτισμό μας, την ίδια μας την πίστη.

Σε κάθε μέρος του κόσμου, όπου υπάρχει Έλληνας, υπάρχει και η εκκλησία μας. Αυτό το ξέρει ο κάθε ταξιδευτής, ναυτικός και μετανάστης.

Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από το μέρος που αποτελεί για εμάς το κέντρο της ζωής μας, το κέντρο της ναυπηγικης παράδοσης μας, το κέντρο των αγώνων μας, το κέντρο που επιλέγουν οι μεγαλύτερες ναυτιλιακές του κόσμου, το κέντρο που συγκλίνουν όλοι δρόμοι της Μεσογείου, το ναυπηγείο μας.

Για εμάς, αυτό εδώ το ευλογημένο εκκλησάκι της Παναγίας Θεοτόκου , των Εισοδίων της Θεοτόκου, μέσα από τον συμβολισμό της Παναγίας μας για την μετέπειτα ζωή της, συμβολίζει τον δικό μας εξαγνισμό, την δική μας Νέα Ζωή, την δική μας πορεία προς την αναγέννηση.

Ήταν πολλές οι στιγμές στο αγώνα αναβίωσης που δώσαμε, που χρειαστήκαμε την δύναμη της Παναγίας, την φώτιση και βοήθειά της και αυτή απλόχερα μας την έδωσε, δεσμεύοντας μας, να μην ξεχάσουμε ποτέ που ήμασταν και τι πετύχαμε – πως τίποτα στην ζωή δεν είναι δεδομένο και πως τίποτα στην ζωή δεν είναι ακατόρθωτο για τον άνθρωπο που πιστεύει στο θεό, που πιστεύει στο Όραμά του, που δύναμή του είναι το καλό και η δημιουργία.

Αυτό το εκκλησάκι πίσω μας, για εμάς πάντα θα συμβολίζει, την πίστη μας, το θαύμα της δημιουργίας και τον χώρο επικοινωνίας με το Θεό. Σημείο αναφοράς τις εύκολες ή τις δύσκολες στιγμές, τις πιο φωτεινές αλλά και τις πιο σκοτεινές ημέρες.

Είναι η δύναμη των ανθρώπων του ναυπηγείου που πέτυχε το όμορφο Θαύμα της αναγέννησης του , είναι ο καθημερινός ιδρώτας τους που έχει ποτίσει τα ιερά θεμέλια της εκκλησίας μας και είναι η πίστη όλων σας, αγαπητοί μου εργαζόμενοι, που μας αξίωσε να έχουμε στο κέντρο του, το σπίτι της Θεοτόκου , να μας ευλογεί με υγεία και προκοπή.

Σε αυτό το σημείο πως να μην ευχαριστήσω όμως τον πνευματικό ηγέτη του ναυπηγείου μας, έναν θρησκευτικό ηγέτη, ένα Πατέρα ταπεινό και καλόκαρδο, τον Σεβασμιότατο της καρδιάς μας, τον κύριο Δωρόθεο, του οποίου η καθοδήγηση, συμπαράσταση, προσευχή και ευλογία, μας συνόδευαν πάντα μέχρι σήμερα.

Σεβασμιότατε, σήμερα εδώ θέλουμε να γνωρίζετε πως τα θυρανοίξια του παρεκκλησιού μας, είναι τα θυρανοίξια της καρδιάς και της ψυχής μας στην αγάπη, την ευλογία και την προστασία σας, που μας τροφοδοτεί πάντα με δύναμη να προχωρούμε απέναντι σε όσους επιβουλεύονται καθημερινά την δημιουργία, το καλό, τον αγώνα μας και το δίκαιο του Οράματος μας .

Σας ευχαριστούμε για όλα και θέλουμε να γνωρίζετε πάντα πως είμαστε πρώτα πιστοί και ταπεινοί στρατιώτες στο έργο του Θεού και της Αγίας εκκλησίας μας.

Καρδιά της Ψυχής μας όμως.. είναι το πνεύμα.. και αυτό χωρίς την τροφή του .. φτιάχνει ψυχή χαμένη.. και με αυτή την σκέψη θα περάσω στο δεύτερο σημερινό γεγονός.. αν ένα πράγμα με γέμιζε αγωνία σήμερα είναι πως ζούμε σε μια περίοδο που η τέχνη και ο πολιτισμός διέρχονται μια περίοδο τεράστιων προκλήσεων. Προκλήσεων που έχουν ως αφετηρία τον τρόπο της ζωής μας και ενός μοντέλου που, αντί το κέρδος να είναι το αποτέλεσμα της δημιουργίας, της αξίας και της σκληρής δουλειάς, αντί το κέρδος να είναι ένα κλάσμα της δημιουργίας πλούτου, έχει καταλήξει αυτοσκοπός, ή ακόμα καλύτερα μοναδικός στόχος.

Πλούτος είναι μια λέξη τόσο βαθιά αλλά συνάμα τόσο παρεξηγημένη. Ας σκεφτούμε για λίγο.. η Ελλάδα, μια Χώρα με ιστορία χιλιάδων ετών, ποιος είναι ο πλούτος της; Ο χρυσός που έχει στις Τράπεζες; Το πετρέλαιο που κρύβεται στο Αιγαίο; Η μήπως είναι ο Πολιτισμός της; Μήπως είναι οι τέχνες και τα γράμματα που άφησε παρακαταθήκη στους αιώνες; Μήπως είναι οι ποιητές μας; Οι ζωγράφοι μας; Οι τεράστιοι μουσικοσυνθέτες μας; Ο Οδυσσέας Ελύτης; Ο Θεοδωράκης; Ο Εγγονόπουλος; Οι αρχαίοι Έλληνες γλύπτες και ζωγράφοι; Οι ποιητές μας;

Για αυτόν τον πλούτο τον αμύθητο, αυτόν τον πλούτο που τροφοδοτεί το πνεύμα και την ψυχή μας. Αυτόν τον πλούτο, αν ήθελε κάποιος να τον μετρήσει με χρήματα αλήθεια ποια αξία είναι ικανή να τον μετρήσει; Ποιο νόμισμα; Ποιο αντίκρισμα;

Και όμως, όταν αυτοί όλοι οι αμέτρητοι γίγαντες των τεχνών και των γραμμάτων, της ζωγραφικής και του πολιτισμού, όταν αυτοί φιλοτεχνούσαν τα έργα και τα αριστουργήματα τους, αν είχαν προτάξει την έννοια του κέρδους, του άμεσου και μετρήσιμου, τότε τίποτα από αυτά που σήμερα αποτελούν εθνικό ή και παγκόσμιο πλούτο και κληρονομιά δεν θα είχε γίνει.

Γιατί ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός, ο άνθρωπος που μας ταΐζει το πνεύμα και την ψυχή, πως να μπει στην λογική του «Ζωγραφίζεις; Τι Ζωγραφίζεις; Δηλαδή ποσά βγάζεις σε κάθε Ζωγραφιά; Κονομάς ή είσαι κανένα κορόιδο;» Σε αυτή λοιπόν την κοινωνία που έχουμε φτιάξει, που η δημιουργία, ο πλούτος, η αξία, και το χρήμα τείνουν δυστυχώς και άδικα να ταυτιστούν, ανησυχώ για την τέχνη και τους ανθρώπους της γιατί τους έχουμε αφήσει μόνους. Γιατί το χρήμα είναι το μετρήσιμο και ρευστοποιήσιμο σε ύλη αποτέλεσμα της αξίας.

Η αξία όμως είναι το μετρήσιμο αποτέλεσμα του άνθρωπου να δημιουργεί πλούτο και πλούτος εν τελει είναι η ικανότητα του άνθρωπου να δημιουργεί από το μηδέν αξίες.

Αξίες ζωής, αξίες τέχνης, αξίες διδασκαλίας, αξίες πολιτισμού κτλ . Πλούσιος είναι λοιπόν ο καλλιτέχνης που μέσα από ένα έργο καταφέρνει να μας ταξιδεύει στις εποχές, στους χρόνους, στις ανθρώπινες πτυχές της ζωής και της αγάπης, που μας γεμίζει συναισθήματα και ιδέες μέσα από έναν πίνακα, έναν καμβά ή και ένα τοίχο.

Σε αυτό λοιπόν τον κόσμο που έχουμε φτιάξει γεμάτο στρεβλώσεις και λάθη, οφείλουμε όλοι και όπως μπορεί ο καθένας να βάζουμε ένα λιθαράκι, ώστε να διαφυλάττουμε, βοηθούμε και περιχαρακώνουμε ως πολύτιμο δημιουργό, τον αληθινό καλλιτέχνη – παραγωγό πνευματικών και πολιτισμικών αγαθών.

Να διατηρούμε ζωντανή την «ανθρώπινη» πλευρά του σύγχρονου άνθρωπου ο οποίος μετατρέπεται δυστυχώς σε μια τέλεια καταναλωτική μηχανή που το μόνο που τελικά μετράει είναι το ποσά βγάζεις…

Όταν πήραμε απόφαση να προχωρήσουμε σε ένα διαγωνισμό για να φιλοτεχνηθεί ο τοίχος του ναυπηγείου, κανένας από εμάς δεν πίστευε πως θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια απροσδόκητη έκπληξη .

Τόσο πηγαίο, αληθινό και καινοτόμο ταλέντο που είχαν οι ομάδες που συμμετείχαν και φυσικά τα μέλη της ομάδας που ανεδείχθησαν πρώτοι μεταξύ πρώτων .. δεν το περιμέναμε ούτε στα πιο αισιόδοξα όνειρα μας.. και όμως, παιδιά, με αγάπη, πάθος, τελειομανία, συναίσθημα, φαντασία, μίλησαν με τις μπογιές τους, δώσανε ζωή με τα χέρια τους στα ντουβάρια, αλλάξαν το νόημα της λέξης «γκράφιτι» απογειώνοντας τον τρόπο που θα μπορούσαν οι πόλεις μας να φιλοτεχνηθούν και να γίνουν πιο ανθρώπινες, με ιστορία αποτυπωμένη στους τοίχους..

Λέει ο ποιητής πως «ο Δρόμος είχε την δίκη του ιστορία.. κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά…» όμως εδώ αγαπητοί μας καλλιτέχνες εσείς αλλάξετε το ίδιο το τραγούδι … « ο τοίχος έχει την δίκη του ιστορία .. εσείς οι όμορφοι Έλληνες καλλιτέχνες την γράψατε στην Σύρο με καρδιά..» με την καρδιά σας, τις πλούσιες ψυχές και προικισμένα χέρια σας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους εμάς, για τον πλούτο που δημιουργείτε, για το έργο σας και τον δρόμο που ανοίγετε. Εμείς μαζί σας θα τον περπατήσουμε..

Θέλουμε μαζί σας να συνεχίσουμε το έργο σας, επεκτείνοντας το σε όλη την πρόσοψη του ναυπηγείου μας, δίνοντας σας τον « καμβά» για να δημιουργήσετε το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό έργο στην Ελλάδα, μεταφέροντας μια άλλη εικόνα της Ελλάδας του πολιτισμού, των σύγχρονων τεχνών και των γιγάντων της δημιουργίας, σε κάθε επισκέπτη του νησιού μας.

Άξια! και Άξιοι!

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς την κυρία Λεονταρίτη, εκ μέρους του Δήμου Σύρου, που από την πρώτη στιγμή ήταν αρωγός και συνοδοιπόρος, καθώς και τον Δήμαρχο Σύρου κύριο Λειβαδάρα που αποτελεί φωτεινό φάρο στήριξης των Ναυπηγείων μας και της τεράστιας δουλειάς που γίνεται εδώ, του εκτεταμένου κοινωνικού, πολιτιστικού, περιβαλλοντικού και αθλητικού έργου μας αλλά και των υπό εξέλιξη έργων μας στον τομέα της τεχνολογίας μέσα από το κέντρο καινοτομίας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για άλλη μια φορά στους ανθρώπους του ναυπηγείου, την διοίκηση, τα τμήματα και όλους που ενεπλάκησαν, που παρόλο τον καθημερινό τους φόρτο, πάντα ήταν εκεί να διευκολύνουν το έργο των καλλιτεχνών και τα παράπλευρα ζητήματα που δημιουργούνταν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην καλλιτεχνική διεύθυνση μας η οποία και αυτή με πάθος και αγάπη ολοκλήρωσε την διαδικασία αυτού του έργου με άριστο αποτέλεσμα.

Κλείνοντας θέλω απλά να πω ξανά ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ σε όλες και όλους που κάθε μέρα δίνουν τον εαυτό τους, την ζωή τους, την αγάπη τους, την ψυχή τους σε αυτό που κάνουν για να κρατάμε το ναυπηγείο και τον όμιλο μας ψηλά. Είστε όλες και όλοι εσείς, η δική μου έμπνευση, η δική μου πηγή δημιουργίας. Καλή συνέχεια.

Παράλληλα, μετά την τέλεση και της Θείας Λειτουργίας, παρουσιάστηκαν από την κ. Ξενοκώστα τα μέλη της εικαστικής ομάδας «Crewns» με επικεφαλής την κ. Αγγελική Καραμολέγκου, που φιλοτέχνησαν το εικαστικό έργο που πλέον κοσμεί την δυτική όψη του ναυπηγείου, έπειτα από σχετικό διαγωνισμό που είχε διενεργήσει το καλλιτεχνικό-πολιτιστικό τμήμα της ΟΝΕΧ.

Τα μέλη της ομάδας καθοδήγησαν τους επίσημους προσκεκλημένους στο ταξίδι στην ιστορία της Σύρου που πρεσβεύει από την αρχή έως το τέλος του το έργο.»

Χαιρετισμούς, στη συνέχεια απηύθηναν ο Βουλευτής κ. Ιω. Βρούτσης, ο Δήμαρχος Σύρου- Ερμούπολης, ο Πρόεδρος Επιμελητητιου Κυκλάδων κ. Ιω. Ρούσσος.

Τέλος, παρουσιάστηκαν από την κα Ξενοκώστα τα μέλη της εικαστικής ομάδας «Crewns», με επικεφαλής την κ. Αγγελική Καραμολέγκου, που φιλοτέχνησαν το εικαστικό έργο που πλέον κοσμεί την δυτική όψη του ναυπηγείου, έπειτα από σχετικό διαγωνισμό που είχε διενεργήσει το καλλιτεχνικό-πολιτιστικό τμήμα της ΟΝΕΧ.

Τα μέλη της ομάδας καθοδήγησαν τους επίσημους προσκεκλημένους στο ταξίδι στην ιστορία της Σύρου που πρεσβεύει από την αρχή έως το τέλος του το έργο.

θυρανοίξια

 

TOP NEWS